Κυριακή 16 Φλεβάρη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 10
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΤΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Καθ' οδόν: Στη Βεργίνα

Μεγάλη χρυσή τεφροδόχος, ένα από τα σημαντικά ευρήματα
Μεγάλη χρυσή τεφροδόχος, ένα από τα σημαντικά ευρήματα
Ισως και να μην το πιστέψετε αλλά, δυστυχώς, αληθεύει. Η στήλη ποτέ μέχρι αυτή τη στιγμή, που γράφονται αυτές οι γραμμές, δεν έτυχε να επισκεφτεί τη Βεργίνα. Απίστευτο αλλά αληθινό. Ευτυχώς, που η φαντασία μας, αχαλίνωτη όπως είναι, περίεργη, φιλομαθής και ανυπότακτη την έχει πολλές φορές επισκεφτεί και έχει θαυμάσει το ιερό τοπίο, τα ευρήματά του, τους θησαυρούς του και έχει «θυμηθεί» τη σημαντική ιστορία του. Πώς; Μα με το να ακούει τις διηγήσεις των τυχερών που πήγαν και κυρίως διαβάζοντας ό,τι σχετικό έχει γραφτεί, για το χωριό με την παγκόσμια φήμη, χάρη στα λαμπρά ανασκαφικά ευρήματα του Μανόλη Ανδρόνικου. Πάμε, λοιπόν, ακόμη μια φορά. Νοερά.

Οι Αιγές

Οι Αιγές υπήρξαν η πρωτεύουσα του μακεδονικού βασιλείου από τον καιρό της δημιουργίας του έως το 400 π.Χ., περίπου, όταν ο Αρχέλαος μετέφερε την έδρα της διοίκησής του στην Πέλλα. Ωστόσο, και ύστερα από το γεγονός αυτό, η παλαιά πρωτεύουσα εξακολούθησε να είναι το ιερό κέντρο, το λίκνο της βασιλικής δυναστείας, ο τόπος που βρίσκονταν τα ιερά και οι τάφοι των βασιλιάδων, που συνέχιζαν να ενταφιάζονται εκεί, ακόμη και μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Εποχή ακμής και έντονης οικοδομικής δραστηριότητας στην πόλη υπήρξε το β΄ μισό του 4ου αιώνα π.Χ. Τότε χτίστηκαν: το παλάτι και το θέατρο και διαμορφώθηκε ο χώρος του ιερού της Ευκλείας. Κατά τη Βυζαντινή εποχή, στην περιοχή υπήρχε μόνον ένα ασήμαντο χωριό, το όνομα του οποίου αναφέρεται σε κάποιο έγγραφο του 14ου αιώνα ως του επιβλητικού ανακτόρου των Αιγών. Το 1922, μετά τον ερχομό των Ποντίων προσφύγων δημιουργήθηκε το σημερινό χωριό, που πήρε το όνομα Βεργίνα από μια μυθική βασίλισσα της περιοχής.

Η αίθουσα του θρόνου

Χρυσό στεφάνι με φύλλα βελανιδιάς από τους βασιλικούς τάφους της Βεργίνας (350-325 π.Χ.)
Χρυσό στεφάνι με φύλλα βελανιδιάς από τους βασιλικούς τάφους της Βεργίνας (350-325 π.Χ.)
Η αρχαία πόλη ήταν χτισμένη σε μια σειρά από χαμηλά άνδηρα, που σχηματίζονταν στην ομαλή πλαγιά στα ανατολικά του σημερινού χωριού, από την οποία τη χωρίζει ένα ρέμα και περιβαλλόταν από ισχυρό τείχος, κατασκευασμένο από πωρόλιθους ή πελεκητές πέτρες και πλιθιά. Το τείχος είχε σχήμα τριγώνου, με τη μία πλευρά στραμμένη προς τα βόρεια, δηλαδή προς τον κάμπο. Στα νότια, επάνω σε ένα φυσικό οχυρό ύψωμα βρισκόταν η ακρόπολη, που χρησίμευε ως καταφύγιο σε καιρό ανάγκης. Κάτω από την ακρόπολη, επάνω σε υπερυψωμένο άνδηρο που σημαδεύεται από μια αιωνόβια βελανιδιά, σώζονται τα εντυπωσιακά ερείπια του ανακτόρου που πρέπει να χρονολογείται στο τελευταίο τρίτο του 4ου π.Χ. Ηταν ένα επιβλητικό διώροφο κτίριο οι χώροι του οποίου ήταν οργανωμένοι όπως σε όλα τα ελληνικά σπίτια, δηλαδή γύρω από μια τετράγωνη κεντρική αυλή. Η αυλή ήταν ο κεντρικός «πνεύμονας» που έδινε φως και αέρα σε όλο το οικοδομικό συγκρότημα και περιβάλλεται από στοές με 60 λίθινους δωρικούς κίονες. Στα ανατολικά, δίπλα στα προπύλαια, υπάρχει μεγάλο, εσωτερικά κυκλικά διαμορφωμένο δωμάτιο, στο οποίο βρέθηκε η επιγραφή για τον Ηρακλή Πατρώο, το θεό που οι Μακεδόνες βασιλιάδες θεωρούσαν πρόγονό τους, και η βάση ενός θρόνου, γεγονός που κάνει πιθανή την άποψη ότι ο θόλος αυτός ήταν ιερό των προγονικών θεοτήτων και αίθουσα του θρόνου.

Οι βασιλικοί τάφοι

Επιχρυσωμένο ασημένιο διάδημα από τους βασιλικούς τάφους της Βεργίνας (350 - 325 π.Χ.)
Επιχρυσωμένο ασημένιο διάδημα από τους βασιλικούς τάφους της Βεργίνας (350 - 325 π.Χ.)
Για να προστατευτούν οι βασιλικοί τάφοι που βρίσκονται κάτω από τη «μεγάλη τούμπα» και να διασωθούν οι μοναδικές τοιχογραφίες, κατασκευάστηκε ένα υπόγειο κτίριο - κέλυφος που εξωτερικά έχει τη μορφή ταφικού τύμβου. Εκεί στεγάζεται ο τάφος του Φιλίπππου του Β', ο τάφος του Αλεξάνδρου του Δ΄ και η τοιχογραφία με την αρπαγή της Περσεφόνης και ο τάφος με τους ελεύθερους κίονες. Στο κτίριο αυτό, εκτίθενται και οι θησαυροί των βασιλικών τάφων, που έως το 1997 βρίσκονταν στο Μουσείο της Θεσσαλονίκης. Η αίθουσα, για την οποία χρησιμοποιήθηκε η τελευταία λέξη της σύγχρονης μουσειακής τεχνολογίας, έχει σκοπό να βοηθήσει τον επισκέπτη να προσεγγίσει μια από τις πιο σημαντικές και ζωηρές προσωπικότητες της ελληνικής ιστορίας, τον Φίλιππο τον Β', βιώνοντας τη δύναμη και τη μεγαλοπρέπεια της μακεδονικής αυλής. Η περιπλάνηση στο χώρο των τάφων ξεκινά με επιτύμβιες στήλες Μακεδόνων, που βρέθηκαν στις επιχώσεις της «μεγάλης τούμπας» και τρεις βιτρίνες με κτερίσματα τάφων απλών ανθρώπων, που έζησαν την εποχή του Φιλίππου, και μας δίνουν ένα μέτρο σύγκρισης για να κατανοήσουμε τη σημασία των βασιλικών τάφων. Στη συνέχεια, ο επισκέπτης θα έχει μπροστά του τα μνημεία που βρίσκονται στις παρυφές της «μεγάλης τούμπας» και θα πλησιάζει την καρδιά της έκθεσης. Και η καρδιά της έκθεσης χτυπά ...Φιλιππικά. Εκεί, μπροστά στον τάφο του, θα δει κανείς τα όπλα του νεκρού βασιλιά σε μια εντυπωσιακή βιτρίνα, και βέβαια, οι περίφημες χρυσές λάρνακες και τα υπόλοιπα λαμπρά ταφικά δώρα. Ακολουθεί η ενότητα που είναι αφιερωμένη στο νεαρό νεκρό του τρίτου τάφου, το γιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και της Ρωξάνης.

Κεφαλή του Φιλίπππου που βρέθηκε στη Βεργίνα
Κεφαλή του Φιλίπππου που βρέθηκε στη Βεργίνα
Εχει πολλά να δει κανείς στη Βεργίνα. Να δει και να σκεφτεί, να σκεφτεί και να θαυμάσει. Να θαυμάσει και να προσπαθήσει, με τη φαντασία του, να αναπλάσει εκείνη την εποχή και τους ήρωές της. Δεν είναι και εύκολο, έτσι δεν είναι;


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ