«Δεν υπάρχει έργο που να μπορεί να σηκώσει τόσο νερό». «Είναι ανθρωπίνως αδύνατο να αντιμετωπιστεί αυτή η μανία της φύσης». «Δεν μπορούμε να τα βάλουμε με τέτοια φαινόμενα». Με τους πληγέντες σε Ρόδο και Λήμνο να μην ξέρουν ακόμα από πού να αρχίσουν για να μαζέψουν τα κομμάτια τους, ξεκίνησαν να ακούγονται από χτες το πρωί ατάκες όπως οι παραπάνω. Το γνωστό λιβάνισμα δηλαδή μετά από κάθε καταστροφή, ώστε, παρά τη λασπουριά που πνίγει πόλεις και χωριά, πρώτα πρώτα να «ξεπλένονται» το κράτος και η εκάστοτε κυβέρνηση. Ποιο είναι, λοιπόν, το «ανθρωπίνως δυνατό», σύμφωνα με την κυβέρνηση και τα λιβανιστήρια της; Με μια κακοκαιρία για την οποία οι μετεωρολόγοι προειδοποιούσαν εδώ και καμιά βδομάδα να πνίγονται τεράστιες εκτάσεις, να χάνονται ανθρώπινες ζωές; Να πέφτουν γεφύρια και να σπάνε δρόμοι σαν να είναι φτιαγμένοι από φελιζόλ; Να καλούνται τελευταία στιγμή και όπως όπως κάτοικοι να «ανέβουν σε ψηλά κτίρια» μέσα στη νύχτα, πολλοί απ' αυτούς αβοήθητοι να αυτοσχεδιάζουν γιατί δεν υπάρχει καμιά κρατική προετοιμασία; Να ζητάει ο κόσμος βοήθεια από την Πυροσβεστική και να μην απαντά κανείς λόγω υποστελέχωσης, ενώ πριν από μερικές μέρες η κυβέρνηση ανακοίνωνε ξανά τις απολύσεις των «εποχικών πυροσβεστών»; Αυτά είναι μερικά από όσα αποκαλύπτουν τις εγκληματικές κρατικές ευθύνες που όσο περνάνε οι μέρες είναι σίγουρο ότι θα πληθύνουν ακόμα περισσότερο. Οσο όμως και να προσπαθούν οι πρόθυμοι απολογητές της κυβέρνησης, η εγκληματική πολιτική της δεν «ξεπλένεται» με τίποτα.