Κυριακή 24 Νοέμβρη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Αποκαλυπτική πρεμούρα

Ελάχιστες ημέρες έχουν περάσει από τη στιγμή, που οι κυβερνώντες χαρακτήριζαν το απαράδεκτο «σχέδιο Ανάν» θετικό ως βάση διαπραγμάτευσης, σπεύδοντας να συμπληρώσουν, ότι θα χρειαστούν σκληρές διαπραγματεύσεις για την αλλαγή των όποιων αρνητικών σημείων του. Τώρα, και ενώ η τουρκοκυπριακή και η τουρκική ηγεσία δεν έχουν δώσει ακόμη, ούτε καν την αρχική απάντησή τους στον ΓΓ του ΟΗΕ - αναδείχνοντας τα κατά τη γνώμη τους αρνητικά σημεία του - η ελληνική κυβέρνηση τους κάνει κριτική, που δεν αποδέχονται το «σχέδιο Ανάν» και ζητά τη βοηθητική παρέμβαση της ΕΕ και του Λευκού Οίκου, ώστε να μεταπειστούν.

Αραγε, πού οφείλεται η τόσο μεγάλη πρεμούρα των κυβερνώντων, για την προώθηση του «σχεδίου Ανάν»; Ή, δεν καταλαβαίνουν, μήπως, ότι η τακτική αυτή ουσιαστικά διαψεύδει τα όσα έλεγαν, μόλις πριν λίγες μέρες, για σκληρή διαπραγμάτευση;

Τι άλλο πρέπει να γίνει;

Τελικά, μπορούν να μας διευκρινίσουν οι κυβερνώντες, τι απ' όλα ισχύει; Η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ είναι αποδεσμευμένη από την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος ή, όχι μόνον αυτό δεν ισχύει, αλλά εμπλέκεται και με το θέμα του ευρωστρατού και με τις ελληνοτουρκικές διαφορές και όλα μαζί αποτελούν ένα ακόμη «μπαλάκι» των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων ΗΠΑ - Ευρωπαϊκής Ενωσης;

Και δεν περιμένουμε, βέβαια, κάποια ουσιαστική απάντηση. Αλλωστε, τι απάντηση μπορούν, να δώσουν οι υπεύθυνοι της παγίδευσης του Κυπριακού στις μυλόπετρες των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Αναρωτιόμαστε, όμως, πόσες αποδείξεις χρειάζονται ακόμη και τι άλλο πρέπει να γίνει, για να βγάλουν τα απαραίτητα συμπεράσματα, όσοι ακολουθούν και στηρίζουν την πολιτική της κυβέρνησης...

Οι συγγραφείς του «σχεδίου Ανάν»

Ο κ. Ντ. Χάνεϊ είναι Βρετανός και, μάλιστα, λόρδος. Εδώ και κάμποσο καιρό είναι ο ειδικός συντονιστής του Φόρεϊν Οφις για το Κυπριακό. Από την άλλη, ο κ. Τ. Γουέστον είναι Αμερικανός και δεν έχει αριστοκρατική καταγωγή. Τούτο, όμως, δεν έχει και καμιά ιδιαίτερη σημασία. Ο κ. Γουέστον είναι ο ειδικός εντεταλμένος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, πάλι για το Κυπριακό.

Τώρα, αν αναρωτιέστε γιατί κάνουμε ειδική αναφορά στους δυο αυτούς κυρίους, η απάντηση είναι η εξής: Οπως κυκλοφορεί ευρέως, ανάμεσα στους δημοσιογραφικούς κύκλους, οι δυο αυτοί κύριοι είναι οι εμπνευστές και συγγραφείς του λεγομένου «σχεδίου Ανάν». Μάλιστα, μερικοί ισχυρίζονται, ότι ο ΓΓ του ΟΗΕ δεν πρόσθεσε ή δεν αφαίρεσε απολύτως τίποτε. Ούτε καν κάποιο σημείο στίξης...

Η ΠΕΣΙΝΕ, τα αυθαίρετα και...

Είναι γνωστό, ότι η επιχείρηση «Αλουμίνιον της Ελλάδας» (γνωστότερη σαν «ΠΕΣΙΝΕ») λειτουργεί ως σήμερα, με βάση την αποικιοκρατικού χαρακτήρα σύμβαση που είχε υπογράψει στις αρχές της δεκαετίας του '60 η κυβέρνηση Καραμανλή, της ΕΡΕ. Σύμφωνα, με τη σύμβαση αυτή, την οποία καμιά κυβέρνηση δεν τόλμησε να αλλάξει, η ΔΕΗ και ο κρατικός προϋπολογισμός γενικότερα (δηλαδή, οι Ελληνες φορολογούμενοι) επιδοτούν με μπόλικα δισεκατομμύρια ετησίως τη... φτωχή ΠΕΣΙΝΕ. Παρ' όλα αυτά, στην αποικιοκρατική κατά τ' άλλα σύμβαση, δεν περιλαμβάνονταν όρος που να λέει ότι οι εγκαταστάσεις της, στην παραλία Διστόμου, θα κατασκευαστούν και θα λειτουργούν αυθαίρετα - όπως συνέβαινε μέχρι πρόσφατα - χωρίς να καταβληθούν όλα οι νόμιμοι φόροι και τέλη στο Δημόσιο, όπως ισχύει, τουλάχιστον, για την πλειοψηφία των Ελλήνων.

Και λέμε μέχρι πρόσφατα, γιατί φρόντισε η σημερινή κυβέρνηση να «λύσει» το πρόβλημα. Να πώς έχει η ιστορία: Πριν δυόμισι χρόνια, με πρωτοβουλία του νομαρχιακού συμβούλου της «Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας», Λουκά Λιάκου, είχε συζητηθεί το θέμα της νομιμοποίησης των αυθαιρέτων εγκαταστάσεων της «Αλουμίνιον της Ελλάδας» στο τοπικό νομαρχιακό συμβούλιο. Αποκαλύφθηκε τότε, ότι τα χρέη της ΠΕΣΙΝΕ προς τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Βοιωτίας (όλες οι μέχρι τότε νομαρχιακές αρχές ΠΑΣΟΚ - ΝΔ το απέκρυπταν) και το Δημόσιο ανέρχονταν στο ιλιγγιώδες ποσό των 22 δισεκατομμυρίων δραχμών (σύμφωνα με τη Νομαρχία) ή στο ακόμα μεγαλύτερο ποσό, των 30 δισεκατομμυρίων δραχμών, σύμφωνα με το νομαρχιακό σύμβουλο της ΝΑΣ.

... η κυβερνητική φροντίδα

Η αποκάλυψη, όμως, δεν οδήγησε και στο αυτονόητο. Δηλαδή, στην απαίτηση καταβολής από την ΠΕΣΙΝΕ των χρεών της, όπως θα συνέβαινε με την πλειοψηφία τουλάχιστον των Ελλήνων πολιτών. Μια και το θέμα, όμως, είχε βγει στη δημοσιότητα, έπρεπε να βρεθεί μια λύση. Κι έτσι, όπως συμβαίνει συνήθως, παρενέβη ο συλλογικός καπιταλιστής, που φροντίζει για τις «δύσκολες» ώρες των ατομικών καπιταλιστών. Δηλαδή, το κράτος τους και η κυβέρνησή τους! Στην περίπτωσή μας η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και του κ. Σημίτη.

Πριν ενάμιση χρόνο, όταν ο υφυπουργός Ανάπτυξης Α. Καλαφάτης είχε επισκεφτεί τη ΛΑΡΚΟ, ρωτήθηκε από δημοσιογράφο του «Ρ», τι θα γίνει με αυτά τα χρέη της ΠΕΣΙΝΕ και ο Α. Καλαφάτης απάντησε: «Θα γίνει νομοθετική ρύθμιση». Η νομοθετική ρύθμιση έγινε, με φωτογραφική διάταξη που πέρασε σε άλλο ν/σ και η ΠΕΣΙΝΕ καλείται να καταβάλει το ποσό των... 250 εκατομμυρίων δραχμών, αντί για 22-30 δισ. δρχ. που οφείλει.

Αίσχος; Ντροπή; Αθλιότητα; Ο,τι και να πει κανείς, μέσα είναι!

ΒΙΒΛΙΟ
Οι ποπολάροι της Ζακύνθου

O «Αντζολος Σουμάκης του ποτέ Τζώρτζη», ο ουσιαστικά άγνωστος στους ιστορικούς «ευγενής», κωνσταντινουπολίτικης καταγωγής Ζακύνθιος, υπήρξε ο συγγραφέας ενός χειρογράφου με τίτλο «Διήγησις του ρεμπελιού του ποπολάρων, ήγουν του λαού του νησιού της Ζακύνθου οπού έγινε εις τους 1628». Σύμφωνα με μαρτυρία, το 1865 ήταν γνωστές δύο χειρόγραφες μορφές του κειμένου, η μία στη Βιβλιοθήκη του Α. Κούρτσολα και η άλλη στη βιβλιοθήκη Κομούτου. Λόγω χώρου δεν επεκτεινόμαστε στα περιπετειώδη ιστορικά και φιλολογικά στοιχεία γύρω από το χειρόγραφο του Σουμάκη, στα χαμένα και σωζόμενα αντίγραφά του, στις δύο μελέτες που δημοσιεύτηκαν στις αρχές του 20ού αιώνα. Θα σημειώσουμε, όμως, ότι το χρονικό του Α. Σουμάκη για την πρώτη εξέγερση (ρεμπελιό) των ποπολάρων, δηλαδή του πιο καταπιεσμένου τμήματος του λαού στην πόλη της -υποταγμένης στη Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας - Ζακύνθου, μέχρι τώρα δεν είχε τύχει της προσοχής. Ούτε και των προοδευτικών ιστορικών μας, παρότι το ρεμπελιό των ποπολάρων δεν ήταν ούτε παροδικό ούτε απλώς ένα ελληνικό φαινόμενο. Παρ' ότι ήταν συναφές με τις πολυάριθμες αστικές και αγροτικές εξεγέρσεις που προκάλεσε η γενικευμένη σ' όλη την Ευρώπη οικονομική κρίση του 17ου αιώνα και η ολόπλευρη καταπίεση των λαϊκών μαζών από βασιλείς, φεουδάρχες, το σταδιακά σχηματιζόμενο αστικό κεφάλαιο, ακόμα και από φατρίες πολιτών που βρίσκονταν απλώς σε λίγο καλύτερη «μοίρα» από τις εντελώς «άμοιρες» λαϊκές μάζες.

Είναι και γι' αυτό το λόγο πολύτιμη προσφορά στην ελληνική ιστορική επιστήμη, αλλά και στη γενέτειρά του Ζάκυνθο, η εξαιρετική μελέτη του ιστορικού Δημήτρη Δ. Αρβανιτάκη «Κοινωνικές αντιθέσεις στην πόλη της Ζακύνθου - Το ρεμπελιό των ποπολάρων (1628)» (συνέκδοση του Μουσείου Μπενάκη και του Ελληνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου). Τη - βραβευμένη από το Ελληνικό Ινστιτούτο Βενετίας - μελέτη προλογίζουν οι Αγγελος Δεληβοριάς, Μάνος Χαριτάτος και Ν. Ε. Καραπιδάκης. Ο Δ. Αρβανιτάκης ερεύνησε τελειοθηρικά όλες τις σχετικές με το χρονικό «πηγές», ώστε να αποδείξει τη σχέση, τις ομοιότητες, τις διαφορές, τις κοινωνικο-πολιτικές ιδιαιτερότητες του ρεμπελιού των Ζακυνθίων ποπολάρων σε σχέση με τις άλλες λαϊκές εξεγέρσεις στην Ευρώπη κατά τον 17ο αιώνα. Με καθάρια διαλεκτική αντίληψη, ταγμένη με την ιστορική αλήθεια και το δίκιο των καταπιεσμένων λαϊκών μαζών, αλλά χωρίς άκριτους εξωραϊσμούς, η μελέτη αναλύει όλες τις διαστρωματώσεις των ποπολάρων, το συσχετισμό δυνάμεων και τις πτυχές του ταξικά ασυνειδητοποίητου και ανοργάνωτου ρεμπελιού τους.


Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

Γρηγοριάδης Κώστας

ΠΡΟΣΩΠΟ
Χανς Μπλιξ

Γρηγοριάδης Κώστας

Στον Χανς Μπλιξ, επικεφαλής των επιθεωρητών που επαναλαμβάνουν τους ελέγχους στο ιρακινό οπλοστάσιο, από τα μέσα της βδομάδας που αρχίζει, στρέφονται τα βλέμματα της διεθνούς κοινότητας.

Από τις δικές του αναφορές, θεωρητικώς, θα κριθεί το κατά πόσο η ιρακινή ηγεσία συμμορφώνεται με το ψήφισμα 1441 του Συμβουλίου Ασφαλείας ή όχι. Ο ίδιος εμφανίστηκε ικανοποιημένος από τις πρώτες επαφές που είχε με Ιρακινούς αξιωματούχους μετά από 4 χρόνια διακοπής των επιθεωρήσεων. Ο Σουηδός διπλωμάτης, αν και υπογράμμισε ότι «απομένει στην πράξη να κριθούν οι ιρακινές δεσμεύσεις», δε δίστασε να εκτιμήσει ότι «υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να αποφευχθεί μια πολεμική σύρραξη».

Η αισιοδοξία του Μπλιξ και των συνεργατών του, όμως, δε φάνηκε να ενθουσιάζει την Ουάσιγκτον. Αφού πρώτα φρόντισε να αμφισβητήσει την αξιοπιστία των μελλοντικών εκτιμήσεων Μπλιξ, στη συνέχεια αποδύθηκε σε μια προσπάθεια ανακάλυψης νέων προσχημάτων για στρατιωτική επίθεση. Ο Λευκός Οίκος χαρακτήρισε «παραβίαση του 1441 για τον ιρακινό αφοπλισμό» τα πλήγματα που δέχονται τα αεροσκάφη του περιπολώντας στις «ζώνες απαγόρευσης πτήσεων» (οι οποίες παρεμπιπτόντως δεν προβλέπονται από καμία απόφαση του ΟΗΕ). Εκρινε, διά στόματος Ράμσφελντ, σχεδόν ως «άσχετο» τον ΓΓ του ΟΗΕ που δε χειροκρότησε την ανακάλυψή τους και απειλεί να θεωρήσει «παραβίαση» το ενδεχόμενο η Βαγδάτη να διακηρύξει ότι «δε διαθέτει όπλα μαζικής καταστροφής». Κατά τα άλλα, αναμένονται τα αποτελέσματα των επιθεωρήσεων...


Ε.Μ.

Οπερέτα

Την Κύπρο

που πουλήθηκε,

για πάντα

αποχαιρέτα,

εκεί σε λίγο

θα στηθεί

«κράτος» πια

οπερέτα,

μισό θα είναι

ελληνικό,

τ' άλλο μισό

με «φέσι»

και μ' αλυσίδες

οι «τρανοί»

καλά θα το 'χουν

δέσει!

* * *

Η Κύπρος

που πωλήθηκε

μαύρη

θα έχει τύχη,

με σχέδιο

χειρότερο

σαφώς

κι απ' τη Ζυρίχη,

κράτος εκεί

θα στήσουνε

οι γκάνγκστερ

οι μεγάλοι

διαιρεμένο,

αιχμάλωτο,

ίδιο

με καρναβάλι!


Ο οίστρος



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ