Είμαστε σήμερα εδώ, ιδιαίτερα συγκινημένοι και περήφανοι, καθώς το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή» συμπληρώνει 50 χρόνια από την πρώτη φορά που στήθηκε η σκηνή του.

Συμπληρώνουμε 50 συνεχόμενες φορές που άναψαν τα φώτα του Φεστιβάλ, 50 φορές που η επιγραφή Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» κοκκίνισε τα πανό μας.

Πάντα με την ακούραστη δουλειά των συντρόφων μας, με το πείσμα το Φεστιβάλ να είναι αντάξιο του ονόματος και της ιστορίας του, με τη θέληση συνεχώς να εξελίσσεται και να πρωτοπορεί.

Μισός αιώνας που το Φεστιβάλ της ΚΝΕ μεγάλωνε και έχτιζε χρόνο με τον χρόνο τη σχέση του με τις νέες γενιές. Φώλιαζε στις συνειδήσεις των νέων ανθρώπων και κέρδιζε τη θέση του στις καρδιές τους, γιατί καταφέρνει να συνενώνει την πρωτοπόρα και ανατρεπτική πολιτική πρόταση του ΚΚΕ με την προοδευτική Τέχνη και τον Πολιτισμό, δίνοντας βήμα στην καλλιτεχνική δημιουργία και αναζήτηση.

Γιατί το Φεστιβάλ μας δημιουργεί, έχει το ίδιο προσφορά στην Τέχνη. Στην Τέχνη που θέλουμε να εμπνέει και να εμπνέεται από τους ανθρώπους του μόχθου και τον πιο όμορφο στόχο που έχει βάλει η ανθρώπινη Ιστορία, αυτόν της κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Μέσα σε αυτά τα 50 χρόνια, χιλιάδες μέλη της ΚΝΕ, γενιές και γενιές αγωνιστών, άνθρωποι που σήμερα βρίσκονται ανάμεσά μας με γκρίζα μαλλιά, θυμούνται τους εαυτούς τους να κάνουν το ίδιο πράγμα που συνεχίζουν να κάνουν ακατάπαυστα μέχρι σήμερα τα μέλη της ΚΝΕ.

Να δουλεύουν, να χτίζουν το Φεστιβάλ, να διαδίδουν το μήνυμά του, ακριβώς με τον τρόπο που έχουμε μάθει να δρούμε στην ΚΝΕ: Οργανωμένα, συλλογικά, με συντροφικότητα και αλληλεγγύη.

Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι που διαμορφώνουν το Φεστιβάλ και το αγκαλιάζουν σφιχτά για να μπορέσει κι εκείνο με τη σειρά του να αγκαλιάσει τις αγωνίες, τις ελπίδες, τις διεκδικήσεις και τα όνειρα όλων των νέων ανθρώπων που το επισκέπτονται, να φωτίσει τον δρόμο προς το μέλλον που μας αξίζει (...)

Είμαστε περήφανοι και ξέρουμε πως αναλαμβάνουμε μεγάλη ευθύνη. Μπορούμε και θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας ώστε η συνέχεια να δικαιώσει τη μέχρι τώρα πορεία του Φεστιβάλ, ώστε η ίδια η ΚΝΕ, η Οργάνωσή μας να δυναμώσει, να γίνει πιο γερή, πιο μαζική (...)

Είμαστε αισιόδοξοι γιατί ξέρουμε πως τα πιο όμορφα Φεστιβάλ, όπως και τις πιο όμορφες μέρες μας, δεν τα έχουμε ζήσει ακόμα.

Και όσο ο λαός και η νεολαία θα φτιάχνουν όμορφες εικόνες με την πάλη τους, τόσο το Φεστιβάλ μας θα γίνεται πιο πλούσιο και ζωηρό. Οσο περισσότεροι νέοι θα βαδίζουν στον δρόμο της οργανωμένης ζωής για την επαναστατική αλλαγή του κόσμου, τόσο το Φεστιβάλ μας θα γίνεται πιο μεγάλο. Οσο θα δυναμώνει η σπίθα της αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, τόσο το Φεστιβάλ μας θα γίνεται πιο φωτεινό.

Αυτή η σπίθα είναι σήμερα ανάγκη να δυναμώσει ενάντια στο σύστημα της φτώχειας και των πολέμων, που στηρίζει και υπερασπίζεται την ατομική ιδιοκτησία των εκμεταλλευτών, τα κέρδη των λίγων, θυσιάζοντας τις ζωές και τις ανάγκες των πολλών.

Το ζούμε στη σφαγή στην Παλαιστίνη που οι σάρκες των παιδιών της συνεχίζουν να κομματιάζονται από το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ και τους συμμάχους του, ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ με την ενεργή υποστήριξη της αστικής τάξης της χώρας μας στο μακελειό.

Τώρα η κυβέρνηση της ΝΔ απογειώνει την εμπλοκή, στέλνει πολεμικό πλοίο «για όσο καιρό χρειαστεί» στο στόμα του λύκου, στην Ερυθρά Θάλασσα μέχρι τον Ινδικό Ωκεανό, αναλαμβάνει τη διοίκηση της στρατιωτικής αποστολής της ΕΕ, γιατί αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εφοπλιστών και των μονοπωλίων διαμετακόμισης, με τη συναίνεση της συστημικής αντιπολίτευσης των ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ...

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για να μη σταλεί καμία φρεγάτα στην Ερυθρά Θάλασσα, κανένας Ελληνας στρατιωτικός στις ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, να επιστρέψουν οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις από τις ευρωατλαντικές αποστολές. Δυναμώνουμε τη λαϊκή πάλη για απεμπλοκή της χώρας μας από όλους αυτούς τους σχεδιασμούς και τους πολέμους, για το κλείσιμο όλων των ξένων πολεμικών βάσεων.

Για να μην πληρώνουμε δισεκατομμύρια κάθε χρόνο για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, όπως ψηφίζουν με χέρια και με πόδια ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, την ίδια ώρα που επικαλούνται τις «δημοσιονομικές αντοχές» για να μην ικανοποιήσουν τα δίκαια αιτήματα επιβίωσης των βιοπαλαιστών αγροτών ή τα αυτονόητα μέτρα για την καταπολέμηση της ακρίβειας και για ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, για τη στήριξη της Παιδείας και της Υγείας.

Ολες οι κυβερνήσεις επιλέγουν το βαρέλι της κρατικής στήριξης να πηγαίνει στους εφοπλιστές, στους τραπεζίτες, στους ομίλους της «πράσινης μετάβασης», ενώ για τους εργάτες, τους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους και τα παιδιά τους απομένει ο πάτος του βαρελιού για να ξύσουν...

Στον αντίποδα, οι απεργιακοί αγώνες του προηγούμενου διαστήματος σε μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, ο συγκλονιστικός ξεσηκωμός των αγροτών της Ευρώπης ενάντια στην Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ, οι μεγάλοι εργατικοί και νεολαιίστικοι αγώνες στην Ελλάδα δείχνουν τον δρόμο της ελπίδας και της προοπτικής, σε σύγκρουση με την πολιτική του κεφαλαίου, της ΕΕ και των κομμάτων της.

Αυτόν τον δρόμο βαδίζουν χιλιάδες φοιτητές και μαθητές εδώ και σχεδόν δύο μήνες, απορρίπτοντας το αντιδραστικό νομοσχέδιο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, διεκδικώντας αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία για όλους, πτυχία με αξία και δουλειά με δικαιώματα.

Απέναντι σε μια μεταρρύθμιση που έχει τη βούλα της ΕΕ, την υπογραφή του ΣΕΒ και τη στήριξη ή ανοχή όλων των αστικών κομμάτων, υψώθηκαν οι φωνές χιλιάδων φοιτητών και μαθητών που δεν θέλουν να είναι πελάτες και η Παιδεία εμπόρευμα (...)

Αυτός ο αγώνας είναι δίκαιος και μετρά ήδη σημαντικά αποτελέσματα. Εχει κατορθώσει να κάνει πλειοψηφικό μέσα στη νεολαία και στον κόσμο της Εκπαίδευσης το αίτημα για απόσυρση του νομοσχεδίου, έχει αποκρούσει την καταστολή και τη βρώμικη προπαγάνδα, έχει σπάσει τον τοίχο της σιωπής και έχει κάνει πρώτο θέμα τις διεκδικήσεις των φοιτητών, έχει δώσει μεγάλα μαθήματα αγώνα σε χιλιάδες νέους και νέες που πολλοί μπήκαν στο κίνημα για πρώτη φορά. Το ίδιο το φοιτητικό κίνημα μετράει βήματα στην αγωνιστική του ανασυγκρότηση, στην οργάνωση και μαζικοποίηση των συλλόγων, στη συμπόρευση με το εργατικό κίνημα, στην απόρριψη του συμβιβασμού και της υποταγής, στην επιλογή του δρόμου της συλλογικής διεκδίκησης για τα δικαιώματα της νέας γενιάς, η οποία μπορεί πλέον να δει πιο καθαρά ποιοι και γιατί της τα στερούν, πώς και με ποιους μπορεί να τα κατακτήσει (...)

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ είμαστε σταθερά με τους φοιτητές και τον αγώνα τους που τώρα πρέπει να δυναμώσει, να αγκαλιάσει ακόμα περισσότερους, να συναντηθεί με τους αγώνες όλου του λαού, όπως έγινε την Τρίτη που συμμετείχαν στο συγκλονιστικό πανελλαδικό συλλαλητήριο των αγροτών στην Αθήνα.

Ετσι, οι φοιτητές θα βρεθούν το Σάββατο 24 Φλεβάρη στον τόπο που κόπηκε το νήμα της ζωής 57 ανθρώπων, για να κρατήσουν γερά το νήμα της εκδίκησης στην πολιτική που οδήγησε στο προδιαγεγραμμένο έγκλημα των Τεμπών. Στην πολιτική με την οποία αναμετριέται καθημερινά η ζωή μας με τα κέρδη τους.

Επειδή, λοιπόν, το δίλημμα αυτό παραμένει και φανερώνεται σε κάθε πλευρά της καθημερινότητας, στις 28 Φλεβάρη, η πανελλαδική πανεργατική απεργία θα κάνει πράξη τον όρκο που δώσαμε τότε.

Δεν θα αφήσουμε το έγκλημα να ξεχαστεί, θα κάνουμε τα πάντα ώστε η ζωή να νικήσει τα κέρδη των εκμεταλλευτών και την πολιτική που τα εξυπηρετεί (...)

Τώρα είναι η ώρα, μπροστά και στις ευρωεκλογές, ακόμα περισσότεροι νέοι και νέες να πάρουν διαζύγιο με την κυβέρνηση και με τους σκελετούς της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας.

Τώρα είναι η ώρα να αποκαλυφθούν και να απομονωθούν τα διάφορα ακροδεξιά και αντιδραστικά μορφώματα, που με πολύμορφη, δωρεάν διαφήμιση από το σύστημα παρουσιάζονται ως αντισυστημικές δυνάμεις.

Τώρα είναι η ώρα να χτίσουμε δυνατό τείχος προστασίας απέναντι στη σαπίλα, στον ανορθολογισμό και την υποκρισία του αστικού κόσμου.

Απέναντι στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης του «I can't breathe», παίρνουμε βαθιά ανάσα αισιοδοξίας και δύναμης από τους λαούς που σηκώνουν κεφάλι και βγαίνουν στο προσκήνιο.