Απαντώντας στους κυβερνητικούς ισχυρισμούς που περιγράφουν ως στόχους του νομοσχεδίου την ενίσχυση της «διαφάνειας» και της «λογοδοσίας», την αντιμετώπιση του προβλήματος της «ατιμωρησίας», την ενίσχυση της «αποτελεσματικότητας» και της «ταχύτητας» της πειθαρχικής διαδικασίας, ο βουλευτής του ΚΚΕ ξεκαθάρισε πως στην «καρδιά» των νομοθετικών ρυθμίσεων βρίσκεται η προσπάθεια να θωρακιστεί το, εχθρικό για τον λαό και τις ανάγκες του, κράτος.

Το νομοσχέδιο έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία επί της αρχής, με τις κυβερνητικές ψήφους. Κατά του νομοσχεδίου τάχθηκε επί της αρχής το ΚΚΕ, ενώ ΠΑΣΟΚ και Ελληνική Λύση επιφυλάχθηκαν για την Ολομέλεια. Καταψηφίζουν ακόμα ο ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Αριστερά, η Νίκη και η Πλεύση Ελευθερίας, ενώ η συζήτηση στην Επιτροπή θα ολοκληρωθεί την Πέμπτη.

Ο Γ. Δελής σχολίασε ότι σε προηγούμενη συνεδρίαση της Επιτροπής «σε μια αποστροφή του λόγου του, προχθές ο κ. υπουργός, είπε ότι του "είχαν αναφέρει ορισμένες περιπτώσεις, που πράγματι", όπως είπε, "η τιμωρία μιας συνδικαλιστικής δράσης ήταν λίγο εκτός πλαισίου του Πειθαρχικού Δικαίου"».

«Ε, λοιπόν με το νομοσχέδιό σας», τόνισε, «η τιμωρία της συνδικαλιστικής δράσης τίθεται εντός πλαισίου, καθώς το νέο πειθαρχικό πλαίσιο το διευρύνετε και το αυστηροποιείτε τόσο ώστε να γίνεται ασφυκτικό για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο». Στην κατεύθυνση αυτή, αντιμετωπίζει ως πειθαρχικά παραπτώματα «μια σειρά ενέργειες και δράσεις οι οποίες συνδέονται με τη συνδικαλιστική, την πολιτική, ακόμα και την κοινωνική δραστηριότητα». Οσο για τη δικλείδα ασφαλείας, όπως παρουσιάζει η κυβέρνηση τη διατύπωση του άρθρου 10 με βάση την οποία «δεν συνιστά ανάρμοστη συμπεριφορά ή αναξιοπρεπή ή ανάξια για υπάλληλο διαγωγή (...) η άσκηση συνδικαλιστικής, πολιτικής ή κοινωνικής δράσης», κατήγγειλε πως δεν αποτελεί παρά ένα φύλλο συκής. «Μιλάτε μεν για τη συνδικαλιστική δράση όταν αυτή γίνεται στα πλαίσια του νόμου, όπως διευκρινίζετε, φροντίζετε όμως μια σειρά από συνδικαλιστικές και πολιτικές ενέργειες να τις ποινικοποιείτε και να τις απαγορεύετε στην ουσία, όπως παραδείγματος χάριν τον συνδικαλιστικό αγώνα ενάντια στον αντιδραστικό κρατικό έλεγχο, τη λεγόμενη αξιολόγηση», υπογράμμισε.

Ο βουλευτής του ΚΚΕ επισήμανε πως το νομοσχέδιο «παίρνει τη σκυτάλη από το πογκρόμ των πειθαρχικών διώξεων που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση»εναντίον αγωνιστών εργαζόμενων στην Παιδεία, την Υγεία και άλλες υπηρεσίες, ενώ «βάζει το δικό του νομοθετικό λιθαράκι στην υλοποίηση των δεδηλωμένων κυβερνητικών προθέσεων για την κατάργηση της μονιμότητας στο Δημόσιο». Αποτελεί επίσης ψηφίδα στη μεγάλη εικόνα της έντασης της ταξικής εκμετάλλευσης και της κλιμάκωσης της καταστολής, στην περίοδο της γενικευμένης πολεμικής προπαρασκευής.

Αναφερόμενος στο άρθρο 10 για τη «διεύρυνση των πειθαρχικών παραπτωμάτων», ο Γ. Δελής σχολίασε πως ανάμεσα στα 35 παραπτώματα που απαριθμούνται αναλυτικά, ορισμένα με ιδιαίτερα γενικόλογο και ασαφή τρόπο, «τσουβαλιάζονται» αδικήματα του κοινού ποινικού δικαίου, παραπτώματα διοικητικού χαρακτήρα, μαζί με θεμελιώδη συνδικαλιστικά και πολιτικά δικαιώματα. Ετσι, το ...αδίκημα της «αδικαιολόγητα μη έγκαιρης σύνταξης έκθεσης αξιολόγησης» συμπληρώνεται με το ιδιώνυμο πειθαρχικό αδίκημα της «άρνησης υπαλλήλου να λάβει μέρος, να διευκολύνει ή να προβεί στη διαδικασία αξιολόγησης», με ποινές που ξεκινούν από πρόστιμο μισθών τουλάχιστον δύο μηνών και φτάνουν μέχρι την ποινή της οριστικής παύσης - απόλυσης. «Η αποχή από την αντιδραστική αξιολόγηση», υπενθύμισε, «γίνεται κατ' εφαρμογή των αποφάσεων των συλλογικών συνδικαλιστικών οργάνων» και αποτελεί άσκηση του δικαιώματος στην απεργία, το οποίο αμφισβητεί η κυβέρνηση.

«Το κράτος δεν στοχεύει στους επίορκους, θωρακίζει έναν πειθαρχικό μηχανισμό ο οποίος θα λειτουργεί ως φόβητρο», υπογράμμισε, στοχεύοντας σε όσους «τολμούν να σηκώνουν κεφάλι, να διεκδικούν, να αντιστέκονται, να μη σιωπούν».

Στην κατεύθυνση αυτή, με τα άρθρα 7 και 8 προστίθενται νέα αδικήματα για τα οποία μπορεί να επιβληθεί η ποινή της οριστικής παύσης - απόλυσης ενώ διατηρούνται παραπτώματα όπως η «αναξιοπρεπής ή ανάρμοστη ή ανάξια για υπάλληλο συμπεριφορά εντός ή εκτός υπηρεσίας», η «απείθεια», η «κακόβουλη άσκηση κριτικής των πράξεων της προϊσταμένης αρχής», η «παραβίαση της υποχρέωσης εχεμύθειας», βάζοντας ευθέως στο στόχαστρο τη συνδικαλιστική δράση.

Με το άρθρο 12 αυστηροποιούνται οι ποινές, προβλέπονται εξοντωτικά διοικητικά πρόστιμα που ξεκινούν από ποσά που προσεγγίζουν τις ετήσιες αποδοχές ενός δημοσίου υπαλλήλου, ενώ εισάγονται και νέες ποινές όπως η αφαίρεση μισθολογικών κλιμακίων και η στέρηση μισθολογικής εξέλιξης. Επιπλέον, στηλίτευσε την κατάργηση του δικαιώματος της ένστασης, καθώς και την εισαγωγή της «πειθαρχικής συνδιαλλαγής», έναν εκβιαστικό θεσμό που μεταφέρει στο πειθαρχικό δίκαιο την αμερικανόπνευστη διαδικασία της ποινικής συνδιαλλαγής που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ σε ένα από τα τελευταία νομοθετήματά του.

Οσον αφορά τις διατάξεις του Β' μέρους του νομοσχεδίου για τη σύσταση «Ελληνικού Κέντρου Εμπειρογνωμοσύνης Διοικητικών Μεταρρυθμίσεων» («Reform Greece»), ο Γ. Δελής χαρακτήρισε λογική και τεκμηριωμένη την κριτική του Συλλόγου Υπαλλήλων του Εθνικού Κέντρου Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης (ΕΚΔΑ) και καθόλου πειστική την επιχειρηματολογία της κυβέρνησης που επικαλείται την ανάγκη συμμετοχής σε χρηματοδοτικά προγράμματα ως λόγο για την ίδρυση ενός ακόμα ΝΠΙΔ.

Σε επιμέρους άρθρα στάθηκε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Παύλος Χρηστίδης, καταθέτοντας ...βελτιωτικές προτάσεις ώστε «να μην υπάρχει κλίμα απειλής» στους δημοσίους υπαλλήλους, τη στιγμή που η τρομοκράτηση των εργαζομένων αποτελεί την πεμπτουσία του νομοσχεδίου. Νομικούς προβληματισμούς σχετικά με διατάξεις που αίρουν το τεκμήριο της αθωότητας κατέθεσε ο Θεόφιλος Ξανθόπουλος από τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ σε ανάλογο κλίμα τοποθετήθηκαν και οι άλλες δυνάμεις της αντιπολίτευσης.

Η δε «Ελληνική Λύση» του Βελόπουλου βγήκε ακόμα πιο μπροστά από τη ΝΔ, απαιτώντας ακόμα σκληρότερα μέτρα καταστολής των εργαζομένων στο Δημόσιο.