Κάτι ...ταμπούρλα κυβερνητικής προπαγάνδας ακούγονται από χτες, με αφορμή την έναρξη του προγράμματος κοινωνικού τουρισμού 2023 - 2024, που φέτος κατά «προεκλογική» τύχη αναμένεται να λειτουργήσει έναν μήνα νωρίτερα (1η Ιουλίου, αντί για 1η Αυγούστου). Παρά τους διθυραμβικούς τόνους, όμως, και το πρόγραμμα αυτό, όπως και τα προηγούμενα, συνεχίζει να κινείται στην πεπατημένη των περικοπών και της υπονόμευσης του δικαιώματος των εργατικών - λαϊκών οικογενειών στις διακοπές και στην αναψυχή. Ετσι, οι 300.000 επιταγές που θα δοθούν δεν αντιστοιχούν ούτε στο 10% των μισθωτών και των ανέργων, χωρίς να υπολογίσουμε ότι στους δικαιούχους συμπεριλαμβάνονται και άλλα μέλη της οικογένειας (παιδιά). Αυτό σημαίνει ότι η συντριπτική πλειοψηφία μισθωτών και ανέργων θα «πεταχτεί» έξω από το πρόγραμμα, με κάθε λογής εισοδηματικούς «κόφτες», που βάζουν τον πήχη στα όρια της στατιστικής φτώχειας, ενώ εξαιρούνται και τα 2,5 εκατομμύρια των συνταξιούχων. Αξίζει να αναφερθεί ότι το 2011 το κονδύλι για τον κοινωνικό τουρισμό ήταν στα 62,5 εκατ. ευρώ, ενώ τα τελευταία χρόνια είναι 35 εκατ. Οι δικαιούχοι ήταν 570.000 και οι μέρες διανυκτέρευσης 7, αντί για 6 που είναι τώρα. Κυρίως όμως πρόκειται για πρόγραμμα που χρηματοδοτείται εξολοκλήρου από τις εισφορές των μισθωτών, χωρίς ο κρατικός προϋπολογισμός να βάζει ούτε ένα ευρώ! Χώρια που το χρηματικό ποσό των επιταγών είναι σταγόνα στον ωκεανό του πραγματικού κόστους μιας βδομάδας διακοπών για μια λαϊκή οικογένεια, ακόμα κι αν συμπεριληφθεί στους ...τυχερούς, που ούτως ή άλλως θα αναγκαστούν στη συνέχεια να βάλουν το χέρι βαθιά στην τσέπη.