Η έγκριση του προϋπολογισμού για το 2004 απ' το Υπουργικό Συμβούλιο την περασμένη Πέμπτη προοιωνίζεται ένταση της αντιλαϊκής πολιτικής στο χώρο της Υγείας και της Πρόνοιας. Αν και τα κονδύλια δεν οριστικοποιήθηκαν, εντούτοις όμως είναι ενδεικτικές οι πληροφορίες ότι θα αυξηθούν γενικώς πάνω απ' τον πληθωρισμό.

Αποκαλυπτικές, εξάλλου, γι' αυτή την προοπτική ήταν και οι «εξομολογήσεις» του υπουργού Υγείας Κ. Στεφανή στις συναντήσεις του με τις ηγεσίες των Ομοσπονδιών των γιατρών και των εργαζομένων πως δεν «μπόρεσε να πείσει το Χριστοδουλάκη για περισσότερα». Βέβαια, όποιες φραστικές διαφοροποιήσεις κι αν επιχειρούν να προβάλουν προς την κοινή γνώμη οι υπουργοί ή προσπαθούν να αναδείξουν κάποιες συμβιβασμένες ηγεσίες στα συνδικάτα έχουν ένα σκοπό: Να αμβλύνουν τις επιπτώσεις της εκρηκτικής κατάστασης που έχει δημιουργηθεί στο χώρο της Υγείας.

Γιατί όλοι τους είναι πεισμένοι για ένα θέμα: Την αναγκαιότητα αυτής της πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση.

• Είναι η πολιτική που δημιουργεί τα τρομακτικά κενά -τουλάχιστον 25.000- στα νοσοκομεία, τα χρέη προς τους προμηθευτές -ξεπέρασαν τα 1,2 δισ ευρώ- και εμπορευματοποιεί σχεδόν ολοκληρωτικά την Πρόνοια -μέχρι και τη σίτιση έκοψαν σε παιδικό σταθμό που πέρασε απ' το υπουργείο Υγείας στο Δήμο Αθηναίων χωρίς τα απαραίτητα κονδύλια.
• Είναι η ίδια πολιτική που υποχρεώνει τους γιατρούς και τους εργαζόμενους να δουλεύουν με εξευτελιστικούς μισθούς πείνας και τους ασθενείς να νοσηλεύονται στα ράντζα ή να πληρώνουν απογευματινά χαράτσια στα ιδιωτικά ιατρεία των δημόσιων νοσοκομείων (κι ύστερα εξανίστανται, γιατί η ιδιωτική δαπάνη στη χώρα μας ξεπερνά το 45% των συνολικών δαπανών για την Υγεία), ή να καταφεύγουν όσοι μπορούν στα ιδιωτικά νοσοκομεία, πληρώνοντας ό,τι έχουν και δεν έχουν για να εξασφαλίσουν στοιχειωδώς την υγειά τους.
• Είναι η πολιτική που εξασφαλίζει απίστευτη κερδοφορία στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στο χώρο της Υγείας: Οι 20 μεγαλύτερες επιχειρήσεις του χώρου της Υγείας έκλεισαν με κέρδη 71,5 εκατ. ευρώ το 2002 (βλέπε εφημερ. «Κέρδος» της 24.6.2003). Οι 20 επιχειρήσεις μοιράζονται το 80% σχεδόν των εσόδων και των κερδών του κλάδου.

Η κυβέρνηση επιβάλλει αυτή την κατάσταση. Ετσι η αντιμετώπιση της επιχειρηματικής δραστηριότητας βρίσκεται στη δημιουργία ενός ισχυρού δημόσιου τομέα, όπως είπε ο Κ. Στεφανής στη συνάντησή του με την ΠΟΕΔΗΝ, όμως άλλα έχει στο νου του.

Γιατί ο υπουργός δεν εννοεί την ανάπτυξη με βάση τις λαϊκές ανάγκες, αλλά με βάση τις ανάγκες του ανταγωνισμού. Ν' αρχίσει, δηλαδή, να πουλά και ο εναπομείνας δημόσιος τομέας Υγείας με όρους και τιμές «ελεύθερης αγοράς».

Οι κινητοποιήσεις, που αρχίζουν από αύριο στα δημόσια νοσοκομεία, έδωσαν την ευκαιρία για να αναδειχτεί -ενόψει και των μελλούμενων απ' τον προϋπολογισμό εξελίξεων- η ανάγκη ενός δημόσιου και δωρεάν λαϊκού συστήματος Υγείας.

Το θέμα αυτό ανέδειξαν η Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση Γιατρών (ΔΗΠΑΚ) και η Αγωνιστική Συσπείρωση Υγειονομικών-ΠΑΜΕ (ΑΣΥ-ΠΑΜΕ).

Στις ανακοινώσεις τους ενόψει των απεργιών προτάσσουν τη διεκδίκηση «ενός δημόσιου δωρεάν λαϊκού συστήματος Υγείας πλήρως χρηματοδοτούμενου απ' τον κρατικό προϋπολογισμό και τους εργοδότες». Η διεκδίκηση αυτή συνοδεύεται απ' το αίτημα για «κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης εντός και εκτός των νοσοκομείων».

Ειδικότερα, για τη μισθολογική αναβάθμιση των γιατρών, η ΔΗΠΑΚ έθεσε ως διεκδίκηση τη διαμόρφωση του κατώτερου βασικού μισθού (καθαρού) για τον ειδικευόμενο στα 1.500 ευρώ με τις ανάλογες αυξήσεις σε όλες τις βαθμίδες και αφορολόγητο ποσό 15.000 ευρώ.

Επίσης, η ΑΣΥ-ΠΑΜΕ διεκδικεί κατώτερο μισθό 1.100 ευρώ και κατώτερη σύνταξη 880 ευρώ.