Μόνον το 22% του εργάσιμης ηλικίας πληθυσμού εκφράζει υψηλό βαθμό ικανοποίησης από τη δραστηριότητά του στην Ελλάδα, ενώ ο αντίστοιχος δείκτης στην Ευρωπαϊκή Ενωση είναι 46,6%. Το στοιχείο αυτό, το οποίο δίνεται από έρευνα («Επετηρίδα αγοράς εργασίας 2002») της θυγατρικής εταιρίας του ΟΑΕΔ «Παρατηρητήριο Απασχόλησης», καταδεικνύει από μια ακόμη πλευρά την υποκρισία των κυβερνητικών εξαγγελιών περί μιας Ελλάδας της «προόδου», της «ποιότητας» και όλων των άλλων εύηχων επιθέτων που χρησιμοποιεί η κυβερνητική προπαγάνδα.

Εξάλλου, δεν είναι μόνον αυτό το στοιχείο που παρουσιάζει η συγκεκριμένη έρευνα, το οποίο αποτυπώνει τη δεινή θέση των εργαζομένων και το βαθμό της εκμετάλλευσής τους. Ενδεικτικό είναι ότι το 70% των μερικά απασχολουμένων δηλώνει πως έχει προσφύγει αναγκαστικά σε αυτή, διαψεύδοντας τις δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών ότι είναι «πολλοί» οι εργαζόμενοι που την προτιμούν. Και η Στατιστική Υπηρεσία (ΕΣΥΕ), στο τελευταίο δελτίο της, αναφέρει ότι από τους 420.000 ανέργους μόνο το 1,7% επιθυμεί αποκλειστικά μερική απασχόληση.

Περισσότερο υψηλό είναι το ποσοστό των αναγκαστικά εργαζομένων σε θέσεις «προσωρινής» εργασίας, με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, ως «ενοικιαζόμενων» κλπ. Σε αυτή την περίπτωση αναγκασμένοι εμφανίζονται το 9% επί του συνόλου των απασχολουμένων, ποσοστό διπλάσιο από αυτό της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Περισσότεροι από τους μισούς που εργάζονται ως προσωρινοί, το 51,1%, μεταπηδούν σε μια θέση πλήρους εργασίας με την πρώτη ευκαιρία. Η πραγματικότητα αυτή σφυροκοπά τις αντεργατικές ρυθμίσεις της κυβέρνησης και σκιαγραφεί το μέγεθος της ευθύνης που ανέλαβαν οι κυβερνητικοί και εργοδοτικοί συνδικαλιστές στη ΓΣΕΕ, στηρίζοντας αυτές τις πολιτικές.

Σε πείσμα του αισθήματος «ασφάλειας» που υπερασπίστηκε ο πρωθυπουργός από το βήμα της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης, οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα δηλώνουν μια έντονη δυσαρέσκεια από τη «δραστηριότητά» τους (αφορά και τους άνεργους), που σε συνδυασμό με το εξαιρετικά μεγάλο ποσοστό ανεργίας δημιουργεί ασφυκτικές πιέσεις και, φυσικά, μεγάλη ανασφάλεια.

Ενδεικτικά είναι και τα στοιχεία, με βάση την έρευνα εργατικού δυναμικού της ΕΣΥΕ, για τη μείωση της απασχόλησης μεταξύ 2000-2001. Η κυβερνητική πολιτική οδήγησε σε μείωση κατά 6,6% την απασχόληση στη γεωργία και κατά 1% στον τομέα της δημόσιας διοίκησης και άμυνας, υποχρεωτικής Κοινωνικής Ασφάλισης! Στον τομέα της Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας καταγράφεται 3,2% μείωση της απασχόλησης. Τα στοιχεία αυτά αποδεικνύουν την υπονόμευση αυτών των τομέων από την κυβερνητική πολιτική. Αύξηση της απασχόλησης παρατηρείται, από την άλλη, στις κατασκευές, 2,9%, σε μια περίοδο «μεγάλων έργων», στην εκπαίδευση κατά 3,7% και στον τομέα των υπηρεσιών.