Ο Ιλάι Γούρμαν, φημισμένος Νεοϋορκέζος ατζέντης, έχει κατορθώσει να εδραιώσει τη δημόσια εικόνα των πλούσιων διασήμων και πανίσχυρων πελατών του, κατά τη διάρκεια της πολύχρονης καριέρας του. Ομως, τώρα πια ο μόνος σπουδαίος πελάτης που του έχει απομείνει είναι ο πασίγνωστος ηθοποιός Κάρι Λόνερ, εξίσου καλός σε οσκαρικές ερμηνείες, αλλά και το να εκμεταλλεύεται τους γύρω του. Το μοναδικό του πρόβλημα είναι η στάρλετ Τζίλι, γι' αυτό και αναθέτει στον Ιλάι να τη συνοδεύσει διακριτικά έξω από τη ζωή του.

Η κοπέλα όμως τον οδηγεί σε έναν παράδεισο απαγορευμένων απολαύσεων και παράνομων δραστηριοτήτων, όπου ο Ιλάι θα γίνει μάρτυρας ενός φόνου που θα τον σοκάρει και θα αλλάξει τη ζωή του για πάντα.

Το «Οι άνθρωποι που ξέρω» είναι βασισμένο στα σκάνδαλα των διασημοτήτων και στη βιομηχανία της ψυχαγωγίας. Σεναριακά έχει μια καλή ροή με συνηθισμένες ανατροπές και ένα συνηθισμένο τέλος. Ο στόχος της ταινίας είναι ξεκάθαρος, να κόψει όσα πιο πολλά εισιτήρια γίνεται.

Το φιλμ του Ντάνιελ Αλ Γκραντ δεν είναι κακό και μπορείς να το δεις με αρκετό ενδιαφέρον, δεν είναι όμως και κάτι το ξεχωριστό, που θα το θυμάσαι. Ο Αλ Πατσίνο είναι όπως πάντα καλός σ' αυτό που κάνει, αλλά μάλλον έχει κάνει αρκετές φορές το ίδιο και δε μας προκαλεί έκπληξη, ενώ η συμπρωταγωνίστριά του Κιμ Μπάσιντζερ που είχαμε να τη δούμε αρκετό καιρό, έχει μια καλή ερμηνεία και προσπαθεί να ξεχωρίσει.

Οι «Ανθρωποι που ξέρω» είναι μια περιπέτεια χωρίς πολλά απρόοπτα και κάτι το ξεχωριστό, αλλά σίγουρα μπορεί να σας χαρίσει δυο ξέγνοιαστες ωρίτσες.