Εντονη κινητικότητα αναπτύσσεται τις τελευταίες μέρες στα παζάρια γύρω από την ιμπεριαλιστική σύγκρουση ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και Ρωσίας στην Ουκρανία, οξύνοντας και βγάζοντας ακόμα πιο καθαρά στην επιφάνεια τις τεράστιες αντιθέσεις μεταξύ αντιπάλων αλλά και «συμμάχων» (κυρίως ΗΠΑ και ΕΕ), για τη μοιρασιά της λείας και για το πώς η κάθε πλευρά θα ενισχύσει τη θέση της στους ανταγωνισμούς στην Ανατολική Ευρώπη και ευρύτερα. Σε πρώτη ανάγνωση, στο επίκεντρο βρίσκονται οι «διαρροές», οι επίσημες τοποθετήσεις, το μπαράζ επαφών, τα σενάρια και τα κόψε - ράψε στο αμερικανικό σχέδιο, με στόχο έναν συμβιβασμό στο μέτωπο της Ουκρανίας.

Στην ουσία όμως, το βέλος μέσα κι από αυτήν την κινητικότητα δείχνει σταθερά στην επικίνδυνη κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και στο ενδεχόμενο μιας γενικευμένης πολεμικής σύγκρουσης που γίνεται όλο και πιο ορατό. Ολα τα στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι ακόμα και αν προχωρήσει κάποιου είδους συμβιβασμός στην πράξη, δεν θα είναι μόνο προσωρινός και εύθραυστος, αλλά θα οδηγεί και στη συγκέντρωση νέας καύσιμης ύλης για πιο γενικευμένη σύγκρουση.

Τον ίδιο ρόλο έπαιξαν το 2014 και το 2015 οι Συμφωνίες «Μινσκ 1» και «Μινσκ 2» για το «πάγωμα» της σύγκρουσης στην Ουκρανία, που είχε κορυφωθεί μετά την πραξικοπηματική ανατροπή της ουκρανικής κυβέρνησης με τη στήριξη ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία και την ενίσχυση ρωσόφωνων «αυτονομιστών» στις περιοχές του Ντονμπάς. Παρά τις «συμφωνίες του Μινσκ», οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν όλα τα χρόνια, μέχρι τη γενικευμένη εισβολή της Ρωσίας το 2022, ενώ και οι υπόλοιπες προβλέψεις περί συνταγματικών αλλαγών στην Ουκρανία, ημιαυτόνομη διοίκηση στο Ντονμπάς, «μοίρασμα» του ορυκτού πλούτου κ.ά. δεν τέθηκαν ποτέ σε εφαρμογή.

Στην πραγματικότητα, τα δύο ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα «κέρδισαν χρόνο» και προετοιμάστηκαν σε όλα τα επίπεδα για το σημερινό σφαγείο, όπου ματώνουν οι λαοί της Ουκρανίας και της Ρωσίας από τον Φλεβάρη του 2022. Με τον ίδιο τρόπο, θα λειτουργήσει και ενδεχόμενος συμβιβασμός τώρα, πολύ περισσότερο που έχει μεσολαβήσει η σφοδρή στρατιωτική σύγκρουση των 4 τελευταίων χρόνων, ενώ έχει περάσει σε άλλο, πιο οξυμένο επίπεδο, και η ένταση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Στο τωρινό σχέδιο της κυβέρνησης Τραμπ για τη «διευθέτηση» της σύγκρουσης στην Ουκρανία, ανεξάρτητα με το πού θα «κάτσει η μπίλια» στα παζάρια, είναι εμφανή τα στοιχεία που συσσωρεύουν ακόμα περισσότερο μπαρούτι για το άμεσο μέλλον. Μεταξύ άλλων: Προβλέπει αλλαγή συνόρων, ανοίγοντας τον «ασκό του Αιόλου» εναντίον των λαών. Και μπορεί αυτό να μην είναι «πρωτοφανές για την Ευρώπη», όπως αναμασούν διάφορα ευρωενωσιακά επιτελεία - «ξεχνώντας», ανάμεσα σε άλλα, τον αιματηρό διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας και τη δολοφονική επέμβαση του ΝΑΤΟ - όμως σήμερα βρισκόμαστε σε μια άλλη, πολύ επικίνδυνη φάση, με τους ιμπεριαλιστές να έχουν βγάλει «μαχαίρια» σε όλο τον κόσμο και να ετοιμάζονται απροκάλυπτα για το ξαναμοίρασμά του με τα όπλα.

Αντίστοιχα εκρηκτικές είναι και οι προβλέψεις για «πάγωμα» γραμμών του μετώπου, με τη «Δύση» να μη θεωρεί τετελεσμένη την κατάκτηση ουκρανικών εδαφών από τα ρωσικά στρατεύματα και τη Ρωσία να τα έχει ανακηρύξει - ακόμα και συνταγματικά - ως δικά της...

Σε όλα αυτά προστίθενται: Οι «εγγυήσεις ασφαλείας» στο Κίεβο, αντίστοιχες του ΝΑΤΟικού Αρθρου 5, που κατοχυρώνουν τα προσχήματα ακόμα και για άμεση στρατιωτική εμπλοκή της «Δύσης». Οι συζητήσεις για αποστολή «δυτικών» στρατευμάτων στην Ουκρανία και οι προβλέψεις για «ταχύ μονοπάτι» ένταξης της Ουκρανίας στην ΕΕ. Οι αντιθέσεις ΗΠΑ - ΕΕ, που οξύνουν τα παζάρια για τις μπίζνες της ανοικοδόμησης, για τα μερίδια από τα «παγωμένα» ρωσικά περιουσιακά στοιχεία και για τον ορυκτό πλούτο της Ουκρανίας.

Κι αν το σχέδιο «διευθέτησης» οξύνει τις αντιθέσεις μέσα στο ίδιο το ευρωατλαντικό μπλοκ, είναι προφανές ότι δεν «λύνει» - αντίθετα οδηγεί σε κλιμάκωση - τις αντιθέσεις με το αντίπαλο, υπό διαμόρφωση, ευρασιατικό μπλοκ. Χαρακτηριστικά, παραμένει ασαφής η τύχη των ευρωατλαντικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας - π.χ. στη ρωσική Ενέργεια - καθώς αυτές έχουν ευρύτερες προεκτάσεις για τον ανταγωνισμό ΗΠΑ - Κίνας (πίεση για «διάρρηξη» των δεσμών Ινδίας - Ρωσίας, κινήσεις για μείωση της ρωσικής «επιρροής» στα Βαλκάνια κ.ά.).

Καθόλου τυχαία, την ώρα που εντείνονται τα παζάρια για έναν προσωρινό συμβιβασμό στην Ουκρανία, όλα τα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα ετοιμάζονται για μια γενικευμένη στρατιωτική σύγκρουση, με ένταση της πολεμικής οικονομίας. Τη συνολικότερη κατεύθυνση των εξελίξεων και των σχεδιασμών δείχνουν τα αυξανόμενα επεισόδια «εμπλοκής» στη Βαλτική, στη Μαύρη Θάλασσα, στην Ανατολική Ευρώπη, ακόμα και στη Μάγχη, όπως και η ένταση του «υβριδικού πολέμου» σε όλες τις μορφές, με σαμποτάζ, κυβερνοπόλεμο, «πληροφοριακό πόλεμο» κ.ο.κ.

Οι ιμπεριαλιστές ακονίζουν τα μαχαίρια και ετοιμάζονται για τα δικά τους συμφέροντα να σπρώξουν τους λαούς στον όλεθρο... Κανένας εφησυχασμός, καμία αυταπάτη δεν χωρά για τους συμβιβασμούς και τα παζάρια τους. Καμία «νομιμοποίηση» δεν έχουν η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα να μπλέκουν τον λαό και τη χώρα στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, στην πολεμική προπαρασκευή και τα παζάρια για τη μοιρασιά της λείας. Οι λαοί στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη έχουν καθήκον ζωής και θανάτου να χαράξουν το δικό τους σχέδιο μάχης ενάντια στους πολέμους των ιμπεριαλιστών, για την οργάνωση και ενίσχυση της πάλης για απεμπλοκή από τις συμμαχίες τους. Για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, του καπιταλιστικού συστήματος που «γεννά» τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.