Το «ευαγές» ίδρυμα της CIA αποτελεί από το 1947 το μακρύ, πρακτόρικο και τρομοκρατικό χέρι των ΗΠΑ στον πλανήτη. Η Ευρώπη έχει πικρή εμπειρία από την ...τρομοκραCΙΑ.

Για παράδειγμα η Ιταλία σαρώθηκε από κύμα τρομοκρατίας τις δεκαετίες του '70 και του '80. Οπως αποκαλύφθηκε χρόνια αργότερα, οι πολύνεκρες τρομοκρατικές επιθέσεις (σε Μιλάνο, Ρώμη, Μπολόνια, τρένο Ιτάλικους κλπ.) είχαν τη σφραγίδα της CIA. Μάλιστα, ενεργό μέρος σε αυτές είχε ο επικεφαλής της μασονικής στοάς «Προπαγάνδα-2», ο Λίτσο Τσέλι, ένας πατενταρισμένος πράκτορας της CΙΑ και προσωπικός φίλος του Ρίγκαν...

Μια σημαντική μαρτυρία είναι του Τζ. Μαλέτι, του επικεφαλής της ιταλικής στρατιωτικής αντικατασκοπίας τη δεκαετία του '70, που ομολόγησε πέρσι στην εφημερίδα «Λα Ρεπούμπλικα», ότι οι τρομοκρατικές ενέργειες οργανώθηκαν και εκτελέστηκαν από τη CΙΑ με στόχο «να εμποδίσει με την τρομοκρατική συνδρομή της άκρας Δεξιάς τη στροφή της κοινωνίας στην Ιταλία και στη Γερμανία προς την Αριστερά». Αυτό που ήθελε η CΙΑ τη δεκαετία του '70 - κατά τον Μαλέτι - ήταν «να κάνει και στην Ιταλία αυτό που είχε κάνει στην Ελλάδα το 1967»...

Ενδιαφέρουσες πληροφορίες προέκυψαν όταν στις 3/7/1981 αποκαλύφθηκε το απόρρητο ντοκουμέντο με τίτλο «Εγχειρίδιο για τις μυστικές υπηρεσίες», που καταρτίστηκε το 1970 από τον αρχηγό του στρατιωτικού επιτελείου των ΗΠΑ, και όπου αναφέρεται:

«Αν οι φιλικές (προς τις ΗΠΑ) κυβερνήσεις δείχνουν αδυναμία ή ανικανότητα μπροστά στην κομμουνιστική εξέγερση...», τότε τίθεται σε λειτουργία το πρόγραμμα «σταθεροποίησης», που περιλαμβάνει «διείσδυση ειδικών πρακτόρων» σε ομάδες. «Οι ομάδες αυτές υπό τον έλεγχο των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών αρχίζουν βίαιες και άλλες πράξεις. Στην περίπτωση αυτή - αναφέρεται - η χρησιμοποίηση ακροαριστερών οργανώσεων μπορεί να οδηγήσει στο ζητούμενο στόχο».

Για τη σύνδεση της CΙΑ με την «αριστερή» τρομοκρατία, αρκεί ίσως η ομολογία του στρατηγού Ου. Γιαρμπόρο, καθοδηγητή των ειδικών υπηρεσιών της CΙΑ, που έλεγε σχετικά (περιοδικό «L' Europeo», 29/9/1978):

«Η λεγόμενη τυφλή τρομοκρατία είναι μια τακτική επεξεργασμένη από τη CΙΑ, σε συνεργασία με διάφορους ατλαντικούς οργανισμούς. Η τακτική αυτή χρησιμοποιείται κυρίως ως βασικό στοιχείο για διάφορα προγράμματα, που έχουν σκοπό να αποσταθεροποιήσουν τις κυβερνήσεις και να πείσουν τον πληθυσμό να συμφωνήσει με την εγκαθίδρυση ισχυρού αστυνομικού κράτους».

Οσο για τη δολοφονία του πρωθυπουργού Α. Μόρο και το ρόλο των «Ερυθρών Ταξιαρχιών», τα συμπεράσματα του γραμματέα του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Πικόλι και του υπουργού Εσωτερικών Τζαμπερλέτι είναι σαφή: «Ο Μόρο πλήρωσε με τη ζωή του την προσπάθεια να αποδεσμεύσει την Ιταλία από την "υπό εποπτεία ελευθερία" στην τροχιά των ΗΠΑ και επειδή αρνήθηκε να αποκλείσει την είσοδο του ΙΚΚ στην κυβερνητική πλειοψηφία, παρά την πίεση του Πενταγώνου και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ» (περιοδικό «Panorama» 8/8/1978).

Κάτι ακόμα: Οπως αποκάλυψε προχτές ο «Ρ», στο βιβλίο που κυκλοφόρησε πρόσφατα στην Ιταλία και υπογράφεται από δυο μέλη της μόνιμης ιταλικής διακομματικής επιτροπής για την τρομοκρατία, η «γιάφκα» των «Ερυθρών Ταξιαρχιών», στην οποία κρατήθηκε όμηρος ο Μόρο από τις «Ερυθρές Ταξιαρχίες» μέχρι τη δολοφονία του, ήταν (και είναι) ιδιοκτησίας των μυστικών υπηρεσιών της Ιταλίας!

Τη δεκαετία του '50, η CΙΑ στήνει σε πανευρωπαϊκό επίπεδο μια απίστευτη τρομοκρατική-παρακρατική επιχείρηση στο όνομα της αντιμετώπισης του «κομμουνιστικού κινδύνου». Στην Ιταλία έχει τον κωδικό «Γκλάντιο». Στην Ελλάδα, το παράρτημα της «Γκλάντιο» ονομάζεται «Κόκκινη προβιά».

Ιδού τι γράφει για την «ελληνική Γκλάντιο» το περιοδικό «Σπίγκελ» το Νοέμβρη του 1990: «Πάνω από 800 κρύπτες με όπλα, ασυρμάτους και άλλο εξοπλισμό υπήρχαν σε σπηλιές, σε υπόγεια δημόσιων κτιρίων, σε καλυμμένα πηγάδια και ακόμα κάτω από ελληνικές ορθόδοξες εκκλησίες στην επαρχία. Η μυστική ομάδα, για την οποία είχε τοποθετηθεί το οπλοστάσιο, αριθμούσε 1.500 άντρες και σε περίπτωση πολέμου θα έφτανε τις 3.500».

Σύμφωνα με το «Σπίγκελ», ένας «από τους αξιωματικούς των μυστικών υπηρεσιών που γνώριζαν ακριβώς τα καθήκοντα και το δυναμικό των κρυφών μονάδων ήταν ο συνταγματάρχης Γεώργιος Παπαδόπουλος»...

Αλλά ας έρθουμε στα «δικά μας».

Εδώ και χρόνια, στο πλαίσιο του αμερικανικού Κογκρέσου λειτουργεί η «Επιτροπή Πάικ», που μια από τις ενασχολήσεις της ήταν η έρευνα για κάποιες περίεργες δολοφονίες στελεχών της CIA, οι οποίες έγιναν σε όλα τα σημεία του ορίζοντα στα μέσα της δεκαετίας του '70, δηλαδή μια «κρίσιμη» περίοδο καθώς η διεύθυνση της CIA πέρασε από τα χέρια του Ου. Κόλμπι στον Τζ. Μπους.

Η «Επιτροπή Πάικ» διαπίστωσε μια φοβερή σύμπτωση: Περισσότεροι από 200 πράκτορες της CIA, που «υπηρετούσαν» από την Ευρώπη και τη Νότια Αμερική μέχρι την Απω Ανατολή, «βγήκαν από τη μέση» το διάστημα 1974-1976, ακριβώς την εποχή που ο Μπους είχε αναλάβει να «σβήσει τα αμερικανικά ίχνη» από τις βρωμοδουλιές του Νίξον ανά τον πλανήτη.

Οποιος αναδιφήσει στα κείμενα της επιτροπής θα καταλήξει σε μια ενδιαφέρουσα διαπίστωση, που περιγράφεται με την εκτίμηση (όπως περιγράφεται και στο βιβλίο «Τρομοκρατία» του Κ. Γρίβα) ότι τα στελέχη της CIA «δολοφονήθηκαν από συναδέλφους τους, που μεταμφιέζονταν σε τρομοκράτες».

Εδώ ας προσεχτεί κάτι: Ο Γουέλς, ο σταθμάρχης της CIA στην Ελλάδα, δολοφονήθηκε από την πρωτοεμφανιζόμενη «17Ν», ακριβώς εκείνη την περίοδο. Πόσο συμπτωματικό είναι ότι η «17Ν», στα πρώτα της βήματα, φαίνεται να συμμετέχει σε ένα ξεκαθάρισμα «εσωτερικών» λογαριασμών της CIA και να προβαίνει σε ένα είδος επιχειρήσεων που επιβάλλει διασύνδεση, τουλάχιστον, με υψηλά κέντρα παροχής πληροφοριών;...

Ας προσεχτεί κάτι ακόμα: Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις του περιοδικού «US Newsand world report», μόνο από το 1961 μέχρι το 1976, η CΙΑ οργάνωσε γύρω στις 900 μεγάλες τρομοκρατικές επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο!

Να, λοιπόν, τι εννοούσε ο πατέρας Μπους, που 4 μέρες μετά το χτύπημα της 11ης του Σεπτέμβρη, και με αφορμή τις αποκαλύψεις για τις σχέσεις Μπιν Λάντεν-CIA, δήλωσε: «Πάντα η CΙΑ έβαζε ανθρώπους της στις τρομοκρατικές οργανώσεις για να τις χρησιμοποιήσει σε όφελος των εθνικών συμφερόντων των ΗΠΑ»!