Ο Π. Γιώτης είπε μεταξύ άλλων ότι «η "17Ν" εξευτέλισε τον κρατικό μηχανισμό και τις ξένες μυστικές υπηρεσίες επί 27 χρόνια κι αυτό οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε». Ενώ για τον Δ. Κουφοντίνα πρόσθεσε ότι όσο κι αν διαφωνεί μαζί του σε κάποια πράγματα και στην πολιτική τακτική, οφείλει να του αναγνωρίσει ότι «όχι μόνο έχει την κουλτούρα τη δική μου αλλά την υπερασπίζεται αυτή την κουλτούρα με πολύ περισσότερα ρίσκα απ' ότι την έχω υπερασπιστεί εγώ μέχρι στιγμής».
Ο Α. Βαρβέρης με τη σειρά του κατέθεσε ότι γνώρισε τον Δ. Κουφοντίνα από τα τέλη του '76 μέχρι τέλη του '78 περίπου στη μαθητική παράταξη του ΠΑΣΟΚ που βρίσκονταν και οι δύο. Πρόσθεσε δε, ότι ο κατηγορούμενος τότε έδειχνε ότι «είχε κάποια ηγετικά χαρακτηριστικά... ήταν ένας άνθρωπος που έπειθε, που μπορούσε να σε πείσει για ορισμένα πράγματα και να σε βάλει σε μια συζήτηση με αξιώσεις... ήταν κοινωνικός, πειστικός, ανοιχτός».
Στη συνέχεια ο διαφημιστής Κ. Κουνενάκης δικαιολόγησε τη δράση της «17Ν», λέγοντας «πως η δράση και ο πολιτικός λόγος της "17Ν" την εντάσσουν σε αυτή εδώ ακριβώς την κλίμακα. Την κλίμακα δηλαδή που με την τέλεση κάποιων αιματηρών ενεργειών έχει μια σαφήςστοχοθεσία, την αποτροπή κάποιων μεγαλύτερων εγκλημάτων».
Ο Γεράσιμος Λιόντος με τη σειρά του δήλωσε σταλινικός και χαρακτήρισε τον Δ. Κουφοντίνα «άνθρωπο με υψηλό ηθικό και πολιτικό ανάστημα». Δε δίστασε δε να τον παραλληλίσει με το Ν. Ζαχαριάδη, λέγοντας ότι η παράδοσή του ήταν «ανάλογη πράξη ηρωισμού με αυτή του πρώην ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ που «είχε ζητήσει με γράμματα στην ελληνική Πρεσβεία στη Μόσχα, να έρθει στην Αθήνα να δικαστεί, αναλαμβάνοντας τις πολιτικές ευθύνες». Οσο για τη «17Ν», είπε πως «είναι κομμάτι της Επαναστατικής Αριστεράς». Τέλος, ο Π. Περράκης υποστήριξε πως η «17Ν» και ανάλογες προς αυτήν οργανώσεις είναι φαινόμενο ιστορικά δικαιωμένο.