Μεταξύ των αδικημάτων που χαρακτηρίζονται σαν τρομοκρατικά υπό τις παραπάνω προϋποθέσεις, περιλαμβάνονται:
Από το συνδυασμό των παραπάνω διατάξεων, που δεν περιλαμβάνονται στον ελληνικό «τρομονόμο» (ν. 2928/2001), είναι προφανές ότι μπορεί άνετα να προκύψει η δίωξη, σαν τρομοκρατικών ενεργειών, των κινητοποιήσεων των εργαζομένων κ.ά., όταν οι κινητοποιήσεις αυτές παίρνουν δυναμικό χαρακτήρα.
Eurokinissi |
Ολες οι παραπάνω κινητοποιήσεις μπορεί να χαρακτηριστούν τρομοκρατικές ενέργειες, αφού μπορεί άνετα να θεωρηθεί ότι σκοπό έχουν να προκαλέσουν εκφοβισμό και σοβαρή μετατροπή των οικονομικών δομών της χώρας. Αυτό, άλλωστε, δεν έχει υποστηρίξει πάμπολλες φορές η κυβέρνηση, θεωρώντας τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων εκτός νομίμων ορίων και βλαπτικές για την εθνική οικονομία;
Ακόμα και η πάλη και η αντίσταση των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων, ενάντια σε αυταρχικά και στυγνά δικτατορικά καθεστώτα, μπορεί να χαρακτηριστεί σαν τρομοκρατική δράση, αφού μπορεί να θεωρηθεί ότι στοχεύουν στη σοβαρή μετατροπή ή καταστροφή των πολιτικών δομών μιας χώρας.
Υπάρχουν ρυθμίσεις που τιμωρούν σαν τρομοκρατικό αδίκημα την ενθάρρυνση και υποστήριξη, αλλά και χαρακτηρίζουν ως τιμωρητέες την υποκίνηση, συνδρομή και συνέργεια στη διάπραξη των θεωρουμένων τρομοκρατικών αδικημάτων. Υποστήριξη σε «τρομοκράτες» μπορεί να θεωρηθεί και η απλή έκφραση γνώμης στα ΜΜΕ, η οργάνωση και συμμετοχή σε εκδηλώσεις κατά της επέμβασης σε Αφγανιστάν, Ιράκ, Γιουγκοσλαβία κ.α.
Τίποτα δεν εμποδίζει, πρόσωπα, κόμματα, πολιτικές κινήσεις, συνδικάτα, σωματεία και άλλοι φορείς που υποστηρίζουν και συμμετέχουν σε μια σειρά κινητοποιήσεις να θεωρηθούν επίσης ως τρομοκράτες. Με την τιμωρία κάθε μορφής συνέργειας (ακόμα και της ψυχικής συνέργειας) στη διάπραξη αδικημάτων, μπορεί να βρεθούν διωκόμενοι, αυτοί που εκφράζουν γνώμη για την τρομοκρατία, τα αίτιά της, τις ρίζες της κλπ., αφού μπορεί να θεωρηθεί ότι διαπράττουν το αδίκημα της ψυχικής συνέργειας στις τρομοκρατικές πράξεις.
Σημειωτέον ότι με τον ελληνικό «τρομονόμο», η ψυχική συνέργεια μένει ατιμώρητη, εφόσον τα μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης δεν επιδιώκουν οικονομικό ή άλλο υλικό όφελος. Θεωρεί αξιόποινο μόνον το άμεσο περιουσιακό όφελος νομικών προσώπων από παράνομες πράξεις και επιβάλλει σ' αυτά αυστηρές διοικητικές κυρώσεις και χρηματικά πρόστιμα.
Με την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, προτείνεται η καθιέρωση και ποινικής ευθύνης για τα νομικά πρόσωπα, όταν οι νόμιμοι εκπρόσωποί τους διαπράττουν τρομοκρατικά αδικήματα (συλλογική ευθύνη). Είναι φανερό πόσο εύκολα μπορεί να οδηγηθούμε σε διώξεις σε βάρος κομμάτων, πολιτικών κινήσεων, συνδικαλιστικών φορέων κλπ., για τη συμμετοχή εκπροσώπων τους σε κινητοποιήσεις, σαν αυτές που αναφέραμε παραπάνω και μπορεί να χαρακτηριστούν τρομοκρατικές. Η αντιμετώπιση νομικών προσώπων μπορεί να φτάσει, πέρα από την επιβολή μεγάλων χρηματικών ποινών και τον αποκλεισμό τους από δημόσιες παροχές ή ενισχύσεις, δηλαδή τον οικονομικό στραγγαλισμό τους, μέχρι τη διάλυσή τους με δικαστική απόφαση.
Δηλαδή, μπορεί να οδηγηθούμε στη διάλυση κομμάτων και οργανώσεων, που παλεύουν ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική και δεν είναι αρεστά ή θεωρούνται ιδιαίτερα ενοχλητικά. Υπάρχουν επίσης τα παρακάτω σοβαρά ζητήματα:
Στο άρθρο 13, η αναφορά της λέξης «λειτουργική διάρθρωση», για την ανταλλαγή πληροφοριών, δεν περιορίζει το αντικείμενο σε κάποια κρατική υπηρεσία, αλλά αφήνει ανοιχτό το πεδίο οριζόντιας διάβρωσης του συνόλου των θεσμικών οργάνων της πολιτείας από τα διεθνή και ευρωπαϊκά κέντρα συλλογής πληροφοριών.