Η ακριβής ημέρα του ταξιδιού (δηλαδή αν θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 11 ή την Κυριακή 12 Οκτώβρη) θα ανακοινωθεί αύριο Τετάρτη 8 Οκτώβρη. Επιδίωξη είναι να επιλεγεί η μέρα με τις καλύτερες καιρικές συνθήκες.

Σε κάθε περίπτωση, η αναχώρηση από το λιμάνι του Λαυρίου θα γίνει αυστηρά στις 7.30 το πρωί, πράγμα που σημαίνει ότι όλοι θα πρέπει να φροντίσουν να βρίσκονται στο λιμάνι πριν τις 7 π.μ.

Το ΚΚΕ για μία ακόμα φορά τιμά τους χιλιάδες κρατούμενους και αγωνιστές που βγήκαν με το κεφάλι ψηλά από το κολαστήριο της Γυάρου, απέναντι στα σχέδια εξόντωσης από το αστικό κράτος. Ταυτόχρονα, και με αυτήν την επίσκεψη απαιτεί να υλοποιηθεί η απόφαση για την ανάδειξη της Γυάρου ως Τόπου Ιστορικής Μνήμης και να πραγματοποιηθούν παρεμβάσεις, όπως αναστήλωση κτιρίων και δημιουργία προβλήτας, για να καταστεί το νησί επισκέψιμο, απέναντι και στα σχέδια κυβέρνησης - επιχειρηματικών ομίλων με στόχο να αλλοιωθεί η φυσιογνωμία του νησιού.

Ολοι όσοι θα έχουν την ευκαιρία να επισκεφτούν το λεγόμενο θανατονήσι και κάστρο αγώνα, αλλά και όσοι δεν τα κατάφεραν αυτήν τη φορά, μπορούν να βρουν πολύ κατατοπιστικές εκδόσεις της «Σύγχρονης Εποχής».

Ζωντανή περιήγηση στο κάτεργο της Γυάρου και γνωριμία με την ανεξίτηλη ηρωική στάση των φυλακισμένων της προσφέρουν τρεις εκδόσεις της, βασισμένες στο πολύτιμο υλικό που βρίσκεται στο Ιστορικό Αρχείο του ΚΚΕ.

Πρόκειται για:

- Το λεύκωμα «Γυάρος. Θανατονήσι και Κάστρο Αγώνα "...μια η απάντησή μας: Ζήτω το ΚΚΕ"», το οποίο περιλαμβάνει αρχειακό υλικό προερχόμενο από το Αρχείο του ΚΚΕ, όπως φωτογραφίες, σκίτσα και χαρακτικά για τη Γυάρο.

- Το βιβλίο «Απαγορεύεται - Το ημερολόγιο της φυλακής», του Ανδρέα Νενεδάκη. Οπως προδίδει και ο τίτλος του, αποτελεί μια ημερολογιακή καταγραφή - ζωντανή μαρτυρία της ζωής των κρατουμένων στη Γυάρο από τον Ιούλη του 1947 μέχρι το 1950.

- Το ιστορικό τεκμήριο «Γιούρα - Ματωμένη Βίβλος», που γράφτηκε μυστικά από τους ίδιους τους κρατούμενους, οι οποίοι κατέγραψαν τα γεγονότα από την ίδρυση του κολαστηρίου μέχρι το 1950. Η συγκεκριμένη έκδοση αποτελεί επανέκδοση εκείνης του εκδοτικού «Νέα Ελλάδα» του 1952, με βάση το πρωτότυπο, το οποίο επίσης φυλάσσεται στο Αρχείο του ΚΚΕ. Είναι μια αυθεντική πηγή που αναδεικνύει την ιστορική αλήθεια, πηγή γραμμένη με αίμα, όπως περιγράφουν αποσπάσματα όπως το ακόλουθο:

«Από τον καιρό που ιδρύθηκε το Πειθαρχείο (17.07.1947) μέχρι τρία χρόνια αργότερα (17.07.1950) έχουν κατά υπολογισμούς βασανιστεί 1.300 περίπου κρατούμενοι... Το Πειθαρχείο στην αρχή ήταν ένα χτιστό 2x2 μέτρα. Εκεί πολλές φορές στριμώχτηκαν πάνω από 15 κρατούμενοι, τις περισσότερες φορές πληγιασμένοι και σε αφασία, για να τους σακατέψουν δεκάδες σκορπιοί, η αφόρητη ζέστη ή η χειμωνιάτικη παγωνιά (χωρίς κουβέρτες) και η δίψα. Τον πρώτο καιρό, ο πρώτος δεσμοφύλακάς του, ο Σουπιώνης, πάνω στο μεγάλο φόρτε της τρομοκρατίας, κατέστρεψε ζωές και ζωές εκεί μέσα. Πολλές φορές είχε ξυστεί το χώμα κι είχαν ασβεστωθεί οι τοίχοι του για να μη φαίνονται τα αίματα. Στην αρχή οι κρατούμενοι ονόμασαν αυτό το πειθαρχείο ΓΟΛΓΟΘΑ! Δεν σε στέλνανε εκεί για τιμωρία. Σε στέλνανε για ΘΑΝΑΤΟ. Κι είναι ζήτημα καθαρά ψυχικής αντοχής των αγωνιστών. Πώς άντεχαν, κι έβγαιναν από αυτόν τον τάφο. Την άνοιξη του 1948 χτίστηκε άλλο Πειθαρχείο στη χαράδρα του πρώτου όρμου, μακριά από τον όρμο (στρατόπεδο). Ηταν 3x2 μέτρα (...) κι απέναντι στο Πειθαρχείο είναι η στοιχειωμένη ΣΥΚΙΑ. Εκεί κρεμούσαν τους κρατούμενους από τους αγκώνες, νύχτες ολόκληρες, και το πρωί δερνόταν εκεί πάνω το παραλυμένο κορμί, μέχρι που παρέλυε. Τότε φώναζαν τον γιατρό».

Επίσης υπενθυμίζεται ότι στην ιστοσελίδα mnimia.kke.gr υπάρχει η δυνατότητα εικονικής περιήγησης σε τόπους αγώνα και μαρτυρίου, μεταξύ αυτών και στη Γυάρο.