Ο γυναικείος πληθυσμός του Ισραήλ παίζει σημαντικό ρόλο στη στελέχωση του στρατού, αλλά και στις καμπάνιες εξωραϊσμού των εγκλημάτων του σε όλο τον κόσμο. Το 33% του συνόλου των στρατευμένων και το 51% των αξιωματικών είναι γυναίκες, όπως και το 20% περίπου των στρατιωτών που υπηρετούν σε μάχιμες μονάδες. Η συμμετοχή στον IDF, πέρα από «πατριωτικό καθήκον» για την υπεράσπιση της ασφάλειας και του «δικαιώματος στην αυτοάμυνα», προβάλλεται προκλητικά και ως στοιχείο «προοδευτικότητας», «χειραφέτησης» και «ισοτιμίας» των γυναικών.

Να πώς παρουσιάζει άρθρο ισραηλινής εφημερίδας τη συμμετοχή τους στις σφαγές των Παλαιστινίων: «Για πρώτη φορά από τον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας, οι γυναίκες συμμετέχουν σε μάχες πρώτης γραμμής εναντίον του εχθρού. Ενώ τότε αυτό γινόταν κυρίως από ανάγκη (...) σήμερα γίνεται σκόπιμα, προκειμένου να αντικατοπτρίζει την ισότιμη πραγματικότητα ενός ώριμου και προοδευτικού κράτους». Ενώ με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, το μήνυμα του ισραηλινού στρατού ήταν το εξής: «Πολλές γυναίκες σε όλο τον κόσμο εξακολουθούν να υφίστανται διακρίσεις, ανισότητες λόγω φύλου, ατελείωτα στερεότυπα και σεξουαλική αντικειμενοποίηση. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, οι γυναίκες στρατιώτες του IDF σηκώνονται και καταγγέλλουν αυτές τις αδικίες με ένα εντυπωσιακό μήνυμα προς τις γυναίκες σε όλο τον κόσμο».

Γυναίκες που υπηρετούν στον IDF διαφημίζουν τα «κατορθώματά» του μέσα από προσωπικούς λογαριασμούς στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, λειτουργώντας ως προπαγανδιστικός βραχίονας του κράτους και του στρατού του Ισραήλ. Η πιο δημοφιλής περίπτωση είναι μια έφεδρος της ισραηλινής στρατιωτικής αστυνομίας και influencer με εκατομμύρια ακολούθους, η οποία ποζάρει με στρατιωτική στολή και όπλα στα χέρια, συνοδεύοντας τις φωτογραφίες της με αναρτήσεις όπως: «Ρίξτε βόμβες - όχι τρόφιμα», «Ναι, είμαι στον IDF. Οχι, δεν θα ζητήσω συγγνώμη για την υπεράσπιση της χώρας μου», «Το μόνο μου έγκλημα είναι ότι είμαι χαριτωμένη», «Ας μην διαστρεβλώνουμε την αλήθεια - αυτό δεν είναι γενοκτονία!», «Μπες μέσα, χαμένε, πάμε να πιάσουμε μερικούς Μοχάμαντ!» και «Κοίταξέ με στα μάτια, πιστεύεις στ' αλήθεια ότι θα μπορούσα να διαπράξω εγκλήματα πολέμου;».

Το συγκεκριμένο concept δεν προέκυψε τυχαία. Ο ισραηλινός στρατός αξιοποιεί σχεδιασμένα το γυναικείο φύλο, σε πολλές περιπτώσεις με χυδαίο και σεξιστικό τρόπο, για να καλλιεργήσει μια στάση ανοχής ή και να συγκαλύψει τα εγκλήματά του. Συγκεκριμένα, το 2007, ξεκίνησε από το κράτος του Ισραήλ μια εκστρατεία δημοσίων σχέσεων για να βελτιώσει την εικόνα του στις ΗΠΑ. Το ισραηλινό προξενείο στη Νέα Υόρκη αναζήτησε συνεργασίες με περιοδικά όπως το «Maxim», το οποίο απευθύνεται σε ανδρικό κυρίως αναγνωστικό κοινό. Η πρώτη διαφημιστική καμπάνια περιλάμβανε μεταξύ άλλων φωτογραφίες ενός μοντέλου από το Ισραήλ, η οποία υπηρέτησε στην ισραηλινή στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών.

Το προξενείο υπερασπίστηκε την καμπάνια, επικαλούμενο έρευνα που έδειξε ότι το Ισραήλ δεν είχε υψηλά ποσοστά «δημοτικότητας» στους νέους άνδρες των ΗΠΑ. «Οι άνδρες αυτής της ηλικίας δεν έχουν καμία σχέση με το Ισραήλ, είτε θετική είτε αρνητική, και θεωρούμε ότι αυτό είναι πρόβλημα, οπότε σκεφτήκαμε μια ιδέα που θα τους άρεσε», δήλωσε τότε στο BBC ο αρμόδιος του προξενείου για τα ΜΜΕ. Η συνεργασία αυτή συνεχίστηκε για χρόνια. Μέχρι και το 2017, το περιοδικό φιλοξενούσε συστηματικά φωτογραφίες με λεζάντες όπως: «Γνωρίστε τη σέξι στρατιώτη του ισραηλινού στρατού που έχει ξεσηκώσει το διαδίκτυο». Αντίστοιχα δημοσιεύματα είχαν και άλλα αμερικανικά μέσα, όπως το VICE (2016), με τίτλους όπως: «Η ανυπότακτη θηλυκότητα των γυναικών στρατιωτών του Ισραήλ».

Η καμπάνια αναπαράχθηκε και εκχυδαΐστηκε ακόμα περισσότερο μετά την έκρηξη του διαδικτύου, στήνοντας μια ολόκληρη βιομηχανία προβολής της «γοητείας» και της σεξουαλικότητας των στρατευμένων γυναικών. Σήμερα, εκατοντάδες ή και χιλιάδες σελίδες που κατακλύζουν τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, δημοσιεύουν καθημερινά φωτογραφίες στρατευμένων γυναικών σε πλατφόρμες με εκατομμύρια ακολούθους, με λεζάντες όπως: «Οι καλύτερες του Ισραήλ. Υπηρέτες της ομορφιάς και της εβραϊκής πατρίδας», «Η αξιωματικός έχει στην καρδιά της τους Αμερικανούς υποστηρικτές του Ισραήλ!» και άλλα παρόμοια, με την άδεια πάντα του IDF.

Το κράτος - δολοφόνος, που κατηγορεί τους όμορους και κατεχόμενους λαούς για «σκοταδισμό» και «καταπίεση» των γυναικών, είναι το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα για το τι σημαίνει «γυναικεία χειραφέτηση» και «ισοτιμία» στον καπιταλισμό: Να σκοτώνουν οι γυναίκες «ισότιμα» με τους άνδρες τις μανάδες άλλων παιδιών και τα ίδια τα παιδιά. Και να ποζάρουν σε χυδαίες καμπάνιες εξωραϊσμού των εγκλημάτων που διαπράττει ο στρατός και το κράτος του Ισραήλ. Αυτά υπερασπίζονται όσοι και στη χώρα μας παρουσιάζουν λίγο έως πολύ το Ισραήλ ως τη «μοναδική δημοκρατία της Μέσης Ανατολής»...