Με 12 ευρώ τη μέρα, όσο περίπου και το 55% του μεροκάματου του ανειδίκευτου εργάτη, καλούνται να ζήσουν 450 απολυμένες εργάτριες της ΣΙΣΣΕΡ. Αυτή είναι η πρακτική έκφραση της «κοινωνικής φροντίδας», που τους υποσχέθηκε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Αυτή είναι η πραγματικότητα, στην οποία σπρώχτηκαν μετά από χρόνια και χρόνια παραγωγής πλούτου για τα αφεντικά τους. Μια πραγματικότητα, για την οποία έγκαιρα προειδοποίησαν οι ταξικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα, όταν καλούσαν τις εργάτριες της ΣΙΣΣΕΡ να συσπειρωθούν στο κλαδικό σωματείο τους, να παλέψουν δυναμικά μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους ενάντια συνολικά στην πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Δώδεκα ευρώ τη μέρα! Είναι κάτι παραπάνω από τραγωδία για γυναίκες, που έχουν τσακίσει τα κόκαλά τους πάνω στις μηχανές, που μεγαλώνουν παιδιά, που πρόσμεναν, μετά από τόσο χρυσάφι που πέρασε από τα χέρια τους, να καλυτερέψει κάπως η ζωή τους. Και αντί γι' αυτό, γνωρίζουν τον όλεθρο!

Δεν είναι, όμως, «κεραυνός εν αιθρία» η είδηση. Ειδικά για την πλειοψηφία της διοίκησης του εργοστασιακού σωματείου. Που με τη μέχρι τώρα στάση της έχει ευνοήσει τα μέγιστα την εργοδοσία και την κυβέρνηση να περάσουν σχεδόν ανεμπόδιστα τα αντεργατικά σχέδιά τους. Και χτες εμφανίστηκαν με μία ανακοίνωση - σα να μην έχουν παρελθόν - να παραπονεθούν, γιατί ο υφυπουργός Εργασίας ισχυρίζεται ότι οι απολυμένες της ΣΙΣΣΕΡ έχουν αποκατασταθεί. Ο υφυπουργός Εργασίας μιας αντεργατικής κυβέρνησης εμπαίζει τους εργάτες. Αυτή είναι η δουλιά του. Και, βεβαίως, πρέπει οι απολυμένες εργάτριες της ΣΙΣΣΕΡ να πληρώσουν κατάλληλα αυτήν την κυβέρνηση για το έγκλημα σε βάρος τους. Ταυτόχρονα, όμως, οι απολυμένες εργάτριες πρέπει να βγάλουν και συμπεράσματα για τη στάση της πλειοψηφίας της διοίκησης του εργοστασιακού σωματείου. Για εκείνα τα στελέχη του ΣΥΝ, που - όπως σημειώνει χαρακτηριστικά σε δήλωσή του προς το «Ρ» ο Δήμος Θεοδώρου, πρόεδρος της Ομοσπονδίας των Εργαζομένων σε Κλωστοϋφαντουργία, Ιματισμό και Δέρμα - «αφού όλα τα προηγούμενα χρόνια έβαλαν πλάτη για να απολυθούν 350 εργαζόμενοι (το πρώτο κύμα απολύσεων πριν τις 450) και να αλλάξει η συλλογική σύμβαση εργασίας σε βάρος των εργαζομένων και σε όφελος της πολυεθνικής, αφού έκρυψαν με μεγάλη επιμέλεια τις επιδιώξεις της εργοδοσίας για μεγαλύτερα κέρδη, αφού έβγαλαν λάδι την ΕΕ και την πολιτική της κυβέρνησης, αφού κατηγόρησαν και συκοφάντησαν το ΚΚΕ, το "Ριζοσπάστη" και την ΟΕΚΙΔΕ, τώρα μυξοκλαίνε σαν τις απατημένες συζύγους».

Οι απολυμένες εργάτριες της ΣΙΣΣΕΡ, όπως και κάθε εργαζόμενος, δικαιούνται πλήρη εργασία με πλήρη δικαιώματα. Αυτό, όμως, δεν μπορεί να τους το δώσει το λιβανιστήρι στα επιδοτούμενα από την ΕΕ προγράμματα, που και με τη χτεσινή της ανακοίνωση προβάλλει η πλειοψηφία της διοίκησης του εργοστασιακού σωματείου. Σήμερα, περισσότερο και από χτες, καλούνται να πάρουν τη θέση που τους ανήκει συσπειρωμένες στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και να παλέψουν για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.