Η τρελή κούρσα κερδών, που παρουσιάζουν οι κατασκευαστικές εταιρίες, αντιστοιχεί σε έναν ξέφρενο χορό θανάτων εργατών. Το ίδιο και στις ναυπηγοεπισκευές, όπου η κυβέρνηση των εφοπλιστών έχει θέσει υπό διωγμό τον επιχειρούμενο εργατικό έλεγχο. Οι 188 νεκροί του 2001, οι πάνω από 3.000 νεκροί της τελευταίας 25ετίας, κάνουν καθαρό πως δε φτάνει η διεκδίκηση εφαρμογής της ισχύουσας νομοθεσίας. Αυτό που προβάλλει ως στόχος ζωής είναι η διεκδίκηση μιας διαμετρικά αντίθετης πολιτικής και μ' αυτό χρεώνεται το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα.