Με φόντο τις επικίνδυνες εξελίξεις στα μέτωπα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και της όξυνσης της εκμετάλλευσης στο εσωτερικό, ο Κ. Παπαδάκης ανέδειξε την ανάγκη ο λαός να μη δείξει καμία εμπιστοσύνη στους σχεδιασμούς των κυβερνήσεων, της ΕΕ και των μονοπωλίων.
Στην ομιλία του κατήγγειλε τη «νέα κανονικότητα» που διαμορφώνεται, με πολεμικούς προϋπολογισμούς, στρατιωτικές αποστολές και τη στρατηγική υποταγής του λαού στα κέρδη του κεφαλαίου. «Το καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα που ζούμε είναι όπως η κλεψύδρα: Ο,τι λείπει από τη μία πλευρά από τον λαό είναι συγκεντρωμένο στην άλλη για να ταΐζονται οι μηχανές του ιμπεριαλιστικού πολέμου και της εκμετάλλευσης», είπε χαρακτηριστικά.
Στάθηκε ιδιαίτερα στον αναβαθμισμένο ρόλο της βάσης του Ακτίου, που όπως είπε «συνιστά ανά πάσα στιγμή στόχο αντιποίνων», καθώς αποτελεί κρίσιμο κρίκο στις πολεμικές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ. Παράλληλα ανέδειξε το βάθεμα της εμπλοκής της χώρας στον πόλεμο σε Ουκρανία και Παλαιστίνη, αποκαλύπτοντας τα οικονομικά συμφέροντα των ελληνικών ομίλων πίσω από τη στήριξη των ιμπεριαλιστικών σχεδίων. «Η στήριξη στο κράτος - δολοφόνο Ισραήλ (...) γίνεται γιατί οι ελληνικοί όμιλοι τρίβουν τα χέρια τους από τις μπίζνες», τόνισε.
Υπογράμμισε ακόμα ότι «η περίοδος της πανδημίας ήταν μια πρόγευση για το πώς το κεφάλαιο αντιμετωπίζει εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους σε κρίσιμες συνθήκες», ενώ χαρακτήρισε «αιτία πολέμου» το νομοσχέδιο για τις 13 ώρες δουλειάς, καθώς ενισχύει τη «γαλέρα» που ήδη βιώνουν οι εργαζόμενοι ειδικά στις τουριστικές περιοχές, όπως η Λευκάδα. «Ζούμε για να δουλεύουμε και όχι το αντίθετο. Ξεχνάμε και πώς μοιάζουν τα παιδιά μας», είπε για την εξουθενωτική καθημερινότητα των εποχικών εργαζομένων και όχι μόνο. Παράλληλα υπενθύμισε την προσπάθεια για απαγόρευση της οικοδομικής δραστηριότητας το καλοκαίρι και τη μεγάλη αντίδραση του εργατικού κινήματος, που σταμάτησε αυτούς τους σχεδιασμούς.
Ειδική αναφορά έκανε στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, το οποίο χαρακτήρισε «βρωμούσα υπόθεση» και «συνέπεια της πολιτικής της ΕΕ και όλων των κυβερνήσεων». Στο φόντο των εξελίξεων τόνισε ότι η προωθούμενη Εξεταστική «συνιστά διαγραφή της δικογραφίας, συγκάλυψη και έμμεση ομολογία ενοχής», ενώ εξήρε τον ρόλο των αγωνιζόμενων βιοπαλαιστών αγροτών, που «αποστόμωσαν τις κυβερνήσεις».
Αποκαλυπτικός ήταν και για την τοπική πραγματικότητα, με έμφαση στα προβλήματα στη γέφυρα της Λευκάδας, στην ύδρευση και στην έλλειψη υποδομών, τονίζοντας ότι η εγκατάλειψη αυτή είναι το φυσικό επακόλουθο της πολιτικής που θεωρεί «κόστος την ασφάλεια του λαού και κέρδος τον εξοπλισμό για τον πόλεμο». «Προτεραιότητα έχουν οι γέφυρες και οι υποδομές που εμπλέκονται με την πολεμική προετοιμασία», επεσήμανε, ενώ ανέδειξε το παράδειγμα της νέας μαρίνας στον Βλυχό, η οποία προχωρά «με το φτερό».
Εκλεισε την ομιλία του με παρουσίαση της πρότασης του Κόμματος, τονίζοντας ότι «το πραγματικά νέο και διαφορετικό είναι η πολιτική πρόταση πάλης και διεξόδου του ΚΚΕ», βασισμένη σε πανελλαδική κοινωνική συμμαχία, αποδέσμευση από ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και τη δυνατότητα «ο λαός να πάρει στα χέρια του την εξουσία». «Μπροστά για τον λαό σημαίνει πάλη για τα σύγχρονα δικαιώματά του με στόχο την ανατροπή του σάπιου συστήματος», υπογράμμισε.