Αν όμως έτσι έχουν τα πράγματα και ο νόμος αφορά ελάχιστους και για ελάχιστα, τότε γιατί τον φέρνει; Και αν είναι έτσι, τότε γιατί η εργοδοσία στη διαβούλευση δεν κρύβει τη χαρά της για το νομοσχέδιο, ζητώντας μάλιστα περισσότερα κι από αυτά που της προσφέρει; Η αλήθεια είναι ότι το νομοσχέδιο αποτελεί τομή στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, επειδή ενισχύσει την τάση που ούτως ή άλλως υπάρχει για διευθέτηση χωρίς όρια και προϋποθέσεις. Απ' αυτήν τη σαρωτική τάση στην αγορά εργασίας δεν θα γλιτώσει κανείς, ανεξάρτητα από το πόσο άμεσα θίγεται σε αυτή τη φάση από τη συγκεκριμένη ανατροπή. Οπως έγινε άλλωστε και με το 6ήμερο: Η κυβέρνηση το «πάρκαρε» με τον νόμο που ψήφισε και αφού διαμόρφωσε μια νέα, χειρότερη κανονικότητα στην αγορά εργασίας, είναι τώρα στην ευχέρεια του κάθε εργοδότη (π.χ. στην αναπτυσσόμενη πολεμική βιομηχανία) να το χρησιμοποιήσει ως ένα ακόμα εργαλείο έντασης της εκμετάλλευσης.