Οι επικυρίαρχοι στα εδάφη του Ιράκ προελαύνουν, σκορπώντας το θάνατο και τον τρόμο σε βάρος των πολιτών. Καταστρέφουν στο διάβα τους ό,τι μυρίζει παράδοση και πολιτισμό. Βάρβαροι, χωρίς ιστορία, που έλκουν την καταγωγή και τις παραδόσεις τους από την Αγρια Δύση. Πέραν αυτού, ουδέν. Μισούν το διαφορετικό και δεν ανέχονται τις έννοιες του κράτους - έθνους. Προτεκτοράτα και υπηκόους θέλουν, για να ελέγχουν και να ληστεύουν τον πλανήτη. Ο μαύρος χρυσός που διαθέτει το Ιράκ και η γύρω περιοχή πρέπει να προστεθεί στη λεία τους. Κι αν δικτάτορες τύπου Σαντάμ, που αυτοί εγκατέστησαν, τους κάνουν νερά, χωρίς ενδοιασμούς είναι έτοιμοι να τους αντικαταστήσουν με κυβερνήσεις - μαριονέτες, που είναι πρόθυμες να εκχωρήσουν τον εθνικό πλούτο της χώρας τους υπέρ των συμφερόντων των αφεντικών τους. Τα παραδείγματα πάμπολλα, με πιο πρόσφατο το Αφγανιστάν. Σε μια τέτοια κρίση αποκαλύφτηκε - για άλλη μια φορά - ο ρόλος της «φιλειρηνικής» ΕΕ, η οποία το μόνο που κατόρθωσε να ψελλίσει είναι η αγωνία της για τη μετα-Σαντάμ εποχή. Ο ΟΗΕ, πλήρως απογυμνωμένος, έχει καταντήσει μια άλλου τύπου μη κυβερνητική οργάνωση. Μόνη ελπίδα, η εξέγερση των λαών ενάντια στους ιμπεριαλιστές και τους υπηρέτες τους, που πρόθυμα (φανερά ή κρυφά) παρέχουν τις καλές τους υπηρεσίες στο δολοφόνο - αφεντικό.

ΟΙΚΟΑΛΙΕΥΜΑΤΑ

Είναι αλήθεια ότι η κρατική τηλεόραση, συγκριτικά με τα ιδιωτικά κανάλια, παρουσίασε και παρουσιάζει προσεκτικότερα την εισβολή των γιάνκηδων στο Ιράκ. Μεγάλη παραφωνία, ο κεντρικός παρουσιαστής του πρωινού μαγκαζίνο, που εκτόξευσε τόνους λάσπης κυρίως σε δασκάλους και μαθητές που διαδήλωσαν (και διαδηλώνουν) στους δρόμους, μιλώντας για τεμπελιά και κοπάνα. Βαθιά νυχτωμένος για τα όσα συμβαίνουν στο χώρο της Εκπαίδευσης, αρέσκεται να λοιδορεί, εισπράττοντας έναν παχυλό μισθό διαβάζοντας εφημερίδες και βρίζοντας γενικώς. Κι εις ανώτερα...

Στους Ελληνες απεσταλμένους της Βαγδάτης αξίζουν πολλά συγχαρητήρια και για τον τρόπο που μεταδίδουν τις ειδήσεις χωρίς να στρογγυλεύουν τα γεγονότα και για το ρίσκο που ανέλαβαν με κίνδυνο πολλές φορές της ζωής τους. Αυτά βλέπει ο πρωινός μπούλης της ΝΕΤ και του σηκώνεται η τρίχα.

ΚΑΙ ΟΙΚΟΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ

Σε μια τέτοια σκοτεινή εποχή, προτείνουμε ένα βιβλίο, που ούτε οικολογικό, ούτε πολεμικό είναι. Σας μιλάμε για την τελευταία δουλιά του Φ. Φιλίππου, που κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες από τις εκδόσεις «Πατάκη». Το άρωμα της Αλεξάνδρειας και των ηρώων που υποδύονται ο Καββαδίας, ο Καζαντζάκης, η Κυβέλη κ.ά. μας ταξιδεύουν σ' ένα χωροχρόνο ειρηνικό, μακριά από τη σημερινή βαρβαρότητα. Μια ανάσα ζωής.