Στο τραπέζι του ιμπεριαλιστικού παζαριού πέφτουν πλέον οι χάρτες απ' όλες τις μεριές (φωτ.: Τα θαλάσσια πάρκα που ανακοίνωσε η Τουρκία το περασμένο Σάββατο)

Η ρηματική διακοίνωση της Αιγύπτου, με την οποία εκφράζει την αντίθεσή της στον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό που ανακοίνωσε η ελληνική κυβέρνηση και περιλαμβάνει τα δυνητικά όρια ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο, αποτέλεσε αναμφίβολα μία από τις πλέον παταγώδεις διαψεύσεις των ευρωατλαντικών παραμυθιών.

Στη ρηματική διακοίνωση του αιγυπτιακού ΥΠΕΞ, που κατατέθηκε στην ελληνική πρεσβεία στο Κάιρο, όπως λένε από το ελληνικό ΥΠΕΞ τονίζεται ότι «ορισμένες περιοχές που ορίζονται στον "Ελληνικό Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό" (...) επικαλύπτονται με το πεδίο εφαρμογής της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου στη Μεσόγειο Θάλασσα». Επίσης το αιγυπτιακό υπουργείο Εξωτερικών «επιβεβαιώνει την αντίρρησή του για την προαναφερθείσα παρέμβαση και τονίζει ότι οι όποιες συνέπειες ή επιπτώσεις ενδέχεται να προκύψουν από την ελληνική απόφαση είναι μη αποδεκτές».

Καθόλου τυχαία, η κυβέρνηση - όπως και στην περίπτωση της πρόσφατης ρηματικής διακοίνωσης της Λιβύης - όχι μόνο έκρυψε το γεγονός της διακοίνωσης επί βδομάδες, αλλά επιχειρεί και να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα μιλώντας για «αναμενόμενη αντίδραση γειτονικού κράτους, μέσω συνήθους διπλωματικής αλληλογραφίας, με το οποίο εκκρεμεί οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών, όπως είναι η Αίγυπτος» και για «δυνητικά όρια σύμφωνα με τη μέση γραμμή», τα οποία αναφέρονται στον ελληνικό χάρτη.

Το ζήτημα βέβαια κάθε άλλο παρά αφορά μια διαπραγμάτευση «γενικά και αόριστα», αλλά αντίθετα ένα ιμπεριαλιστικό παζάρι που στον πυρήνα του έχει τα συμφέροντα των αστικών τάξεων, όπως και τα ευρωατλαντικά σχέδια και τις γενικότερες ιμπεριαλιστικές «διευθετήσεις» στην περιοχή: Αυτά ακριβώς διαμόρφωσαν και την προηγούμενη συμφωνία Ελλάδας - Αιγύπτου, την οποία η κυβέρνηση μόλις πριν λίγα χρόνια παρουσίαζε ως διασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων και «υπόδειγμα» και για άλλες αντίστοιχες συμφωνίες, βασικά με την Τουρκία.

«Πριν αλέκτορα φωνήσαι» επιβεβαιώνονται όσα έλεγε τότε το ΚΚΕ, ότι δηλαδή η συμφωνία που προέβλεπε μειωμένη επήρεια στα νησιά και μερική οριοθέτηση έως τον 28ο μεσημβρινό, «σεβόμενη» ακριβώς τις απαράδεκτες τουρκικές διεκδικήσεις και την προσπάθεια «ΝΑΤΟικής συνοχής» στην περιοχή (όπως χαρακτηριστικά έγραφε η «Καθημερινή» μέσα στη βδομάδα, η συμφωνία έγινε «με την έγκριση αλλά και την ενθάρρυνση των ΗΠΑ»), αποτέλεσε όχι «τελεία» στους ανταγωνισμούς αλλά πρόλογο ενός νέου γύρου τους, ενώ δημιούργησε και πολύ επικίνδυνα προηγούμενα. Με αυτήν άλλωστε «ανά χείρας» η Αίγυπτος αμφισβητεί τώρα επί της ουσίας ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, την ώρα που η κυβέρνηση προσέρχεται στο ιμπεριαλιστικό παζάρι κρατώντας το χαρτί της «πύλης εισόδου στην ΕΕ», όπως έδειξαν και οι δηλώσεις του Γεραπετρίτη μετά τη συνάντηση με τον Αιγύπτιο ομόλογό του μέσα στη βδομάδα.

Ηταν το τρίτο κατά σειρά άδειασμα από φίλους, εταίρους και συμμάχους της αστικής τάξης μέσα σε λίγες μόνο μέρες, και ενώ επιταχύνονται οι εξελίξεις στην περιοχή.

Θυμίζουμε ότι σύμφωνα με αραβικά και τουρκικά ΜΜΕ η Αγκυρα ενέκρινε τις προηγούμενες μέρες τη συμμετοχή του Καΐρου στην ανάπτυξη του τουρκικού μαχητικού KAAN, χαρακτηρίζοντας την εξέλιξη «θεμέλιο λίθο» στην ανάπτυξη της διμερούς στρατιωτικής - βιομηχανικής συνεργασίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη συνέχεια. Γράφεται μάλιστα ότι της εξέλιξης προηγήθηκαν «μήνες διαπραγματεύσεων και ανταλλαγών υψηλόβαθμων στρατιωτικών αξιωματούχων», ενώ αναμένεται να υπογραφεί ανάμεσα στις δύο κυβερνήσεις Μνημόνιο Κατανόησης (MoU) προς τα τέλη του 2025, «το οποίο θα επισημοποιήσει τη συμφωνία».

Υπενθυμίζεται ακόμα ότι προηγήθηκε άλλο ένα άδειασμα για τα ευρωατλαντικά παραμύθια περί της «απομονωμένης Τουρκίας», η τριμερής Σύνοδος Κορυφής Τουρκίας, Ιταλίας και Λιβύης την περασμένη Παρασκευή στην Κωνσταντινούπολη, όπου ο Ρ. Τ. Ερντογάν, η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζ. Μελόνι και ο πρωθυπουργός της λιβυκής κυβέρνησης στην Τρίπολη Α. Ντμπεϊμπά κάλυψαν όλη την ατζέντα: Τις έρευνες για τον εντοπισμό και την εκμετάλλευση κοιτασμάτων Ενέργειας στη Μεσόγειο, την καταστολή του προσφυγικού - μεταναστευτικού ρεύματος και την περαιτέρω «πολιτική διαδικασία» για τη δήθεν αποκατάσταση της πολιτικής σταθερότητας στη Λιβύη.

Με αυτόν τον «αέρα στα πανιά της», η Τουρκία προβάλλει με ακόμα μεγαλύτερη ένταση τις απαράδεκτες αξιώσεις της σε Αιγαίο και Ανατ. Μεσόγειο, επιβεβαιώνοντας ότι τα ΝΑΤΟικά «ήρεμα νερά» και οι διμερείς συμφωνίες των αστικών τάξεων, όπως η περιβόητη «Συμφωνία των Αθηνών», κυοφορούν τις επόμενες «φουρτούνες» για τον λαό.

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, η Τουρκία δημοσιοποίησε το περασμένο Σάββατο τους δικούς της χάρτες για τα λεγόμενα θαλάσσια πάρκα, δίνοντας απάντηση σε αυτά που ανακοίνωσε η Αθήνα (ένα στο Ιόνιο και ένα στις Κυκλάδες, εντός ελληνικών χωρικών υδάτων): Πρόκειται για τη χωροθέτηση δύο πάρκων, ενός στο Βόρειο Αιγαίο το οποίο εκτείνεται έξω από τα χωρικά ύδατα της Τουρκίας, δυτικά της Ιμβρου και της Τενέδου, μεταξύ Σαμοθράκης και Λήμνου, και ενός δεύτερου στην Ανατολική Μεσόγειο το οποίο περικυκλώνει το Καστελόριζο, καθώς ξεκινάει βορειοανατολικά της Ρόδου και φτάνει μέχρι τα ανοιχτά του Κόλπου της Αττάλειας.

Και σε αυτούς τους χάρτες, όπως και στον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό της, που είχε καταθέσει στις αρχές Ιούνη στον ΟΗΕ, αποτυπώνονται όλες οι απαράδεκτες διεκδικήσεις της Τουρκίας, η οποία δεν παραλείπει να τις προβάλλει και «επί του πεδίου». Ενδεικτική είναι η παρεμπόδιση, τις προηγούμενες μέρες, ερευνών του πλοίου «Furgo Gauss» για λογαριασμό της Κύπρου σχετικά με το υποθαλάσσιο καλώδιο οπτικής ίνας EMC, με την Τουρκία να αναπτύσσει ναυτικές μονάδες και αεροσκάφη, και τα τουρκικά ΜΜΕ να λένε ότι «απετράπη ελληνοκυπριακή προσπάθεια παραβίασης της τουρκικής υφαλοκρηπίδας».

Σε αυτό το πλαίσιο, άλλωστε, η ελληνική κυβέρνηση ουσιαστικά πάγωσε εδώ και μήνες το καλώδιο ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας - Κύπρου. Η τουρκική «Μιλιέτ» παραπέμπει χαρακτηριστικά σε «διπλωματικές πηγές» που έλεγαν ότι το κυπριακό έργο οπτικών ινών είναι μεν διαφορετικό από το έργο διασύνδεσης ηλεκτρικής ενέργειας «Great Sea» μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, ωστόσο «και τα δύο έργα υπόκεινται στις ίδιες νομικές διαδικασίες». «Οι πηγές δήλωσαν ότι σύμφωνα με το Διεθνές Ναυτικό Δίκαιο κάθε έργο που διέρχεται από την υφαλοκρηπίδα της Τουρκίας - η οποία καταχωρήθηκε στα Ηνωμένα Εθνη στις 18/3/2020 - απαιτεί τη ρητή έγκριση της Τουρκίας ως παράκτιας χώρας. Οι πηγές ανέφεραν επίσης ότι η γερμανική εταιρεία που διαχειρίζεται το έργο, το Ηνωμένο Βασίλειο ως κράτος σημαίας του σκάφους και το ίδιο το σκάφος «συνεργάστηκαν». Σημειωτέον, πέρα από τη Γερμανία και τη Βρετανία η τουρκική εφημερίδα επικαλείται και τη σχετική «συμμόρφωση» των εμπλεκόμενων κατά τη βύθιση του καλωδίου οπτικών ινών «Blue Raman» (σύστημα οπτικών ινών από τη Γαλλία έως την Ινδία) το 2024.

Αποδεικνύεται και έτσι ότι τα επιχειρηματικά σχέδια και τα λοιπά «deals» του κεφαλαίου δεν αποτελούν «αγωγούς ειρήνης και ευημερίας», όπως λένε τα αστικά επιτελεία, αλλά αντίθετα «αγωγούς» και νέων μεγάλων κινδύνων για τους λαούς.

Με τους χάρτες των επικίνδυνων διευθετήσεων να έχουν βγει «φόρα παρτίδα» στο τραπέζι, σηματοδοτώντας το επόμενο επικίνδυνο βήμα, το παραπάνω συμπέρασμα αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία. Πόσο μάλλον που τα «σήματα» πυκνώνουν ότι με μπούσουλα τη δραστηριοποίηση αμερικανικών ενεργειακών και άλλων ομίλων στην Ανατ. Μεσόγειο δρομολογείται νέα αμερικανική παρέμβαση διευθετήσεων. Ενδεικτικά είναι όσα γράφτηκαν για τον νέο επιτετραμμένο της αμερικάνικης πρεσβείας, Τζος Χακ, ο οποίος «πήρε σβάρνα» τα υπουργεία τις προηγούμενες μέρες, με τον υπουργό Ενέργειας σε ανάρτησή του να αναφέρει ότι «στο επίκεντρο της συζήτησής μας τέθηκαν η ενεργειακή συνεργασία, ο κοινού ενδιαφέροντος Κάθετος Διάδρομος Φυσικού Αερίου Νότου - Βορρά, η αξιοποίηση των υποδομών μας για το αμερικανικό LNG σε Ρεβυθούσσα και Αλεξανδρούπολη, αλλά και το έντονο ενδιαφέρον για τα έργα ηλεκτρικής διασύνδεσης στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι πρωτοβουλίες και τα έργα αυτά επιβεβαιώνουν σταθερά τον γεωστρατηγικό ρόλο της χώρας μας, και αποτελούν πυλώνες οικονομικής ανάπτυξης και γεωστρατηγικής σταθερότητας».

Στο τραπέζι της συνάντησης φέρεται να μπήκε και η προπαρασκευή της επόμενης συνεδρίασης της Διατλαντικής Συνεργασίας για την Ενέργεια (P-TEEC), που θα πραγματοποιηθεί στις αρχές Νοέμβρη στην Αθήνα με την παρουσία του υπουργού Ενέργειας των ΗΠΑ, Κρις Ράιτ, ο οποίος όπως γράφεται «θα εκπέμψει μηνύματα» για την ευρύτερη περιοχή.

Αξίζει να θυμίσουμε ότι όπως είχε γραφτεί στις αρχές του καλοκαιριού (από την «Καθημερινή»), στα σκαριά βρίσκεται αμερικανικό σχέδιο διαδικασίας «διεθνούς διαιτησίας» για την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών ανάμεσα σε Τουρκία και Ελλάδα, πατώντας και πάνω στο γεγονός ότι οι δύο κυβερνήσεις βρίσκονται έτσι κι αλλιώς σε φάση «διαλόγου» υπό ΝΑΤΟική σκέπη. Γραφόταν μάλιστα τότε ότι το σχέδιο προγραμματίζεται να τεθεί σε εφαρμογή την περίοδο που θα ακολουθήσει την έγκριση του διορισμού της νέας πρέσβειρας των ΗΠΑ Κίμπερλι Γκιλφόιλ και την άφιξή της στη χώρα μας, η οποία - σημειωτέον - μετατέθηκε για αργότερα, μετά το «πάγωμα» του διορισμού της (όπως και άλλων αξιωματούχων) από τους Δημοκρατικούς την περασμένη βδομάδα. Αυτά ενώ επιχειρείται να γίνει νέα συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ τον Σεπτέμβρη.