Ωρυόταν τις προάλλες ο Πορτοσάλτε για την προτομή του Αρη Βελουχιώτη στην Πετρούπολη, τα ιστορικά μνημεία που διαμορφώνει το ΚΚΕ, τις εκδηλώσεις ιστορικής μνήμης που διοργανώνει. Κι αναρωτιόταν πονηρά: «Γιατί δεν γίνεται κάτι;». Την επομένη, φασιστοειδή βρώμισαν με σβάστικες την προτομή. Η χρονική «σύμπτωση» του αντικομμουνιστικού οχετού και της βεβήλωσης της προτομής ασφαλώς εξηγείται, στη βάση των κοινών αστικών αντιλήψεων των εμπνευστών τους και της διαχρονικής εχθρότητας που τρέφουν για το εργατικό - λαϊκό κίνημα και το ΚΚΕ. Γιατί η δραστηριότητα του ΚΚΕ αναδεικνύει το ταξικό περιεχόμενο, τις αντιθέσεις και τα διακυβεύματα της δεκαετίας 1940 - 1950. Αναδεικνύει αυτό που αποτυπώνεται και στην εμβληματική μορφή του Αρη Βελουχιώτη: Οτι ο φασισμός που αποτέλεσε γέννημα - θρέμμα του καπιταλισμού ηττήθηκε διεθνώς - όπως και στην Ελλάδα - από τα αντιστασιακά κινήματα που είχαν μπροστάρηδες τους κομμουνιστές και από τον αγώνα της ΕΣΣΔ και του Κόκκινου Στρατού. Αναδεικνύει από την άλλη τη στάση της αστικής τάξης, των πολιτικών της εκπροσώπων και του κράτους της στη διάρκεια αυτής της δεκαετίας. Τον «κλονισμό» της αστικής εξουσίας και την αμφισβήτησή της, ιδίως από τον αγώνα του ΔΣΕ. Αναδεικνύει τέλος ότι αναγκαίο και στην εποχή μας είναι η ανατροπή της αστικής εξουσίας. Σήμερα που οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί κλιμακώνονται και οι εστίες πολέμου πληθαίνουν, αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι κοινό στοιχείο μεταξύ φιλελεύθερων, φασιστών και κάθε άλλης εκδοχής της αστικής εξουσίας είναι η υπεράσπισή της και γι' αυτό η εχθρότητα για όσα την απειλούν: Την εργατική τάξη, το Κόμμα της και την Ιστορία των εργατικών - λαϊκών αγώνων.