Από εδώ, που πριν 80 χρόνια, την Πρωτομαγιά του 1944, 200 πρωτοπόροι αγωνιστές, μέλη και στελέχη του ΚΚΕ, χορεύοντας και τραγουδώντας από το προηγούμενο βράδυ γνωρίζοντας ότι πάνε για μάχη με τον θάνατο, στάθηκαν με το κεφάλι ψηλά και ίσιο το βλέμμα μπροστά στις κάννες των ναζί εκτελεστών τους, ξαναπιάνουμε με σεβασμό και γερά το κόκκινο νήμα που μας ενώνει με όλους αυτούς που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν «για να νικήσει ο άνθρωπος, για να νικήσει η λευτεριά τον πόλεμο». Εδώ, που οι κατακτητές και οι ντόπιοι συνεργάτες τους θεώρησαν ότι μπορούσαν με μαζικές εκτελέσεις - τουλάχιστον 48 πρωινά ο ήλιος ανέτειλε με τις ριπές των οπλοπολυβόλων - να καταστείλουν τη μαζική λαϊκή δράση και ηρωισμό...