Στους δρόμους και στις εξόδους της πόλης, η κίνηση και ενόψει τριημέρου είχε πυκνώσει, αλλά η συζήτηση που είχαν ανοίξει οι υποψήφιοι βουλευτές του ΚΚΕ με τους εργαζόμενους του ΕΟΤ χτες το μεσημέρι δεν έλεγε να τελειώσει. Καθηλωμένοι σε αίθουσα του πέμπτου ορόφου, οι εργαζόμενοι στα κεντρικά γραφεία του ΕΟΤ συζήτησαν χτες για δύο και πλέον ώρες με τους υποψήφιους βουλευτές του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη και Δήμο Θεοδώρου. Ενας διάλογος ανοιχτός. Με λόγο και αντίλογο. Για όλα αυτά που μας πληγώνουν και μας πονάνε, αλλά και αυτά που μας ενώνουν.

Γι' αυτό και η ερώτηση του ασπρομάλλη εργαζόμενου: «Και αν βγει στην κυβέρνηση το ΚΚΕ, τι μας εγγυάται ότι δε θα ξεπουληθεί όπως και το ΠΑΣΟΚ..;» δεν ήταν ρητορική. Εκρυβε την απογοήτευση μιας μεγάλης πλειοψηφίας ψηφοφόρων του κυβερνώντος κόμματος που ξεγελάστηκαν και προδόθηκαν. «Το ΚΚΕ, ήταν η κρυστάλλινη απάντηση της Λιάνας Κανέλλη, δε σας λέει ψηφίστε με για να γίνω κυβέρνηση. Σας λέει, ελάτε μαζί να παλέψουμε. Να στεριώσουμε το ΜΕΤΩΠΟ. Ν' αγωνιστούμε για μια άλλη κοινωνία. Αυτή η άλλη κοινωνία δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη συμμετοχή και τον αγώνα όλων των εργαζομένων». Η εγγύηση λοιπόν, πέρα από τη συγκεκριμένη ιδεολογία, πολιτική αλλά και την ογδοντάχρονη ιστορία του Κόμματος, είναι οι ίδιοι οι αγωνιστές του Μετώπου.

Οσο η συζήτηση προχωρούσε και οι καρδιές άνοιγαν. Οι γλώσσες «λύνονταν», τότε για άλλη μια φορά διαπίστωνες ότι αυτά που χρόνια τώρα υποστηρίζει το ΚΚΕ, στους δρόμους, στις πλατείες και στη Βουλή, που τα υπερασπίζει στα γιαπιά και στα εργοστάσια, δεν είναι λόγια του αέρα... Είναι μια πραγματικότητα που βιώνουν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, όπως προκύπτει και από την «κατάθεση» του στελέχους της νομικής υπηρεσίας του ΕΟΤ: «Ο ΕΟΤ πάει από το κακό στο χειρότερο. Το ιδιοκτησιακό θολό, αλλά έχει αρχίσει το κομμάτιασμα. Θα μας εξοντώσουν όλους. Τόσα χρόνια στην υπηρεσία και παίρνουμε ψίχουλα. Πέντε μήνες στο μισό κτίριο δεν έχουμε καθαρίστριες. Ολόκληρη νομική υπηρεσία και δε λειτουργεί με μηχανοργάνωση. Τι δημοκρατία είναι αυτή; Πού είναι τα δικαιώματά μας;».

Και όμως, «μήπως για όλα τα παραπάνω φταίει ο δημόσιος χαρακτήρας, μήπως με τους ιδιώτες θα είναι καλύτερα;», επιμένει το σαράκι της αμφιβολίας. «Δέστε, συνάδελφοι, ποια είναι και η κατάσταση στον ιδιωτικό τομέα - ο Δήμος Θεοδώρου, εργάτης στην κλωστοϋφαντουργία, μετέφερε τη δική του εμπειρία - μήπως δεν έχουμε χαμηλότερα μεροκάματα; Οπου ιδιώτες βάζουν στο χέρι δημόσιες επιχειρήσεις, ακολουθούν απολύσεις. Και πολλές φορές πριν ακόμα τις αποκτήσουν, για ένα κομμάτι ψωμί. Ξέρουμε τι πάει να πει ιδιωτική επιχείρηση. Υπερεκμετάλλευση, τρομοκρατία, ανασφάλεια είναι το ψωμί που ταΐζουν τον εργάτη. Ο δημόσιος τομέας είναι τέτοιος γιατί λειτουργεί για λογαριασμό των μεγάλων συμφερόντων και του πελατειακού κράτους. Το ΚΚΕ δεν υποστήριξε αυτόν το δημόσιο τομέα. Παλεύει για δημόσιες επιχειρήσεις που θα είναι στην υπηρεσία των λαϊκών στρωμάτων και στις οποίες οι εργαζόμενοι θα έχουν τη θέση που τους αξίζει».

«Δώσαμε περιθώριο και μεγάλωσε το τέρας», είπε σε άλλο σημείο της συζήτησης, η Λιάνα Κανέλλη. «Αφήσαμε τους μισθωτούς εκπροσώπους του κεφαλαίου να απαιτούν από τους εργαζόμενους να γίνουν απασχολούμενοι και τώρα απασχολήσιμοι. Τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα να γίνονται "ώριμα" και μετά "υπερώριμα". Αλλά ποτέ δεν είναι αργά να σταματήσουμε το τέρας. Μην εγκλωβίζετε την ψήφο σας στους δύο μεγάλους. Μην τους επιτρέψετε να σας την υποκλέπτουν. Εάν στις 10 Απρίλη -κατέληξε η υποψήφια βουλευτής του ΚΚΕ - δεν υπάρχει αυτοδυναμία και ο δικομματισμός πέσει κάτω από το 70%, αν ενισχύσετε το ΚΚΕ και το Μέτωπο, τότε πολλά μπορούν ν' αλλάξουν και θ' αλλάξουν».