Με αφορμή την αποτρόπαιη δολοφονία της νεαρής κοπέλας στους Αγ. Αναργύρους, διάφοροι σφουγγοκωλιάροι «ωρύονται»... για τα χέρια της αστυνομίας που είναι δεμένα, για την «τάξη και την ασφάλεια» που τους έταξε η κυβέρνηση αλλά δεν την βλέπουν, για την «παραβατικότητα» στην καθημερινότητα, όπως στα πανεπιστήμια! Ο προσανατολισμός της αστυνομίας από το ίδιο το αστικό κράτος, που τα καταφέρνει μια χαρά στην καταστολή του λαού, αλλά είναι επιλεκτικά ανίκανη να τον προστατέψει, επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά από τα τραγικά γεγονότα στους Αγ. Αναργύρους. Γι' αυτό είναι διπλά προκλητική η προσπάθεια να «βγει λάδι» η πολιτική που αφήνει εκτεθειμένες και χωρίς πραγματική στήριξη κακοποιημένες γυναίκες - η πολιτική δηλαδή που υπηρετούν με συνέπεια όσοι στα λόγια «σκίζουν τα ρούχα τους» για τα δικαιώματα, τις διακρίσεις, τη βία απέναντι σε ευάλωτους ανθρώπους. Αλλά και η προσπάθεια να φτιάξουν κλίμα έντασης της καταστολής - όχι βέβαια απέναντι σε τέτοια φαινόμενα, που οι αιτίες τους βρίσκονται βαθιά μέσα στο σάπιο σύστημά τους - βγάζοντας εκτός κάδρου το εχθρικό για τον λαό κράτος, που δουλεύει «ρολόι» όταν πρόκειται για τα «θέλω» των επιχειρηματικών ομίλων. Αν νομίζουν πάντως ότι με τέτοια «τρικ» θα ξεφύγουν από τη λαϊκή οργή, είναι βαθιά νυχτωμένοι. Οι κινητοποιήσεις φορέων και σωματείων όλες τις προηγούμενες μέρες δείχνουν τον πραγματικό ένοχο για την πολύμορφη βία κατά των γυναικών: Το σάπιο σύστημά τους, το κράτος τους και τις «αξίες» τους. Αλλά και τον δρόμο του αγώνα ενάντια σε όλα αυτά, για να σηκωθεί τείχος αλληλεγγύης και προστασίας.