Εκδήλωση γνωριμίας με την ΚΝΕ για μαθητές Γυμνασίου πραγματοποίησε το Σάββατο η Τομεακή Οργάνωση Α' Αθήνας στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας, με μεγάλη συμμετοχή μαθητών από τις γειτονιές της Αθήνας.

Στην εκδήλωση μίλησε ο Ανδρέας Πούλος, μέλος του Συμβουλίου Περιοχής Αττικής της ΚΝΕ, και ακολούθησαν ερωτήσεις και πλούσια συζήτηση για την ανάγκη ανατροπής της σάπιας κοινωνίας που ζούμε, όπως και για άλλα ζητήματα που απασχολούν τη νεολαία σήμερα.

Στον χώρο λειτούργησε έκθεση βιβλίου με εκδόσεις της «Σύγχρονης Εποχής», ενώ στους μαθητές δόθηκε εκ μέρους της Τομεακής Οργάνωσης, ως αναμνηστικό, τετράδιο της ΚΝΕ με τη μορφή του κομμουνιστή επαναστάτη Τσε Γκεβάρα στο εξώφυλλο.

Αντίστοιχη εκδήλωση πραγματοποίησε ο Τομέας Ανατολικών Συνοικιών Αθήνας της ΚΝΕ, την περασμένη Κυριακή στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας «Ανδρέας Λυκουρίνος».

Την εισηγητική ομιλία έκανε ο Φραγκίσκος Σιφναίος, μέλος του Τομεακού Γραφείου Ανατολικών Συνοικιών της ΚΝΕ, και ακολούθησε συζήτηση με τους μαθητές για τη σημασία της οργανωμένης πάλης, με χαρακτηριστική τη φράση μιας μαθήτριας, η οποία παρομοίασε την αλληλεγγύη μεταξύ των μελών της ΚΝΕ με μια οικογένεια.

Στο πλαίσιο της εκδήλωσης λειτούργησε έκθεση βιβλίου με εκδόσεις της «Σύγχρονης Εποχής», ενώ στο τέλος δόθηκε σε όλους τους μαθητές αναμνηστικό του Στεκιού μαζί με το έκτακτο «κόκκινο Αερόστατο» για τον πόλεμο.

Εκδήλωση καλωσορίσματος των νέων μελών της Οργάνωσης πραγματοποίησαν την Κυριακή και οι Οργανώσεις Φλώρινας της ΚΝΕ, με ομιλητή τον Θανάση Σγούρο, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.

Στην εκδήλωση πραγματοποιήθηκαν επίσης παρεμβάσεις από νέα μέλη της ΚΝΕ και μοιράστηκαν αναμνηστικά και δώρα από τις εκδόσεις της «Σύγχρονης Εποχής».

Ο Θ. Σγούρος αναφέρθηκε στις εξελίξεις των τελευταίων χρόνων, με τις επιπτώσεις της πανδημίας και του ιμπεριαλιστικού πολέμου, όπως και την εναλλαγή καπιταλιστικής κρίσης και ανάπτυξης, και πρόσθεσε: «Αλλά θα μπορούσε να πει κάποιος ότι αν και γίνονται όλα αυτά κανείς δεν αντιδρά, ο κόσμος τα κοιτά σχεδόν αμέτοχος.

Ούτε κι αυτό είναι ακριβώς αλήθεια. Δεν θέλουμε να μιλήσουμε για το προφανές, ότι δηλαδή υπάρχει ένα πιο ριζοσπαστικό, υπολογίσιμο κομμάτι κόσμου στην Ελλάδα, γύρω από τους κομμουνιστές, που σταθερά οργανώνει και επιδιώκει να μαζικοποιηθεί η πάλη. (...)

Σκεφτείτε τα πιο πρόσφατα: Από την Πρωτομαγιά του '20 στο σπάσιμο της απαγόρευσης του Πολυτεχνείου, από τους φοιτητικούς αγώνες στο ΑΠΘ και στην Αθήνα, απέναντι στην πανεπιστημιακή αστυνομία, στο μπλόκο στους φασίστες στα σχολεία και από εκεί στους μεγάλους εργατικούς αγώνες σε COSCO, "e-food", ΛΑΡΚΟ και τόσους άλλους χώρους, κι από κει ξανά στις κινητοποιήσεις απέναντι στο ΝΑΤΟ στα λιμάνια όλης της χώρας μέχρι την προχθεσινή μεγάλη απεργία.

Σε όλα αυτά υπήρξε μια σπίθα. Μια σπίθα που αρκούσε για να μετατραπεί σε φως χιλιάδων! Και αυτή ήταν η παρουσία και η δράση των κομμουνιστών! Είναι αυτή η σπίθα που, όπως λέει και το σύνθημά μας για το 13ο Συνέδριο της Οργάνωσής μας, μπορεί να κάνει τα σκοτάδια φως! (...)

Αυτός ο σπόρος θέλει όμως φροντίδα, που μόνο μια οργανωμένη δύναμη με ξεκάθαρο στόχο, σαν τους κομμουνιστές, σαν την ΚΝΕ και το ΚΚΕ, μπορεί να δώσει. Για να ριζώσει για τα καλά και να αναπτυχθεί γρήγορα. Για να γίνει η υπομονετική, πολύχρονη κάποιες φορές δουλειά, που σε στιγμές κοινωνικής έκρηξης θα είναι καθοριστική για βρεθούν στην ηγεσία και καθοδήγηση του κινήματος. Ωστε "στους σεισμούς που μέλλονται να 'ρθουν" να καταφέρουμε να ταρακουνήσουμε συθέμελα αυτό το σύστημα και την εξουσία του, μέχρι το οριστικό τσάκισμά τους».