1. Συμφωνώ με τις Θέσεις για το 22ο Συνέδριο του Κόμματος, για τη δράση του στις σημερινές συνθήκες ως επαναστατικής πρωτοπορίας της εργατικής τάξης, όπου αυτός ο ρόλος του πρέπει να κατακτιέται στην πράξη, με κριτήριο της ικανότητας και αποτελεσματικότητας της δράσης του στη διαδικασία της ταξικής πολιτικής χειραφέτησης σε α-α κατεύθυνση, διεύρυνσης της συσπείρωσης πρωτοπόρων εργατικών - λαϊκών δυνάμεων με το Πρόγραμμα του Κόμματος, δηλαδή για την διέξοδο από το σύστημα της εκμετάλλευσης.

Η περίοδος που βρισκόμαστε δεν είναι όπως πριν 5 ή 10 χρόνια. Είμαστε σε μια έντονη όξυνση σύγκρουσης των αντιθέσεων του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής σε όλο το εύρος μέχρι την πολεμική ανάφλεξη, σε όλο τον πλανήτη. Μια ανελέητη ενδοϊμπεριαλιστική και ενδοαστική μάχη για έλεγχο και κυριαρχία, στην οποία συμμετέχει ενεργά και η πολύπειρη [δυο φορές ένοπλο αντάρτικο στην Ελλάδα] ελληνική αστική τάξη. Πραγματοποιείται μαζική επίθεση του κεφαλαίου σε όλο το φάσμα της αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης, της αύξησης της υπεραξίας που υφαρπάζει, τη διεύρυνση της εξαθλίωσης, της πολεμικής οικονομίας. Η βασική αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας γίνεται «πιο καθαρή» στα μάτια των εργαζομένων - άσχετα αν δεν την αντιλαμβάνονται ως τέτοια.

Γι' αυτό: Σήμερα, είναι απαραίτητη και αναγκαία η διαφώτιση, για τον σκοπό, τον στόχο, τους όρους και τις προϋποθέσεις της επαναστατικής προοπτικής, αποκόβοντας πιο μαζικά τμήματα της εργατικής τάξης και των λαϊκών δυνάμεων από την επιρροή της αστικής τάξης, των σοσιαλδημοκρατικών και οπορτουνιστικών δυνάμεων. Να δυναμώσει η δράση για τη συγκέντρωση δυνάμεων στην πάλη σύγκρουσης με τη στρατηγική του κεφαλαίου - της αστικής τάξης, των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών της. Προετοιμαζόμαστε αποφασιστικά «εν συνόλω» για ενδεχόμενες απότομες αλλαγές και καμπές της ταξικής πάλης!

Για να τα καταφέρουμε, χρειαζόμαστε μια πιο ανώτερη επαναστατική συγκρότηση των οργανωμένων δυνάμεων του Κόμματος και της Νεολαίας. Δηλ. δεν είναι γενικά μια καλύτερη λειτουργία των ΚΟΒ. Κριτήριο «μετρήματος» της δουλειάς μας πρέπει να είναι: το επίπεδο της ιδεολογικοπολιτικής παρέμβασης και καθοδήγησης των οργανώσεων, τη δουλειά στο εργατικό και λαϊκό κίνημα, στην α-α κατεύθυνση πάλης, στην κατεύθυνση ανάπτυξης ενός πανελλαδικά συντονισμένου α-α κινήματος ενάντια στο κεφάλαιο και την εξουσία του, στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, για την εξουσία.

2. Γι' αυτό, επείγον καθήκον σήμερα είναι η απαραίτητη στροφή στη δουλειά μας! Γίνεται δουλειά με τη στρατηγική μας, αλλά χρειάζεται η πλήρης αντιστοίχηση όλων των δυνάμεων, γιατί υπάρχουν δυσκολίες όπως καταγράφονται και στις Θέσεις. Η επανάσταση δεν είναι ένα γεγονός «μια και έξω». Εχει προεργασία, και σήμερα συσσωρεύονται στοιχεία που δυνάμει μπορούν να οδηγήσουν σε επαναστατική κατάσταση. Γι' αυτό, το θέμα της ετοιμότητας του Κόμματος αποκτά ιδιαίτερη σημασία: Είναι η προετοιμασία για την κατάσταση που θα έρθει. Στο πώς σήμερα δυσκολεύεις τον αντίπαλο, πώς επιδράς στην εργατική - λαϊκή συνείδηση ως προς τον αντίπαλο, την α-α πάλη.

Υπάρχει μια αντίφαση: Ενώ υπάρχει γενική συμφωνία με την στρατηγική, αναδεικνύονται προβλήματα που καταδεικνύουν ότι δεν κατανοείται πάντα σωστά από σ/φους, π.χ. κατανοούν ότι αυτό που άλλαξε είναι ότι δεν υπάρχει ενδιάμεση εξουσία και όλα τα άλλα παραμένουν όπως παλιά. Δεν κατανοείται καλά ότι η αλλαγή της στρατηγικής μας συνιστά ένα σύνολο ιδεολογικών και πρακτικών δράσεων σε όλη τη δουλειά του κόμματος και στο κίνημα που «κουμπώνουν» στη νέα. Υπάρχουν αδυναμίες που «σέρνονται» ως έναν βαθμό από το χτες και αντιστοιχούν στον παλιό τρόπο δουλειάς - αντιλήψεις, αλλά και στον εύκολο - γρήγορο τρόπο, αντανακλώντας τις ιδεολογικοπολιτικές αδυναμίες στην κατανόηση της στρατηγικής και αδύνατη γνώση σε βασικά θέματα της Μ-Λ κοσμοθεωρίας μας.

3. Η πάλη για την αλλαγή του αρνητικού συσχετισμού δυνάμεων δεν πρέπει να κατανοείται κυρίως ως αριθμητική διεύρυνση αλλά να μετριέται με το κριτήριο της α-α συσπείρωσης. Ετσι ώστε να αντιμετωπίζεται στην πράξη ο κίνδυνος στο όνομα της πιο μαζικής απεύθυνσης, να εκφράζεται ένα «στρογγύλεμα» του α-α περιεχομένου. Να κατανοείται σε βάθος ποιοι είναι οι α-α κρίκοι στην πάλη, ότι το α-α πλαίσιο πάλης είναι «νύχι-κρέας» με το πρόβλημα, είναι η αιτία, ο αίτιος, η αντεπίθεση, η ανατροπή.

Π.χ. λέμε συχνά ότι ο αγώνας θα φέρει τη νίκη. Ο απλός κόσμος πώς το κατανοεί; Οτι αν αγωνιστείς θα αλλάξεις αυτή την κατάσταση. Εμπόδια στο κεφάλαιο, κάποιες κατακτήσεις μπορούν να υπάρξουν και φυσικά πρέπει να γίνονται αγώνες γι' αυτά, αλλά ανατρέπονται, διευρύνονται οι μορφές της σύγχρονης φτώχειας, δεν αλλάζει την κατάσταση της Ε.Τ. Εκφράζονται «συγχύσεις» σε δυνάμεις μας, ότι α-α αιτήματα είναι η διασφάλιση ενός κρατικού καπιταλιστικού τομέα, γι' αυτό πρέπει να ξεκαθαρίζουμε π.χ. στα κοινωνικά δικαιώματα αποκλειστικά δημόσια-δωρεάν τομέα, δηλαδή με την κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης.

Ο α-α προσανατολισμός δεν είναι κάποια συνθήματα, αιτήματα. Είναι ιδεολογικο-πολιτική - ταξική αντίληψη, πράξη σύγκρουσης με το αστικό κράτος, το κεφάλαιο και την στρατηγική του, τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Συμπυκνώνει δράση, η οποία πρέπει να «αναλύει - αναδεικνύει» μέσα από τα προβλήματα την αιτία, τον αντίπαλο, τη ρήξη, την ανατροπή. Ταξική συνείδηση δεν αποκτά αυτόματα ο εργαζόμενος αν μπει στο συνδικάτο, αν απεργήσει ή ψηφίσει το Κόμμα στο σωματείο ή τον σύλλογο.

Το θέμα δεν είναι απλά το κίνημα, κίνημα υπάρχει έτσι κι αλλιώς και χωρίς τους κομμουνιστές. Το ζητούμενο είναι ο ρόλος των κομμουνιστών σ' αυτό, η ιδεολογικο-πολιτική παρέμβαση σε αυτό, δηλαδή στο ποιο κίνημα απαιτείται σήμερα, ειδικότερα σε συνθήκες πολεμικής οικονομίας και ήδη συμμετοχής της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους της περιοχής. Να δουλεύουμε με τη στρατηγική μας μέσα σε αυτό. Κίνημα που σε κάθε πτυχή της πάλης του θα στοχεύει στο να αποκαλύπτει τον ταξικό εκμεταλλευτικό χαρακτήρα του συστήματος. Για να μπορέσει ένας αγώνας να έχει μεγαλύτερη επίδραση και να συμβάλλει στην ουσιαστική αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων, πρέπει να ανοίγει ο ορίζοντάς του, στην κατεύθυνση της αντεπίθεσης, του α-α προσανατολισμού του.

4. Η ιδεολογικο-πολιτική δουλειά δεν είναι μόνο πόσα μαθήματα θα γίνουν - έχει βελτιωθεί σημαντικά η δουλειά μας σε αυτό - αλλά γνώση για δράση και διαπάλη. Δηλαδή, στο πώς η στρατηγική μας συνδέεται με τα προβλήματα και την πάλη για την προοπτική, τον σοσιαλισμό. Π.χ όταν λέμε προώθηση της πρότασης του Κόμματος στα καθημερινά προβλήματα - στη δράση, πώς κατανοείται η ανατροπή που λέμε; Τι ανατρέπουμε, πώς το ανατρέπουμε και ποια εξουσία; Γιατί αλλιώς, η ανατροπή θα «χαρίζεται» στην εναλλαγή αστικής κυβέρνησης.

5. Δουλειά στην ΕΤ δεν μπορεί να είναι κυρίως η συνδικαλιστική δράση. Χρειάζεται σταθερός - σχεδιασμένος προσανατολισμός, πέρα από τις κλαδικές και στις εδαφικές ΚΟΒ με την πρόταση του Κόμματος. Υπάρχουν δυσκολίες οι κλαδικές να «δουλεύουν» με τις συνοικίες.

6. Είναι πολύ κρίσιμη η δουλειά στους κλάδους στρατηγικής σημασίας. Η κλαδική οργάνωση είναι μια μορφή οργάνωσης, που μπορεί καλύτερα να αναδείξει τον καπιταλιστικό τρόπο λειτουργίας στην παραγωγή, στην κερδοφορία του κεφαλαίου, το ρόλο του αστικού κράτους, κ.λπ.. π.χ. μετά από έναν αγώνα, δεν αρκεί να περιοριστεί η συνέχεια της πάλης στα επιχειρησιακά σωματεία, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να ανέβουν συλλογικές μορφές πάλης στον κλάδο, αλλά και διακλαδικά. Χρειάζεται να ενισχυθεί η διακλαδική κοινή δράση της ΕΤ σε προβλήματα που σχετίζονται με την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης και την πολεμική οικονομία - ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

7. Χρειάζεται να γίνουν πιο αποφασιστικά βήματα στην συγκρότηση ενός πανελλαδικά συντονισμένου α-α κινήματος ενάντια στο κεφάλαιο, το κράτος του, τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Γιατί σ' αυτό γενικεύεται η πάλη της ΕΤ, δίνει δύναμη στους αγώνες στην σύγκρουση με το κεφάλαιο, τη στρατηγική και τα κόμματά του, η αντεπίθεση για την ανατροπή της

- Οι καιροί είναι ορμητικοί, γι' αυτό στην στρατηγική «ορμή του αντίπαλου» επείγει η πλήρης αντιστοίχηση όλων των δυνάμεών μας ενάντιά του με την στρατηγική μας.