Ομως, αν η υπουργός ψάχνεται για ...ρητορικά ερωτήματα, ορίστε μερικές ιδέες: «Γίνεται να διαφωνεί κανείς με το να έχουν όλοι οι εργαζόμενοι σταθερό και μάλιστα μειωμένο εργάσιμο χρόνο κάθε μέρα;». «Ποιος διαφωνεί με το να πιάνει π.χ. δουλειά στις 7 και να σχολάει στις 3 μ.μ., να δουλεύει 7ωρο - 5ήμερο;». «Διαφωνεί κανείς με το να έχει ο εργαζόμενος περισσότερο ελεύθερο χρόνο, χωρίς αυτός να προκύπτει από "μέσους όρους" στο εξάμηνο ή στο έτος;». «Γιατί να "διευθετείται" από βδομάδα σε βδομάδα ο χρόνος που ο εργαζόμενος έχει αποκλειστικά για τον εαυτό του και για την οικογένειά του;». «Γιατί να μην είναι κατοχυρωμένος και περισσότερος κάθε μέρα - για όλο τον χρόνο;». Η απάντηση σ' αυτά τα ερωτήματα αποκαλύπτει ποιος κερδίζει πραγματικά από το εφιαλτικό νομοσχέδιο: Οι επιχειρηματικοί όμιλοι, που για να έχουν όσο γίνεται πιο φτηνές και πιο πολλές εργατοώρες στη διάθεσή τους, όποια μέρα και όποτε αυτό αποδίδει περισσότερα κέρδη, τσακίζουν τη ζωή, τον ελεύθερο χρόνο, την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων. Αυτό νομοθετεί η κυβέρνηση, και όχι τα γελοία παραμύθια περί «4ήμερου» που επιστρατεύει η προπαγάνδα της.