1917 Παραμονές της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης ο Β. Ι. Λένιν απευθύνει «Γράμμα προς τα μέλη της ΚΕ», στο οποίο τονίζει μεταξύ άλλων: «Η κατάσταση είναι εξαιρετικά κρίσιμη. Είναι ολοκάθαρο ότι πραγματικά τώρα πια κάθε καθυστέρηση της εξέγερσης ισοδυναμεί με θάνατο. Με όλες μου τις δυνάμεις θέλω να πείσω τους συντρόφους ότι τώρα όλα κρέμονται από μια τρίχα, ότι στην ημερήσια διάταξη μπαίνουν ζητήματα που δεν λύνονται με συσκέψεις, ούτε με συνέδρια (έστω και με συνέδρια των Σοβιέτ), αλλά αποκλειστικά από τους λαούς, από την πάλη των οπλισμένων μαζών (...) Η Ιστορία δεν θα συγχωρήσει την καθυστέρηση στους επαναστάτες που θα μπορούσαν να νικήσουν σήμερα (και σίγουρα θα νικήσουν σήμερα), αλλά που θα κινδύνευαν να χάσουν πολλά αύριο, θα κινδύνευαν να τα χάσουν όλα. Παίρνοντας την εξουσία σήμερα, την παίρνουμε όχι ενάντια στα Σοβιέτ, αλλά για τα Σοβιέτ. Η κατάληψη της εξουσίας είναι έργο της εξέγερσης. Ο πολιτικός σκοπός της θα διευκρινιστεί ύστερα από την κατάληψη της εξουσίας (...) οι επαναστάτες θα έκαναν το μεγαλύτερο έγκλημα αν άφηναν να τους ξεφύγει η στιγμή, ενώ ξέρουν πως απ' αυτούς εξαρτάται η σωτηρία της επανάστασης, η πρόταση ειρήνης, η σωτηρία της Πετρούπολης, η σωτηρία από την πείνα, η μεταβίβαση της γης στους αγρότες. Η κυβέρνηση κλονίζεται. Πρέπει να την αποτελειώσουμε με κάθε θυσία! Η καθυστέρηση της δράσης ισοδυναμεί με θάνατο».

1926 Στη φασιστική Ιταλία ξεκινά η θέσπιση μιας σειράς νόμων για την απαγόρευση της λειτουργίας των μη φασιστικών πολιτικών κομμάτων και οργανώσεων της χώρας.

1940 Οι κρατούμενοι κομμουνιστές της Ακροναυπλίας υποβάλλουν και δεύτερο υπόμνημα στην κυβέρνηση Μεταξά, εκδηλώνοντας την υποστήριξή τους προς το Ανοιχτό Γράμμα του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη και ζητώντας για μία ακόμα φορά να σταλούν στο μέτωπο για να πολεμήσουν τους φασίστες εισβολείς. Και πάλι η απάντηση είναι αρνητική. Νέο υπόμνημα αποστέλλεται στις 13 Νοέμβρη, ξανά χωρίς αποτέλεσμα.

1961 Μεγάλες πλημμύρες στην Αθήνα με 43 νεκρούς.

1985 Ξεσπά το σκάνδαλο «Ιράν Γκέιτ», που είχε ξεκινήσει με την αποκάλυψη παρασκηνιακών συναλλαγών της κυβέρνησης Ρέιγκαν με την κυβέρνηση του Ιράν, την οποία ωστόσο είχε - επισήμως - καταδικάσει ως «υποστηρικτή της διεθνούς τρομοκρατίας».