Επίσης, αυτήν τη βδομάδα ξεχωρίζουν οι προβολές του 11ουΞαφνικά Φέτος Το Καλοκαίρι στον κινηματογράφο «Ριβιέρα» (Βαλτετσίου 46, Εξάρχεια) που ξεκινούν σήμερα και ολοκληρώνονται στις 20 Ιούλη και περιλαμβάνουν σπάνιες και κλασικές επανεκδόσεις. «Η σειρήνα της Μαρτινίκα», του Χάουαρντ Χοκς (1944), «Η συμμορία των 11», του Λιούις Μάιλστοουν (1960), «Η νύχτα αγωνίας» του Αλφρεντ Χίτσκοκ (1945), «Ξυπόλητοι στο πάρκο», του Τζιν Σακς (1967), είναι κάποιοι χαρακτηριστικοί τίτλοι από τους 14 που θα προβληθούν συνολικά και είναι ευκαιρία να τους δούμε στη μεγάλη οθόνη. Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα https://freecinema.gr/suddenly-this-summer-2022-the-programme/.
Ο «Gray Man» / Κορτ Τζέντρι, γνωστός και ως «Σιέρα Σιξ», στρατολογήθηκε μέσα στο σωφρονιστικό ίδρυμα όπου βρισκόταν, από τον Ντόναλντ Φιτζρόι, για να εκτελεί συμβόλαια θανάτου για λογαριασμό της CIA. Μέχρι την ώρα που πέφτουν στα χέρια του κάποια καυτά ντοκουμέντα ...και ολόκληρη η CIA μαζί με λοιπούς «εργολάβους» τον κυνηγούν σε όλο τον κόσμο για να τον εξουδετερώσουν... Η ταινία στηρίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Μαρκ Γκρίνι και είναι σκηνοθετημένη από τους αδερφούς Ρούσο, γνωστούς από το «σύμπαν» της «Marvel». Η πιο ακριβή μέχρι τώρα παραγωγή του «Netflix», όπως διατείνονται οι ιθύνοντες, πλαισιώνεται από καλό πρωταγωνιστικό καστ (Ράιαν Γκόσλινγκ, Κρις Εβανς, Ανα ντε Αρμας, Μπίλι Μπομπ Θόρντον), είναι αποπνικτικά γεμάτη με δράση και εφέ και γυρίσματα σε πολλές πόλεις της υφηλίου, αλλά δεν λέει απολύτως τίποτα. Ενα ποτ πουρί από όλα τα σενάρια δράσης των τελευταίων ετών (τύπου John Wick, Jason Bourne, 007 κ.λπ.) δυστυχώς δεν σημαίνει ένα καλό σενάριο. Για την ακρίβεια, σημαίνει ένα υπερβολικό και ιδιαιτέρως κουραστικό σενάριο που σε κάνει να αναρωτιέσαι πότε θα τελειώσει το πιστολίδι να βγεις από το σινεμά να ηρεμήσει το κεφάλι σου...
Το χρονικό τεσσάρων χρόνων από τη ζωή μιας νεαρής γυναίκας, η οποία καλείται να εξερευνήσει τη ζωή και τον έρωτα ενώ παλεύει για την καριέρα της. Ολα αυτά θα την κάνουν να καταλάβει καλύτερα τον εαυτό της και θα την φέρουν αντιμέτωπη με μια πιο ρεαλιστική εικόνα για το ποια πραγματικά είναι. Γλυκύτατη ταινία μεν, ρηχή δε, για τις «λάθος» επιλογές που κάνει ένας άνθρωπος στα νεανικά του χρόνια και που με την πάροδο των ετών ανακαλύπτει πώς θα ήθελε να περάσει το υπόλοιπο του βίου του... Σαφέστατα, ένας νέος άνθρωπος που εξερευνά τον εαυτό του δεν είναι «ο χειρότερος άνθρωπος στον κόσμο» και σαφέστατα ο έρωτας παίζει καθοριστικό ρόλο. Η ταινία χωρίζεται σε 12 κεφάλαια - περιόδους της ζωής της κοπέλας, αλλά δεν έχουν κάποια ιδιαίτερη χρησιμότητα αφού η ιστορία «ρολάρει» από μόνη της... Συμπαθέστατη η σκηνοθετική ματιά του Γιοακίμ Τρίερ και καλή φωτογραφία από τον Κάσπερ Τούξεν, αλλά ως εκεί. Καημό το έχουμε να δούμε περισσότερες ταινίες για το πώς οι κοινωνικές συνθήκες επηρεάζουν τον άνθρωπο, αλλά τα προσωπικά αδιέξοδα είναι της μόδας βλέπετε.
Στην κατεχόμενη από τους ναζί Τσεχοσλοβακία, ο νεαρός Μίλος, υπάλληλος σε έναν επαρχιακό σιδηροδρομικό σταθμό, ξεκινάει ένα ταξίδι σεξουαλικής αφύπνισης και συνειδησιακής ωρίμανσης που θα τον οδηγήσει σε μια ηρωική πράξη αντίστασης κατά των Γερμανών. Η ταινία στηρίζεται στο μυθιστόρημα του Τσέχου συγγραφέα Μπόχαμιλ Χράβαλ και φαινομενικά μοιάζει τουλάχιστον «αφελής» αφού την ίδια στιγμή που καίγεται ο κόσμος, κάποιοι άνθρωποι θέτουν κυρίαρχα τα ερωτικά τους ζητήματα, λες και γύρω τους δεν τρέχει τίποτα... Ομως διατηρεί το πλεονέκτημα της έκπληξης αφού ο Μίλος, ο βασικός πρωταγωνιστής της, κάνει ένα τεράστιο προσωπικό άλμα, εντάσσοντας τον εαυτό του στον συλλογικό αγώνα και ξεχωρίζοντας από τον σάπιο περίγυρό του, που υποκλίνεται στους κατακτητές. Ο Μίλος, που «έβλεπε τα τρένα να περνούν», γίνεται ο ίδιος ένα τρένο που οδηγεί στην αντίσταση, στον αγώνα, σε ένα καλύτερο αύριο. Μια συγκινητική και βαθιά ανθρώπινη ιστορία.