«Μα γίνεται να διαφωνεί κανείς με το 4ήμερο;»: Αυτό το ...ρητορικό ερώτημα απευθύνει η υπουργός Εργασίας, υπερασπιζόμενη το νομοσχέδιο της 13ωρης δουλειάς και της «ευελιξίας». Βεβαίως, η κυβέρνηση ακόμα κι εδώ λέει τη μισή αλήθεια. Γιατί το περιβόητο «4ήμερο» - που με το νομοσχέδιο επεκτείνεται για όλο τον χρόνο - είναι μια μορφή «διευθέτησης» του εργάσιμου χρόνου, και μάλιστα με 10ωρη δουλειά χωρίς προσαύξηση στο μεροκάματο! Είναι το αίσχος εκείνο που προβλέπει την «αμοιβή» για τις παραπάνω ώρες όχι με χρήμα, αλλά με μειωμένα ωράρια και «ρεπό» όταν η επιχείρηση θα έχει αναδουλειές. Μάλιστα, το ίδιο το νομοσχέδιο προβλέπει ότι την περίοδο που ο εργαζόμενος υποτίθεται ότι θα εργάζεται λιγότερες ώρες, ο εργοδότης θα μπορεί να του φορτώνει «νομιμότατα» και νέες υπερωρίες. Αρα, θα μπορεί να έχει τον εργαζόμενο στη δουλειά όσες ώρες θέλει κάθε μέρα! Αξιοποιώντας τη «διευθέτηση», μάλιστα, δεκάδες ώρες απ' αυτές θα είναι ουσιαστικά τζάμπα για τον εργοδότη και δεν θα δίνει ούτε ευρώ! Αυτή είναι η πραγματικότητα πίσω από την ταμπέλα του «4ήμερου» που τάχα νομοθετεί η κυβέρνηση.