Στο κέντρο του χώρου που στήθηκε ο πρώτος σταθμός του 50ού Φεστιβάλ δέσποζε η κεντρική έκθεση, αφιερωμένη στην Πρωτομαγιά του 1944. Οσο διαρκούσαν οι εκδηλώσεις, διαδοχικά και ασταμάτητα γκρουπ νέων συμμετείχαν στην ξενάγηση με τον κόσμο να πυκνώνει διαρκώς.

Εχοντας επιλέξει στο ξεκίνημα των φεστιβαλικών εκδηλώσεων να τιμήσει τους 200 εκτελεσμένους στον τόπο της θυσίας τους, η ΚΝΕ μέσα από την Εκθεση ένωνε το χτες με το σήμερα, με το αύριο.

Κάθε ενότητα της έκθεσης ξεκινούσε με ένα απόσπασμα από τις «Γειτονιές του Κόσμου» του Γιάννη Ρίτσου, δίνοντας ακόμα μεγαλύτερη ζωντάνια στην περιήγηση σε εκείνη τη γεμάτη, πυκνή σε εξελίξεις ιστορική περίοδο. Την περίοδο 1941 - 1944, με την τριπλή κατοχή της Ελλάδας που βρίσκει το ΚΚΕ σε μια από τις πιο απαιτητικές στιγμές στην Ιστορία του. Το ιστορικό πλαίσιο, η δράση των κομμουνιστών, η απελευθερωτική δράση των ΕΑΜ, ΕΠΟΝ, ΕΛΑΣ ξεδιπλώνονταν στα ταμπλό, με την ξενάγηση να συμβάλλει στην αποτύπωση των γεγονότων, των μηνυμάτων που αντλούνται από αυτή.

Εχοντας εισαχθεί στο πλαίσιο εκείνης της εποχής, ξεδιπλωνόταν το σκηνικό της θηριωδίας, η εκτέλεση από ώρα σε ώρα μέσα από τα λόγια όσων την έζησαν. Συγκλόνιζαν τον επισκέπτη τα λόγια στελεχών του Κόμματος, λογοτεχνών και κατοίκων της Καισαριανής για την εκτέλεση και τον θρήνο που ακολούθησε. Για τα καμιόνια που άρχισαν να φτάνουν, για τους εργάτες που σταμάτησαν τη δουλειά, τους φοιτητές που ξεχύθηκαν στους δρόμους, τις ομοβροντίες που αντήχησαν στην Καισαριανή. «Πόσοι όρκοι πίστης δόθηκαν κείνη τη μέρα εδώ μέσα! Πόσες αγνές και φλογέρες υποσχέσεις»...

Η περιήγηση έκλεινε με προβολή αποσπασμάτων από το ντοκιμαντέρ της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 100 χρόνια του Κόμματος, «Ο Δρόμος μας», αφήνοντας τον επισκέπτη με το μήνυμα συνέχισης του αγώνα, με συμπεράσματα χρήσιμα σε κάθε μέλος της ΚΝΕ, κάθε νέο.