«Βουίζει η Αθήνα σαν ένα μελίσσι με τη σημερινή έναρξη της τριήμερης λαϊκής γιορτής της ΚΝΕ στο γήπεδο του Ζωγράφου. Η Αθήνα κάνει τις τελευταίες προετοιμασίες της. Από τα προάστια οι νέοι προγραμματίζουν τη μαζική τους προσέλευση στο Φεστιβάλ. Με τα πανό τους, τα κόκκινα μαντήλια της ΚΝΕ, τις κονκάρδες και προπαντός: την ανοιχτή καρδιά, το κέφι, τη συντροφικότητα».

Με αυτά τα λόγια «προϋπαντούσε» ο «Ριζοσπάστης» το 1ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ που πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβρη του 1975.

Πέρασαν, κιόλας, 50 χρόνια από εκείνο τον Σεπτέμβρη και το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή» συνεχίζει να βάζει τη σφραγίδα του στην ιδεολογική, πολιτική και αγωνιστική διαπαιδαγώγηση της νέας γενιάς, με τις αξίες, τα ιδανικά και την πολιτική πρόταση του Κόμματός μας.

«Ημουν κι εγώ εκεί...». Αυτά τα λόγια άκουγες από τους εκατοντάδες που έδωσαν την Παρασκευή το «παρών» στην «επίσημη πρώτη» του 50ού Φεστιβάλ... Στο διάβα της έκθεσης ανταμώθηκαν οι γενιές που πέρασαν από τα Φεστιβάλ, που έστησαν τα Φεστιβάλ, που έδωσαν τη «σκυτάλη» στην επόμενη γενιά...

Από το 1ο Φεστιβάλ μέχρι και το 49ο... Οι αφίσες, τα εξώφυλλα του «Οδηγητή» φώτιζαν την πορεία του Φεστιβάλ... Και ανάμεσά τους φωτογραφίες και ρεπορτάζ που ζωντάνευαν κάθε πτυχή της κόκκινης πολιτείας που στήνεται πεισματικά εδώ και μισό αιώνα, έχοντας κατακτήσει, δικαιωματικά, τον τίτλο του μεγαλύτερου πολικού - πολιτιστικού γεγονότος στη νεολαία.