Διάβασα τις ευχές του Αυστριακού συντρόφου που δημοσιεύθηκαν στον προσυνεδριακό διάλογο. Γράφει ο σύντροφος μεταξύ των άλλων («Ρ» 7/11/25 σελ. 8):

«ΚΑΘΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ! Είμαι μέλος της ΚΕ του Εργατικού Κόμματος Αυστρίας, αλλά δεν γράφω επίσημα. Αφού διάβασα τις Θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής, μου έκανε εντύπωση το πόσο μεγάλες είναι οι προσδοκίες που έχετε από τα μέλη και τα στελέχη του Κόμματος. Αυτές οι προσδοκίες ή απαιτήσεις δεν είναι εφικτές στο κόμμα μας».

Ασφαλώς κανένας σκοπός σχολιασμού ή κρίσης των γραφόμενων από τον σύντροφο. Σκέψεις όμως και συναίσθημα υπερηφάνειας για το Κόμμα μας. Εικόνες περνούν μπροστά, όχι μόνο προσφιλών ή μακρύτερων προσώπων που έδωσαν τη ζωή τους τα 108 χρόνια που πέρασαν για την υπόθεσή μας, ή όχι μόνο για την ηρωική 3η Μεραρχία, ή για τη μάχη της Κοκκινιάς, ή για το Λαζαρέτο, ή το Μακρονήσι, ή τη Γυάρο.

Το τεράστιο μελετητικό έργο του Κόμματος τα τελευταία 35 χρόνια ιδίως, χαλυβδώνει τους δεκάδες χιλιάδες κομμουνιστές σήμερα στη δράση τους, σε συνθήκες μη επαναστατικής κατάστασης, να δίνουν την καθημερινή μάχη με αυτοθυσία, με την επιμονή και υπομονή που απαιτεί ο επί δεκαετίες τώρα αγώνας, σφυρηλατείται ο χαρακτήρας και η προσωπικότητα της κομμουνίστριας και του κομμουνιστή της εποχής μας.

Γίνεται ακόμα φανερό ότι η ευθύνη μας να ανταποκριθούμε στα καθήκοντα που διατυπώνονται στις Θέσεις του 22ου Συνεδρίου μας, με τις οποίες συμφωνώ και που σε μεγάλο βαθμό εξειδικεύουν τις αποφάσεις του 21ου, δεν αφορά μόνο την χώρα μας. Την επιτυχία του Συνεδρίου μας, της προσπάθειας που κάνουμε στην Ελλάδα, προσδοκούν χιλιάδες κομμουνιστές και αγωνιστές στην Ευρώπη, στον κόσμο. Δεν λησμονούμε ότι κάθε επιτυχία μας, ή κάθε παραπάτημά μας, μπορεί να επηρεάζει και επιδρά στους κομμουνιστές των άλλων χωρών, στα κόμματα που είτε είναι σταθερά ταξικά προσανατολισμένα, είτε αναζητούν ακόμα τα πατήματά τους.

Είναι γνωστό ότι το κεντρικό μας σχέδιο υπάρχει, σαφές και σε αρκετές πλευρές αναλυτικό, στο Πρόγραμμα του Κόμματος που διατυπώθηκε στο 19ο Συνέδριό μας. Η καθημερινότητα όμως, η εξειδίκευση απαιτεί σχέδιο τοπικό, δεμένο με το Πρόγραμμά μας στην ανάπτυξη της δράσης μας, έτσι ώστε να ανταποκρινόμαστε στην ανάγκη της απαιτητικότητας των σημερινών συνθηκών. Αναγκαστικά προβάλλει ο σχεδιασμός μας σε πόλεις και χωριά της υπαίθρου να ανοίξει όλη την βεντάλια των θεμάτων που βάζει σήμερα το Κόμμα. Χωρίς υποκειμενισμούς για το τι είναι μπορετό, οι δυνάμεις μας μικρές ή αδύναμες, με την κατάλληλη σύμφωνα με τις πραγματικές δυνατότητες διάταξη στελεχών. Δίχως μονομέρειες στη σκέψη μας ότι τώρα δεν είναι της παρούσης να ασχοληθούμε με όλα τα πράγματα, προέχει αυτό ή το άλλο, συνήθως καθήκοντα της στιγμής ή κάτι σύμφωνα με την «κύρια» χρέωση που μπορεί να υπάρχει. Ξεφεύγοντας από τον στενό περίγυρο, απευθυνόμενοι θαρρετά, ας επιτρέψουμε να μας εκπλήξει ευχάριστα η ευρύτερη επιρροή του Κόμματος, όπως πιο πρόσφατα συνέβη με τη διακίνηση των Θέσεων που εξαπλασίασε τον συνήθη αριθμό διακίνησης φύλλων «Ριζοσπάστη».

Σημαντικός κρίκος στον σχεδιασμό μας είναι τα αποτελέσματα μελετητικής προσπάθειας για τις αλλαγές που πραγματοποιούνται στους αγρότες, μισοπρολετάριοι μισοαγρότες αρκετοί από αυτούς πια, και πώς επιδρούν τα ποσοτικά στοιχεία στο ποιοτικό επίπεδο διαμόρφωσης της συνείδησης, ώστε να έχουμε τον κατάλληλο σχεδιασμό στην παρέμβασή μας. Χρήσιμη μπορεί να αποδειχθεί η βοήθεια ενθαρρυμένων μελετητικών αντίστοιχων εργασιών, σε μεταπτυχιακά τμήματα των πανεπιστημίων της υπαίθρου.

Κρίσιμο ζήτημα ο σχεδιασμός μας σε χώρους δουλειάς της επαρχίας με πολλούς εργαζόμενους ξεπερνώντας τις δυσκολίες της εκτατικής διάσπασης, τομείς δουλειάς στους οποίους σημειώνεται μακρόχρονη και μεγάλη καθυστέρηση, και η κρισιμότητα της παρέμβασής μας έγκειται εκτός των άλλων στην επιρροή που ασκούν λόγω του επαγγέλματός τους στις συνειδήσεις πλατιών μαζών. Σε τομείς όπως της εκπαίδευσης τόσο στους εργαζόμενους και στα συνδικαλιστικά τους όργανα, όπως και στους γονείς και τα όργανα του γονεϊκού κινήματος, των αυτοαπασχολουμένων επιστημόνων και στην εστίαση, χρειάζεται χωρίς άλλη καθυστέρηση να σχεδιαστεί η οργανωμένη παρέμβασή μας. Εχοντας ταυτόχρονα την γνώση και την βαθιά πεποίθηση ότι μόνο με όρους μαζικού κινήματος μπορούν να αναπτυχθούν στεριωμένα το κίνημα των γυναικών και το φιλειρηνικό κίνημα.

Με την συλλογική κομματική εμπειρία και την νεανική ορμή του υπερεκατονταετούς μας Κόμματος, τηρούμε τις αρχές λειτουργίας και τους κανόνες κομματικής καθοδήγησης, σαν όρο για την υλοποίηση με αποφασιστικότητα των αποφάσεων του 22ου Συνεδρίου μας. Επιμένοντας στο ξεπέρασμα των κάθε είδους δυσκολιών, με την πεποίθηση ότι η γνώση των θέσεών μας, ο εξοπλισμός με τις αρχές της κοσμοθεωρίας μας, ο ενστερνισμός των αποφάσεών μας, συμβάλλει αποφασιστικά στο φρενάρισμα της ατομικής δράσης, συμβάλλει στην αποτίναξη κάθε συστολής.

Με βάση τις Θέσεις της ΚΕ, τις αποφάσεις που θα πάρουμε στο Συνέδριο και ίσως και με τη συμβολή κάποιων εκ των ανωτέρω, μπορούμε να σφίξουμε το χέρι του Αυστριακού μας συντρόφου, των συντρόφων όπου Γης, ευχαριστώντας τους για τις ευχές τους και το ενδιαφέρον τους και να τους διαβεβαιώσουμε. ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ!