Μια βδομάδα συμπληρώνεται αύριο από την παραλίγο τραγωδία στη Βούλα με τη σύγκρουση των δύο λεωφορείων, με τραυματίες δεκάδες από τους παστωμένους επιβάτες, πολλοί από τους οποίους είναι παιδιά. Το θέμα «θάφτηκε» από κυβέρνηση και ΜΜΕ ακριβώς από τη στιγμή που αποκαλύφθηκε ότι οι οδηγοί στις συγκεκριμένες γραμμές, όπως η οδηγός που ενεπλάκη στο ατύχημα, δουλεύουν 16ωρες βάρδιες σερί πάνω στο τιμόνι. Προφανώς, όταν επιβεβαιώθηκε ότι η δουλειά από τα ξημερώματα μέχρι τα μεσάνυχτα φέρνει συμφορές, κυκλοφόρησε από τα υπουργεία το γνωστό «παπαγαλόχαρτο» για θάψιμο της υπόθεσης. Το θάψιμο βέβαια πήγε πακέτο με τα ψέματα της κυβέρνησης για τις συνθήκες εργασιακής ζούγκλας στις εργολαβίες του ΟΑΣΑ, μπας και ξεμπερδέψουν όπως - όπως με το ζήτημα, αφού το «ατύχημα» συνέβη την ίδια στιγμή που έρχεται το νομοσχέδιο της 13ωρης δουλειάς. Διανοείται κανείς τι θα γινόταν εδώ και μια βδομάδα αν η σύγκρουση αυτή συνδεόταν με «ανθρώπινο λάθος»; Τι θα ακουγόταν αν π.χ. το ατύχημα ήταν αποτέλεσμα παραπτώματος της οδηγού και όχι της ξαφνικής αδιαθεσίας της; Κράτος, κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια τους θα έσταζαν αίμα για τον νέο «σταθμάρχη», θα έβγαζαν όλους τους οδηγούς στα «μανταλάκια» για την «ασυνειδησία» τους, θα μαθαίναμε μέχρι και για τα άπλυτα των παππούδων τους. Τώρα όμως πέφτει επαγγελματικό «κουκούλωμα», αφού πρόκειται για ένα ακόμα έγκλημα που φανερώνει τις τραγικές συνέπειες αλλά και τις ευθύνες κυβερνήσεων και κεφαλαίου για το ξεχείλωμα του εργάσιμου χρόνου.