Αντικρουόμενα επιχειρηματικά συμφέροντα και γεωπολιτικές αντιθέσεις εντός της ΕΕ φέρνει στην επιφάνεια το προσχέδιο Οδηγίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη λεγόμενη «καθαρή Ενέργεια».

Μεταξύ άλλων προβλέπει να χαρακτηριστούν «φιλικές προς το περιβάλλον» οι επενδύσεις σε ηλεκτροπαραγωγικούς σταθμούς που βασίζονται στην καύση φυσικού αερίου και στην πυρηνική ενέργεια, με επίκληση σε ορισμένες περιβαλλοντικές προϋποθέσεις.

«Εάν αυτό το σχέδιο υποβληθεί ως έχει, θα προσφύγουμε στη Δικαιοσύνη», έσπευσε να διαμηνύσει η Αυστριακή υπουργός Δράσης για το Κλίμα, Λεονόρε Γκεβέσλερ, αποτυπώνοντας το γεγονός ότι οι ενδοκαπιταλιστικές αντιπαραθέσεις και τα σκληρά παζάρια εντός ΕΕ για το τι θα πρέπει να θεωρείται «καθαρή Ενέργεια» θα συνεχιστούν με ένταση.

Στο φόντο της σχετικής αντιπαράθεσης κυρίως μεταξύ Γερμανίας - Γαλλίας (με την πρώτη να έχει επενδύσει στο φυσικό αέριο ως μεταβατική πηγή για την «πράσινη μετάβαση» και τη δεύτερη να στηρίζει στην πυρηνική ενέργεια τα σχέδια ενίσχυσής της), η πρόταση της Κομισιόν φαίνεται να επιχειρεί έναν συμβιβασμό.

Σε αυτή αναφέρονται ως «πράσινες» και οι δύο μορφές Ενέργειας, περιλαμβάνοντας ορισμένους όρους για να χαρακτηρίζονται οι σχετικές επενδύσεις «φιλικές προς το περιβάλλον». Για παράδειγμα, οι επενδύσεις σε ηλεκτροπαραγωγικά εργοστάσια που αξιοποιούν πυρηνικούς αντιδραστήρες θα χαρακτηρίζονται «πράσινες» εάν αξιοποιούν «σύγχρονα τεχνολογικά πρότυπα και συμπεριλαμβάνουν πλήρη σχέδια για τα απόβλητα», καθώς και «εάν τίθενται σε λειτουργία έως το 2050 το αργότερο» και έχουν «εξασφαλίσει άδειες κατασκευής έως το 2045».

Στο πλαίσιο της αντιπαράθεσης Γαλλίας - Γερμανίας, στελέχη του γερμανικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD), που συγκυβερνά με τους Πράσινους και τους Φιλελεύθερους, τόνισαν πως «η Γερμανία πρέπει να εξαντλήσει όλες τις πιθανότητες για να αποτρέψει την προώθηση αυτής της τεχνολογίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο».

«Η πυρηνική ενέργεια δεν είναι βιώσιμη και σε καμία περίπτωση δεν έχει νόημα από οικονομική σκοπιά», επέμεινε ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας. Επισήμανε ακόμη το κόστος της αποθήκευσης των πυρηνικών αποβλήτων και το ότι νέα πυρηνικά ηλεκτροπαραγωγικά εργοστάσια δεν θα μπορούσαν να κατασκευαστούν χωρίς «μαζική δημόσια χρηματοδότηση».

«Εάν προστεθούν ενισχύσεις για την πυρηνική ενέργεια στην τιμολόγηση (σ.σ. των εκπομπών διοξειδίου) του άνθρακα, το αποτέλεσμα θα είναι η τεράστια στρέβλωση του ανταγωνισμού. Αντ' αυτού, χρειαζόμαστε να γίνει διάλογος για την ανάλογη τιμολόγηση της πυρηνικής ενέργειας», υπογράμμισε ο Μίερς, αποκαλύπτοντας μέρος των παζαριών, που προφανώς καμία σχέση δεν έχουν με την προστασία του περιβάλλοντος.

Το σχέδιο Οδηγίας επιταχύνει διεργασίες και στην Ιταλία, όπου ο Ματέο Σαλβίνι, ηγέτης της «Λέγκας» (άκρα Δεξιά), έριξε ξανά στο τραπέζι την πιθανότητα να ανεγερθούν πυρηνικά ηλεκτροπαραγωγικά εργοστάσια στο ιταλικό έδαφος. Η Ρώμη έπαψε να αξιοποιεί την πυρηνική ενέργεια μετά τα τέλη της δεκαετίας του 1980. Ο Σαλβίνι πρόσθεσε ότι η «Λέγκα» είναι έτοιμη να αρχίσει συλλογή υπογραφών για να οργανωθεί δημοψήφισμα, για «ένα ανεξάρτητο, ασφαλές και καθαρό ενεργειακό μέλλον»...