Η αξιοποίηση της σύγχρονης τεχνολογίας (machine learning, IoT, τεχνητή νοημοσύνη κ.λπ.) στην παραγωγή έχει δώσει τη δυνατότητα σε επιχειρηματικούς ομίλους, μέσα από την ψηφιοποίηση δεδομένων που αφορούν τις διαδικασίες παραγωγής σε εργοστάσια, να προλαμβάνουν τυχόν σφάλματα και βλάβες, που μπορεί να στοιχίσουν πολλαπλάσια στους ομίλους, όπως, για παράδειγμα, στις αεροπορικές εταιρείες. Καθόλου τυχαία, ανάμεσα σε όσους πρωτοπορούν σ' αυτόν τον τομέα είναι η «Airbus». Χρησιμοποιώντας το λογισμικό «Foundry» της «Palantir» κατάφερε να μειώσει τον χρόνο που απαιτούν ο εντοπισμός και η επίλυση σφαλμάτων στη γραμμή παραγωγής από τον μέσο όρο των 24 ημερών σε 17, εξοικονομώντας έτσι εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Αλλο ψηφιακό εργαλείο της ίδιας εταιρείας, η «Πλατφόρμα για τη Βελτιστοποίηση Προγραμματισμένων Συντηρήσεων», χρησιμοποιεί αλγόριθμους για την πρόληψη των βλαβών σε πάνω από 200 αεροσκάφη, από το 2013. Σύμφωνα μάλιστα με δήλωση εκπροσώπου της εταιρείας το 2018, το κόστος αξιοποίησης τέτοιων τεχνολογιών έχει πέσει κατακόρυφα, καθώς οι υπολογιστικές δυνατότητες έχουν εκτοξευθεί. Με άλλα λόγια, η τεχνολογία του «προλαμβάνειν» έχει μπει για τα καλά στην παραγωγή, στο σκέλος όμως που αφορά την εξοικονόμηση πόρων από τις εταιρείες, και όχι στον τομέα της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων, παρά το γεγονός ότι τα επιτεύγματα είναι ήδη εντυπωσιακά και θα μπορούσαν να σωθούν ζωές. Η απόσταση όμως που χωρίζει τις δυνατότητες των εργαζομένων να ζουν σύμφωνα με τις ανάγκες τους, από το άγχος της καθημερινής επιβίωσης, με την κυριολεκτική σημασία του όρου, είναι τεράστια σ' αυτό το σύστημα που ούτε η ζωή τους δεν «μετράει».