Πλήρως αποθρασυμένοι από τη στάση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, τόσο στο μεγάλο θέμα της κοινωνικής ασφάλισης, όσο και στην Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, εμφανίστηκαν οι εκπρόσωποι του ΣΕΒ και των άλλων εργοδοτικών οργανώσεων κατά την τέταρτη διαπραγματευτική συνάντηση για την υπογραφή της ΕΓΣΣΕ για το 2002.

Οι βιομήχανοι, ούτε λίγο ούτε πολύ, στη συνάντηση με τη ΓΣΕΕ απαίτησαν με προκλητικό τρόπο την αύξηση της «ευελιξίας της αγοράς εργασίας» κατά δυο ώρες τη βδομάδα, δηλαδή ακόμα περισσότεροι εργαζόμενοι απασχολήσιμοι και ασφαλίσιμοι, με ενίσχυση του διευθυντικού δικαιώματος που στην πράξη σημαίνει ένταση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Ταυτόχρονα, απαίτησαν την κατάργηση του άρθρου 4 του Νόμου 2874/2000 που ορίζει το ποσό αμοιβής των υπερωριών ώστε οι υπερωρίες να αμείβονται με ημερομίσθιο. Στο οικονομικό σκέλος ζητούν υπογραφή διετούς συλλογικής σύμβασης εργασίας με αύξηση 4,1% για το 2002 σε δυο δόσεις (περίπου 290 δραχμές αύξηση στο κατώτερο μεροκάματο). Και για το 2003 προτείνουν 3,4% σε μια δόση. Η αντιπρόταση της ΓΣΕΕ αφορούσε διαφορά μόνο 0,1%. Αλλά κάτω από την κατακραυγή για τη συμφωνία της στο ασφαλιστικό, τα προσχήματα αυτή τη φορά κρατήθηκαν...

Σχολιάζοντας την εξέλιξη ο Γιώργος Μαυρίκος σημείωσε: «Καλούμε την εργατική τάξη να καταδικάσει αποφασιστικά τη στάση των βιομηχάνων. Τα κέρδη τους είναι πολύ μεγάλα, οι ανάγκες των εργατικών οικογενειών επίσης πολύ μεγάλες. Οι εργαζόμενοι επιβάλλεται ακόμη να αντιληφθούν ότι για την κατάσταση αυτή πρώτες ευθύνες έχει ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός. Το ΠΑΜΕ θα εντείνει την πάλη του για τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων, έτσι που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων. Η απεργία στις 3 Απρίλη θα αποτελέσει μια πρώτη αγωνιστική απάντηση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος στο κεφάλαιο, στην κυβέρνηση και στην πλειοψηφία της ΓΣΕΕ».