Σχεδιασμοί που έρχονται να απαντήσουν στους προβληματισμός για το λεγόμενο «κενό» που υπάρχει στο αστικό πολιτικό σύστημα σε σχέση με τη διαμόρφωση εναλλακτικής αστικής κυβερνητικής πρότασης, ώστε η δυσαρέσκεια, που αντικειμενικά διαμορφώνεται από την υλοποίηση στρατηγικών επιλογών του κεφαλαίου, να ενσωματώνεται στο αστικό πολιτικό σύστημα.

Η πρώτη άμεση συνέπεια της παραίτησής του είναι η παραπέρα συρρίκνωση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς την έδρα του καταλαμβάνει ο Θ. Δρίτσας που έχει προσχωρήσει στη Νέα Αριστερά.

Στη δήλωσή του ο πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αναπαράγει πολυκαιρισμένες αυταπάτες για έναν καπιταλισμό με «δημοκρατία» και «κοινωνική δικαιοσύνη», ίδιας «ποιότητας» με αυτής που γεύτηκε ο λαός επί των ημερών του, όταν στο όνομα της κοινωνικής δικαιοσύνης φόρτωνε στην πλάτη του λαού το τρίτο και σκληρότερο μνημόνιο. Αναπαράγει και κοινοβουλευτικές αυταπάτες, υποστηρίζοντας ότι παραιτείται γιατί δεν μπορεί και δεν θέλει να συμμετέχει τυπικά σε μια Βουλή «που δημοκρατικά απογυμνωμένη, με ευθύνη κυρίως της πλειοψηφίας, αδυνατεί να επιτελέσει τον ρόλο που το Σύνταγμα επιτάσσει και οι πολίτες απαιτούν».

Εξηγεί βεβαίως ότι θα συνεχίσει να προσφέρει τις «πολύτιμες» υπηρεσίες του στον λαό, διευκρινίζοντας «παραιτούμαι όμως από βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, δεν παραιτούμαι από την πολιτική δράση (...) φιλοδοξώ να επιστρέψω στην ελπιδοφόρα ανασφάλεια της κοινωνικής δράσης», όπως λέει στην προσπάθεια να κάνουν το λαϊκό κίνημα «σκαλοπάτι» για την εναλλαγή στο αστικό πολιτικό σύστημα. Και αφήνει ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο ίδρυσης νέου φορέα, αφού «αφουγκραστεί την κοινωνία» και εφόσον «δεν μπορούν όσοι έχουν την ευθύνη της δημοκρατικής αντιπολίτευσης να παραμερίσουν τις ιδιοτέλειές τους για να προκύψει η αλλαγή, τότε θα πρέπει να γίνουμε όλοι εμείς η αλλαγή που προσδοκούμε», όπως αναφέρει, προτρέποντας τον λαό να επενδύσει για μια ακόμα φορά τις ελπίδες του στους γνωστούς εμπόρους που τις ξεπούλησαν τόσες και τόσες φορές στο παρελθόν, υπηρετώντας τους στόχους και τα «θέλω» του κεφαλαίου και της αστικής τάξης. Αυτά εξάλλου τα «θέλω» ανέλυε την Παρασκευή μιλώντας σε εκδήλωση στη Σορβόνη, πλασάροντας... προοδευτικά αιτήματα όπως «τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού υπουργείου Οικονομικών, που θα εκδίδει κοινό χρέος, με στόχο τη χρηματοδότηση της στρατηγικής αυτονομίας της Ευρώπης», δηλαδή των κερδών και των εξοπλισμών του κεφαλαίου, με τον λογαριασμό να καταλήγει στους εργαζόμενους.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Σ. Φάμελλος, δήλωσε ότι «το κρίσιμο είναι η χώρα να απαλλαγεί από την κυβέρνηση Μητσοτάκη». Επισήμως το ΠΑΣΟΚ δεν σχολιάζει τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Π. Μαρινάκης σχολιάζοντας παρέπεμψε στα capital controls, τις «κλειστές τράπεζες», το «διχαστικό δημοψήφισμα», στο τρίτο μνημόνιο που βέβαια ψήφισε και η ΝΔ στην προσπάθεια διάσωσης της εγχώριας οικονομίας του κεφαλαίου, φορτώνοντας κι άλλα βάρη στον λαό.