Ουσιαστικά και με πρόσχημα τις τελευταίες εξελίξεις, γύρω από τη «17 Ν», ξεδιπλώνεται και δυναμώνει καθημερινά μια επιχείρηση συκοφάντησης - έως και ενοχοποίησης, με τον ένα ή άλλο τρόπο - της Αριστεράς και του κομμουνιστικού κινήματος, των ιδεών και αξιών τους, του αντιδικτατορικού κινήματος και των αγώνων του, του οποιουδήποτε παράγοντα - τέλος πάντων - παραπέμπει στους μαζικούς αγώνες του λαού, στην αμφισβήτηση του σημερινού συστήματος και, πολύ περισσότερο, στην οργανωμένη, μαζική πάλη για τη ριζική αλλαγή του. Και, την ίδια στιγμή, δυναμώνει καθημερινά η καλλιέργεια ενός κλίματος άκριτης και αδιαμαρτύρητης αποδοχής και υποταγής στο κατεστημένο, στους κανόνες που αυτό βάζει και στα όργανα της εφαρμογής τους. Οι λογικές των «μονοδρόμων» επεκτείνονται και γενικεύονται. Δε συμπεριλαμβάνουν, πλέον, μόνον την ΕΕ και την «παγκοσμιοποίηση» ή τους «νόμους της αγοράς» και την ανταγωνιστικότητα, αλλά και την αδιαμαρτύρητη αποδοχή και παραδοχή των ολοένα και περισσότερο αντιλαϊκών συνεπειών τους. Την υποταγή των εργαζομένων στις ολοένα και περισσότερο άγριες μορφές εκμετάλλευσης και ξεζουμίσματος. Την υποταγή των πάντων, στο ολοένα και περισσότερο απάνθρωπο σημερινό καπιταλιστικό σύστημα.

Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και απαιτεί την όσο πιο γρήγορη, μαζική, αποφασιστική και αποτελεσματική αντιμετώπιση γίνεται.