«Για άλλη μια φορά γίναμε μάρτυρες της απουσίας του κρατικού μηχανισμού στην πρόληψη δασικών και κυρίως μεικτών πυρκαγιών, αντιμετώπισης και σχεδιασμού κατάσβεσής τους», τόνισε μεταξύ άλλων στην παρέμβασή του ο Σάββας Θεοδωρής, Αντιστράτηγος Π.Σ. - Υπαρχηγός ε.α., που μίλησε για την υποστελέχωση και τις ελλείψεις στο Πυροσβεστικό Σώμα και όχι μόνο.

Τόνισε συγκεκριμένα ότι «η αντιεπιστημονική διάσπαση της ενιαίας διαχείρισης των δασών, ο διαχωρισμός του αντιπυρικού σχεδιασμού, των υπηρεσιών πρόληψης και κατάσβεσης, λειτουργεί αντίθετα με την ανάγκη ολοκληρωμένης διαχείρισης και προστασίας. Και ενώ "θεωρητικά" το βάρος δίνεται στην καταστολή των πυρκαγιών, η Δασική Υπηρεσία λειτουργεί με οργανικά κενά άνω του 70%, τα όποια έργα προστασίας των δασών, καθαρισμοί κ.λπ. υλοποιούνται με το πρόγραμμα "AntiNero", αποσπασματικά και με το σταγονόμετρο, εκτοξεύοντας τα κόστη σε πολλαπλάσια ποσά από εκείνα που θα δαπανούνταν από μια στελεχωμένη επαρκώς Δασική Υπηρεσία με αυτεπιστασία.

Από την άλλη μεριά, υποστελεχωμένο κατά 4.000 περίπου οργανικές θέσεις είναι και το Πυροσβεστικό Σώμα. Βλέπετε, η στελέχωσή του, όπως και της Δασικής Υπηρεσίας αποτελεί κόστος μη επιλέξιμο. Αποτέλεσμα είναι και η εμφανής απουσία του από πυρκαγιές που εξελίσσονται ακόμη και μέσα στον αστικό ιστό. Οι τυμπανοκρουσίες του υπουργού Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, κ. Κεφαλογιάννη, αλλά και της κυβέρνησης για τον μεγαλύτερο αριθμό στελέχωσης φέτος του Πυροσβεστικού Σώματος που ανέρχεται στα 18.000 άτομα, θα ήταν σκόπιμο να παραθέσει αναλυτικά στοιχεία. Πόσοι είναι οι μάχιμοι πυροσβέστες, πόσοι οι πενταετείς και οι επταετείς (ΕΜΟΔΕ) και πόσοι οι εποχικοί. Δεν είναι δυνατόν ένα Σώμα όπως το Πυροσβεστικό να λειτουργεί με μη ομογενοποιημένο προσωπικό.

Οι πυροσβέστες της κατηγορίας Ειδικής Μονάδας Δασικών Επιχειρήσεων (ΕΜΟΔΕ) (2021) προήλθαν από την ισάριθμη κατάργηση θέσεων μάχιμων πυροσβεστών. Το ίδιο έγινε και όταν θεσμοθετήθηκε η κατηγορία των πυροσβεστών πενταετούς υποχρέωσης (2011)», σημείωσε χαρακτηριστικά.

Και τόνισε ακόμα: «Αντιλαμβανόμαστε τα τεράστια μεγέθη των μετώπων της πυρκαγιάς και τις δυνάμεις που ήταν αδύνατο να τα καλύψουν, όμως θεωρούμε αδιανόητο, όταν η πυρκαγιά έχει "ξεφύγει", να μην επικεντρωνόμαστε στην προστασία των κατοικημένων περιοχών από την καταστροφή».