Απόλυτα δικαιολογημένες αντιδράσεις έχει προκαλέσει η απαράδεκτη απόφαση αποκλεισμού από την εξεταστική του Ιούνη 4 αγωνιζόμενων φοιτητών του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών, μεταξύ των οποίων ο πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου του Τμήματος, επειδή υπερασπίστηκαν και υλοποίησαν αποφάσεις των Γενικών τους Συνελεύσεων για κινητοποιήσεις ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια.

Τις διώξεις καταγγέλλει η «Πανεπιστημιακή Συνεργασία» Διοικητικού Προσωπικού στο Πανεπιστήμιο Πατρών, απαιτώντας να σταματήσουν άμεσα και σημειώνει ότι η διοίκηση του Τμήματος και του ιδρύματος λειτουργούν «ως "λαγοί" της κυβέρνησης της ΝΔ για την εφαρμογή ακόμη περισσότερων αντιδραστικών, κατασταλτικών μέτρων στους χώρους και της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης». Καλώντας τη διοίκηση του Πανεπιστημίου και τη Σύγκλητο να αποσύρουν τις απαράδεκτες συνδικαλιστικές διώξεις, απαιτεί απόσυρση του νόμου - πλαίσιο που τις προβλέπει και δηλώνει ότι στέκεται «στο πλευρό της νεολαίας απέναντι σ' αυτήν την εγκληματική πολιτική που στερεί το δικαίωμα στις σπουδές, κλέβει τα όνειρα χιλιάδων νέων».

Την καταδίκη του για τις διώξεις εκφράζει και το Σωματείο Συμβασιούχων Ερευνητών και Διδασκόντων Πανεπιστημίων και Ερευνητικών Κέντρων, επισημαίνοντας: «Ως ερευνητές και διδάσκοντες δεν δεχόμαστε να είναι αυτή η συμπεριφορά από μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας, που αποδέχονται φοιτητές οι οποίοι έχουν το θάρρος να υψώσουν το ανάστημά τους. Θέλουμε το μέλλον της πανεπιστημιακής κοινότητας με περισσότερους φοιτητές αγωνιζόμενους για τις ανάγκες τους, και όχι με καθηγητές που στέκονται εμπόδιο σε αυτές. Με καθηγητές πραγματικά δίπλα στους φοιτητές τους και όχι απέναντι», σημειώνει και καλεί να παρθούν πίσω οι διώξεις και να καταργηθεί το νομικό πλαίσιο που τις επιβάλλει.

Να πάρουν πίσω τις άδικες συνδικαλιστικές διώξεις καλεί τον πρόεδρο του Τμήματος και τον πρύτανη ο δήμαρχος Πάτρας, Κώστας Πελετίδης, σημειώνοντας μεταξύ άλλων: «Το πανεπιστήμιο είναι χώρος αφιερωμένος στη μάθηση, στην Παιδεία, στην επιστημονική γνώση και έρευνα, αλλά και χώρος ελεύθερης διακίνησης ιδεών, πολιτικής συζήτησης, συλλογικής οργάνωσης και πάλης των φοιτητών για ένα καλύτερο παρόν και μέλλον. Διαχρονικά, στο πανεπιστήμιο καλλιεργούνται οι αξίες της συλλογικότητας, του αγώνα, οι φοιτητές έχουν γνώμη και παρέμβαση για όλα τα ζητήματα της κοινωνικής ζωής, τόσο εντός όσο και εκτός πανεπιστημίου.

Γι' αυτό πρέπει να μας βρουν απέναντί τους όσοι θέλουν ένα πανεπιστήμιο απογυμνωμένο από τα παραπάνω, που στο επίκεντρο δεν θα έχει τους φοιτητές και τις ανάγκες τους».