Επικίνδυνες εξελίξεις φακελώματος όσων ενισχύουν οικονομικά τα πολιτικά κόμματα και ποινικοποίησης της πολιτικής δράσης, δρομολογεί το νομοσχέδιο για τη χρηματοδότηση και τον έλεγχο βουλευτών και κομμάτων, το οποίο υπερψηφίστηκε την περασμένη Πέμπτη, με τις ψήφους των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Το ΚΚΕ εξαρχής στάθηκε κατηγορηματικά αντίθετο, ενώ εντύπωση προκάλεσε η στάση του Συνασπισμού, ο οποίος ναι μεν καταψήφισε το νομοσχέδιο, αποδέχτηκε όμως - όπως φάνηκε από τη συζήτηση στη Βουλή - επίμαχα άρθρα του, όπως την απαγόρευση ανάρτησης αεροπανό και αφισών! Αλγεινές εντυπώσεις άφησε και η στάση του Ν. Κωνσταντόπουλου, ο οποίος εξαπέλυσε μια συκοφαντική και πολιτικά ανήθικη επίθεση στο ΚΚΕ.

Το νομοσχέδιο από την περασμένη Πέμπτη αποτελεί νόμο του κράτους και σύμφωνα μ' αυτόν απαγορεύονται ουσιαστικά οι αφίσες και τα πανό στην προεκλογική περίοδο. Η εξαίρεση που γίνεται για τα ταμπλό των δήμων, τα οποία θα μοιράζονται «αναλογικά» είναι άνευ σημασίας, με δεδομένο ότι αυτά είναι από ελάχιστα έως ανύπαρκτα. Η διάταξη αυτή στρέφεται κυρίως εναντίον του ΚΚΕ, το οποίο χρησιμοποιεί ευρέως αυτή τη μέθοδο επικοινωνίας με το λαό. Με τη διάταξη περιορίζεται η πολιτική δράση και ποινικοποιείται η πολιτική πάλη, όπως κατήγγειλε και ο Αντώνης Σκυλλάκος στη Βουλή, συμπληρώνοντας πως το ΚΚΕ θα την ακυρώσει στην πράξη: «Θα γεμίσουμε, είπε, με αφίσες όλη την Ελλάδα έστω και εάν σύρετε όλους τους κομμουνιστές στα δικαστήρια»!

Επικίνδυνους δρόμους ανοίγει μια άλλη διάταξη, αυτή που προβλέπει την καταγραφή των ονομάτων όσων ενισχύουν οικονομικά τα πολιτικά κόμματα! Η σύγχρονη έκφραση του γνωστού φακελώματος, τις συνέπειες του οποίου παλιότερα βίωσαν πολύ έντονα χιλιάδες αγωνιστές. Είναι κατανοητό πως υπό ορισμένες προϋποθέσεις η καταγραφή μπορεί να στραφεί κατά των κομμάτων των οποίων η δράση παραμένει και σήμερα «ενοχλητική» για την άρχουσα τάξη και τους πολιτικούς της εκπροσώπους. Για το λόγο αυτό ο Αντ. Σκυλλάκος υπογράμμισε με έμφαση πως «δεν είναι ένα θέμα που αφορά μόνο το ΚΚΕ, αλλά είναι ένα πρόβλημα που αφορά την ίδια τη δημοκρατία»!

Σε ό,τι αφορά στην προβολή των κομμάτων από τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης και τη χορήγηση σε αυτά δωρεάν τηλεοπτικού χρόνου, στο όνομα της οποίας μειώνεται η κρατική επιχορήγηση, η σχετική διάταξη δεν αποτελεί παρά στάχτη στα μάτια του κόσμου, μιας και αφορά στις τελευταίες 30 μέρες πριν τις εκλογές, όταν πλέον έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, ενώ δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για το τι γίνεται ολόκληρη την προηγούμενη τετραετία. Ακόμη κι αυτή η ρύθμιση όμως ακυρώνεται σε μεγάλο βαθμό, μιας και ο χρόνος θα κατανέμεται στη βάση της «αναλογικής ισότητας». Δηλαδή τα μεγάλα κόμματα θα παίρνουν τη μερίδα του λέοντος και τα μικρότερα θα μοιράζονται τα ψίχουλα που περισσεύουν. Το ίδιο ισχύει και για την κρατική χρηματοδότηση στα κόμματα, το 80% της οποίας πηγαίνει στα δύο μεγαλύτερα.

Αλλωστε, η περικοπή της οικονομικής ενίσχυσης των κομμάτων έναντι του δωρεάν τηλεοπτικού χρόνου, οδηγεί τα κόμματα σε τηλεοπτική προεκλογική εκστρατεία και σε εκλογές του «καναπέ».

Κίνδυνοι ελλοχεύουν και πίσω από τη διάταξη που προβλέπει ότι στον έλεγχο των οικονομικών των κομμάτων θα μετέχουν και δικαστικοί (μάλιστα ΝΔ και ΣΥΝ ζήτησαν να είναι πλειοψηφία ή μόνο δικαστικοί). Ο έλεγχος των οικονομικών των κομμάτων, ενός ζητήματος που άπτεται της εσωτερικής τους λειτουργίας, από ένα τμήμα του κρατικού μηχανισμού, όπως είναι οι δικαστικοί, είναι ενδεχόμενο να θέτει εμπόδια στην ίδια τη λειτουργία πρωτίστως των κομμάτων που αρθρώνουν φωνή εναντίωσης στην ακολουθούμενη πολιτική.

Δε θα σχολιάσουμε το αν συνιστούν αριστερές προτάσεις αυτές του ΣΥΝ, για έλεγχο των οικονομικών των κομμάτων από δικαστικούς, για απαγόρευση των πανό και των αφισών κ.ο.κ. Αυτό μπορεί να το κρίνει ο καθένας. Εκεί που ο Ν. Κωνσταντόπουλος απέδειξε ότι απέχει πολύ από την ηθική της Αριστεράς, ήταν όταν εκτόξευε το συκοφαντικό του δηλητήριο εναντίον του ΚΚΕ, δίνοντας δείγματα πολιτικής ανηθικότητας.

Ο πρόεδρος του ΣΥΝ προσπάθησε να ενοχοποιήσει το ΚΚΕ για διαπλοκή, επειδή διαθέτει εκδοτική επιχείρηση, προκαλώντας την αντίδραση ακόμα και βουλευτών των άλλων κομμάτων. Τη «μήνιν» του κ. Κωνσταντόπουλου προκάλεσε η υιοθέτηση από τον υπουργό Εσωτερικών της πρότασης του ΚΚΕ να εξαιρούνται από την απαγόρευση χρηματοδότησης των κομμάτων οι επιχειρήσεις που αποδεδειγμένα ανήκουν σε αυτά.

Πολιτική αθλιότητα πρώτου μεγέθους από κάποιον που προσφέρει με το αζημίωτο τις νομικές του συμβουλές σε μεγαλοσυγκρότημα του Τύπου. Υπαινιγμοί για τη δημιουργία εντυπώσεων, αφού είναι αδύνατον να στοιχειοθετηθεί κατηγορία εναντίον του ΚΚΕ. Οι νομικές γνώσεις του κ. Κωνσταντόπουλου δε στάθηκαν ικανές να αποτρέψουν το σφάλμα στο οποίο υπέπεσε - κινούμενος από την εμπάθειά του κατά του ΚΚΕ. Τα ευτελή ελατήρια της επίθεσής του εν μέρει αποκαλύφτηκαν όταν αναφώνησε: «Δεν μπορούμε να δεχτούμε γιγαντιαίες κομματικές επιχειρήσεις του τύπου της ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗΣ».

Στο ΚΚΕ βέβαια «λάσπη» δεν πιάνει. Πάει πολύ όμως, ο πρόεδρος ενός κόμματος που αφήνει στο απυρόβλητο τις αιτίες που θρέφουν και διογκώνουν το φαινόμενο της διαπλοκής, να εμφανίζεται επιλεκτικά πολέμιός της, πολύ περισσότερο να την ψάχνει εκεί που δεν υπάρχει, εν προκειμένω στο ΚΚΕ και να προσπερνά αδιάφορα τα σημεία που αυτή οργιάζει.