Ο πρόεδρος της ΝΔ δε διανοήθηκε ούτε για μια στιγμή να παραδεχτεί ότι ο πόλεμος ήταν άδικος, παράνομος, αν και του επισημάνθηκε ότι μετά και τις τελευταίες «αποκαλύψεις» σε ΗΠΑ και Βρετανία αποδείχτηκε πανηγυρικά πως το Ιράκ δεν αποτελούσε «απειλή για την ανθρωπότητα», αφού δε βρέθηκαν τα περιβόητα «όπλα μαζικής καταστροφής» που επικαλούνταν οι ΗΠΑ. Κι όμως, ούτε μια λέξη αποδοκιμασίας δε βγήκε από το στόμα του αρχηγού της ΝΔ. Ο,τι έγινε (καλώς) έγινε, ήταν η ουσία της απάντησής του στις σχετικές ερωτήσεις, ξεκαθαρίζοντας ότι γνώμονας για τη στάση του απέναντι στα «διεθνή ζητήματα», είναι πάνω απ' όλα η ενότητα και το «αξιόμαχο» της νέας τάξης. «Να μην διαταράσσονται οι συμμαχικές μας σχέσεις», είπε χαρακτηριστικά, ενώ δεν παρέλειψε να καυχηθεί και για την αποδοκιμασία των αντιαμερικανικών, όπως τις χαρακτήρισε, διαδηλώσεων κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Ιράκ στη χώρα μας. Είναι λάθος είπε, γιατί «υπάρχει μια διαχρονική, μια ιστορική συνέχεια στη σχέση μας με τις Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία στη συντριπτική πλειοψηφία των περισσότερων περιπτώσεων ήταν θετική για την Ελλάδα», υποστήριξε καταθέτοντας διαπιστευτήρια νομιμοφροσύνης στα υπερατλαντικά αφεντικά.

Η ειρωνεία είναι ότι στην ίδια συνέντευξη Τύπου, ο Κ. Καραμανλής στήριξε τις υποκριτικές αντιρρήσεις του για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ στο ότι η ηγεσία της γειτονικής χώρας «εξακολουθεί να θεωρεί τη χρήση βίας ή την απειλή χρήση βίας, ως θεμιτό μέσο άσκησης πολιτικής ή έστω άσκησης πίεσης» ή ότι δε συμμορφώνεται με το διεθνές δίκαιο! Οι ΗΠΑ, δηλαδή, που γράφουν το διεθνές δίκαιο στις «κάννες» των βομβαρδιστικών αεροπλάνων τους και κάνουν τον ένα πόλεμο μετά τον άλλο, αδιαφορώντας επιδεικτικά για το μανδύα νομιμότητας του ΟΗΕ, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να ηγούνται της «ελεύθερης συμμαχίας». Η Τουρκία όμως που την «αντιγράφει» είναι αποδιοπομπαία... από την ΕΕ!

«Δουλιά» βέβαια της ηγεσίας της ΝΔ είναι να κάνει ό,τι μπορεί για να υφαρπάξει την εμπιστοσύνη και την ψήφο των λαϊκών μαζών, παρ' όλο που ταυτίζεται απόλυτα και έχει έμπρακτα στηρίξει τη νεοφιλελεύθερη πολιτική που εφαρμόζει και η κυβέρνηση Σημίτη.

Το κυριότερο όπλο που χρησιμοποιεί είναι η αχαλίνωτη δημαγωγία πάνω στα οξυμένα λαϊκά προβλήματα, σε συνδυασμό με τους υψηλούς αντικυβερνητικούς τόνους, προκειμένου να δημιουργήσει την εντύπωση ότι διαφέρει από την κυβέρνηση και να εισπράξει στις κάλπες τη λαϊκή δυσαρέσκεια.

Στις ομιλίες του προέδρου της ΝΔ, για παράδειγμα, στους δήμους του Λεκανοπεδίου, υπάρχουν στοιχεία - καρμπόν για το κυκλοφοριακό πρόβλημα, όπως ότι «σκορπάμε μια ολόκληρη μέρα την εβδομάδα στο πήγαινε - έλα» ή ότι «ξοδεύουμε για τις μετακινήσεις μας στην πόλη τριπλάσιο χρόνο απ' όσο ο μέσος Ευρωπαίος πολίτης». Στο εύλογο ερώτημα τι θα κάνει μια κυβέρνηση ΝΔ, ο Κ. Καραμανλής περιορίζεται στην απαρίθμηση ορισμένων «ενδιαφερουσών ιδεών»(!) επιστημονικών φορέων, χωρίς αναφορά στο κόστος τους και κυρίως χωρίς καμία δέσμευση για την υλοποίησή τους. Μένει όμως στο ακροατήριο η εντύπωση ότι «ασχολείται» και «ξέρει» τα προβλήματα.

Συμπερασματικά: Η ηγεσία της ΝΔ γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν μπορεί να πει ή να πράξει κάτι διαφορετικό από αυτά που εφαρμόζει η κυβέρνηση Σημίτη. Αλλωστε, έχει συχνά παραπονεθεί ότι η κυβέρνηση λεηλατεί την πολιτική της. Ποντάρει όμως στο ότι είναι η μόνη «ρεαλιστική» εναλλακτική λύση για την εξουσία και πως με «λίγη προσπάθεια» εκ μέρους της οι λαϊκές μάζες θα συρθούν στο τέλος να την ψηφίσουν. Το ζήτημα όμως είναι να πάψουν επιτέλους οι λαϊκές μάζες να σέρνονται πίσω από τους δύο μονομάχους και να τραβήξουν τολμηρά και αποφασιστικά το δικό τους δρόμο, το δρόμο του Λαϊκού Μετώπου.