Η αποκάλυψη, όμως, δεν οδήγησε και στο αυτονόητο. Δηλαδή, στην απαίτηση καταβολής από την ΠΕΣΙΝΕ των χρεών της, όπως θα συνέβαινε με την πλειοψηφία τουλάχιστον των Ελλήνων πολιτών. Μια και το θέμα, όμως, είχε βγει στη δημοσιότητα, έπρεπε να βρεθεί μια λύση. Κι έτσι, όπως συμβαίνει συνήθως, παρενέβη ο συλλογικός καπιταλιστής, που φροντίζει για τις «δύσκολες» ώρες των ατομικών καπιταλιστών. Δηλαδή, το κράτος τους και η κυβέρνησή τους! Στην περίπτωσή μας η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και του κ. Σημίτη.

Πριν ενάμιση χρόνο, όταν ο υφυπουργός Ανάπτυξης Α. Καλαφάτης είχε επισκεφτεί τη ΛΑΡΚΟ, ρωτήθηκε από δημοσιογράφο του «Ρ», τι θα γίνει με αυτά τα χρέη της ΠΕΣΙΝΕ και ο Α. Καλαφάτης απάντησε: «Θα γίνει νομοθετική ρύθμιση». Η νομοθετική ρύθμιση έγινε, με φωτογραφική διάταξη που πέρασε σε άλλο ν/σ και η ΠΕΣΙΝΕ καλείται να καταβάλει το ποσό των... 250 εκατομμυρίων δραχμών, αντί για 22-30 δισ. δρχ. που οφείλει.

Αίσχος; Ντροπή; Αθλιότητα; Ο,τι και να πει κανείς, μέσα είναι!