Με τις καλύτερες εντυπώσεις έριξε αυλαία το 47ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» στα Γιάννενα, στο πάρκο Λιθαρίτσια, όπου την Παρασκευή μίλησε ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκος Αμπατιέλος.

Η μαζικότητα των φετινών εκδηλώσεων, που ολοκληρώθηκαν το Σάββατο, το καθιστούν σταθμό στη μακρόχρονη διαδρομή του. Χιλιάδες λαού και νεολαίας το αγκάλιασαν, στοιχείο του έντονου ενδιαφέροντος της πόλης για τις πολιτιστικές και πολιτικές εκδηλώσεις της ΚΝΕ.

Στην «κόκκινη πολιτεία» που προετοίμασαν όλες τις προηγούμενες μέρες με μεράκι τα μέλη της ΚΝΕ, οι χιλιάδες επισκέπτες για δεύτερη μέρα είχαν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν συναυλίες, αφιερώματα και πολιτικές συζητήσεις.

Ανάμεσά τους ξεχώρισε η συζήτηση που έγινε στο Μαθητικό Στέκι με θέμα «Ο νέος να γίνει πρωταγωνιστής στους αθλητικούς χώρους και όχι θεατής - καταναλωτής ενός κερδοφόρου θεάματος», για την ιστορία και τη σχέση του εργατικού κινήματος και των κομμουνιστών με τα αθλητικά σωματεία. Η εκδήλωση αποτέλεσε συνέχεια της θεματικής του αθλητισμού που άνοιξε από το περσινό Φεστιβάλ στην πόλη. Παρουσιάστηκαν ορισμένα πρώτα στοιχεία μιας δύσκολης έρευνας για την ιστορία του αθλητικού κινήματος της πόλης, έρευνα που οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ δεσμεύτηκαν να συνεχιστεί.

Παράλληλα, έγινε συζήτηση στο Φοιτητικό Στέκι «Για το πανεπιστήμιο των σύγχρονων αναγκών και των δυνατοτήτων της εποχής μας», με βάση την πρόσφατη σχετική έκδοση του Τμήματος Παιδείας και Ερευνας της ΚΕ του ΚΚΕ.

Στο καλλιτεχνικό μέρος του προγράμματος ξεχώρισαν οι συναυλίες της Γλυκερίας και του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, αλλά και εξαιρετικά μουσικά αφιερώματα.

Ο Νίκος Αμπατιέλος, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, τόνισε στην κεντρική ομιλία του Φεστιβάλ:

«Ιδιαίτερα οι φετινές εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα χαρακτηρίζονται από μεγάλη μαζικότητα, ακόμα μεγαλύτερη συμμετοχή της νεολαίας.

Αποδεικνύεται ότι το Φεστιβάλ δεν θα μπορούσε να λείψει, ειδικά φέτος, που είναι τόσο μεγάλη η ανάγκη των νέων ανθρώπων για πολιτιστική, αθλητική δραστηριότητα.

Πολύ μεγαλύτερο είναι όμως σήμερα και το ενδιαφέρον νέων ανθρώπων για τη δράση και τις θέσεις του Κόμματος και της ΚΝΕ.

Είναι περισσότεροι αυτοί που θέλουν να ακούσουν τι έχουμε να τους πούμε, τι απάντηση δίνουμε σε όλα αυτά που ζούμε το τελευταίο διάστημα και ζήσαμε και μέσα στο καλοκαίρι.

Μέσα από την πάλη του λαού και της νεολαίας για να σώσουν τις ζωές και τα σπίτια τους αναδείχθηκε το σύνθημα "Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό".

Είναι, όμως, ένα σύνθημα με ευρύτερη σημασία γιατί αναδεικνύει ότι δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από το αστικό κράτος, ένα κράτος εχθρικό για τις ανάγκες μας.

Το κράτος που το μόνο που είχε να πει στους κατοίκους της βόρειας Εύβοιας ήταν "τρέξτε να σωθείτε", είναι το ίδιο που στέλνει τους μαθητές για μια ακόμα χρονιά στα σχολεία χωρίς κανένα ουσιαστικό μέτρο προστασίας από την πανδημία.

Που είχε δύο ολόκληρα χρόνια να βρει τρόπους για να αραιώσουν οι τάξεις και δεν έκανε τίποτα, για να έρθει τώρα να μας πει ότι ένα τμήμα 25 μαθητών θα συνεχίζει να λειτουργεί σαν να μη συμβαίνει τίποτα, ακόμα κι αν έχουν βγει θετικοί οι 12!

Που ζητά εκβιαστικά από φοιτητές να πληρώνουν 80 ευρώ τον μήνα για rapid test, αντί να κοιτάξει πώς θα τους ενημερώσει επαρκώς, πώς θα τους πείσει με επιστημονικό τρόπο για την αξία του εμβολίου.

Αντί να εξασφαλίσει δωρεάν τεστ για όλους, εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους, όπως λένε όλοι οι σοβαροί επιστήμονες, μετατρέπει το τεστ και το εμβόλιο από όπλα κατά της πανδημίας σε μέσα εκβιασμού, εργοδοτικής αυθαιρεσίας και αντικείμενα συνδιαλλαγής.

Λες και κάποιος που δεν έχει πειστεί ότι υπάρχει σοβαρός λόγος να κάνει το εμβόλιο ή φοβάται, θα αλλάξει γνώμη επειδή θα πάρει μερικά gigabytes στο κινητό του...

Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ θα είναι και φέτος στην πρώτη γραμμή σε σχολεία και πανεπιστήμια, στα δημόσια ΙΕΚ, παντού, για να οργανωθεί ο αγώνας για να μείνουν οι χώροι αυτοί ανοιχτοί με όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας, για να μην έχουμε άλλη χαμένη χρονιά!

Αλλά και για να διεκδικήσουμε το σχολείο και το πανεπιστήμιο που πραγματικά θέλουν και ονειρεύονται οι μαθητές και οι φοιτητές, που δεν έχει καμία σχέση με αυτό που υπάρχει σήμερα, με το σχολείο - εξεταστικό κέντρο και το πανεπιστήμιο - επιχείρηση...

Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι αυτό το κράτος, όσο ανίκανο αποδείχθηκε στο να πάρει στοιχειώδη μέτρα κατά της πανδημίας στους χώρους δουλειάς και Εκπαίδευσης, άλλο τόσο ικανό αποδείχθηκε στο να ψηφίζει τον έναν νόμο μετά τον άλλον, με κλειστά σχολεία και σχολές.

Το αποτέλεσμα; 40.000 παιδιά εκτός πανεπιστημίων λόγω της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής, σχολεία που έχουν ξεκινήσει ήδη να ψάχνουν για χορηγούς μήπως και καλύψουν τις ανάγκες τους και, βέβαια, μια πανεπιστημιακή αστυνομία που όλο την ακούμε και όλο δεν τη βλέπουμε.

Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι φοβάται κάτι η κυβέρνηση και δεν υλοποιεί το πολυδιαφημισμένο μέτρο της... Ισως να μην έπιασαν οι πρωτοετείς αστυνομικοί την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής (...)

Τελικά το πιο σημαντικό που αναδεικνύει το σύνθημα "Μόνο ο λαός θα σώσει τον λαό" είναι ότι δεν υπάρχει πια άλλος χρόνος για να πάει χαμένος περιμένοντας τους κάθε λογής "σωτήρες".

Σήμερα, παλιοί και νέοι σοσιαλδημοκράτες πλασάρουν ξανά το ίδιο παραμύθι που είχε πλασάρει ο ΣΥΡΙΖΑ το 2012 και το 2015. Οτι αρκεί μια ψήφος, αρκεί η ανάδειξη μιας άλλης κυβέρνησης για να γλιτώσουμε από τις "νεοφιλελεύθερες εμμονές" της ΝΔ, να γλιτώσουμε από τη Δεξιά, και να βελτιωθεί κάπως η ζωή μας.

Μακάρι να ήταν τόσο εύκολο... Τη Δεξιά ο λαός την έχει διώξει όχι μία, όχι δύο, όχι τρεις, αλλά τέσσερις φορές από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, ψηφίζοντας πάντα το μικρότερο κακό, και πάλι στον σβέρκο μας είναι...

Αξίζει, όμως, ένας νέος άνθρωπος να αναρωτηθεί γιατί συμβαίνει αυτό... Γιατί οι ελπίδες για αλλαγή μέσω του δρόμου του "εφικτού" φέρνουν πάντα απογοήτευση;

Αξίζει να ακούσει την ανάλυση του ΚΚΕ για το αστικό κράτος, που λέει ότι αυτό το κράτος έχει κάποιες σταθερές που δεν αλλάζουν, όποιος κι αν είναι στην κυβέρνηση (...)

Είναι η ώρα κάθε νέος να βαδίσει στον δρόμο εκείνο που απορρίπτει τα εκβιαστικά διλήμματα της αστικής εξουσίας και τα αδιέξοδα μονοπάτια της. Που αφήνει πίσω τη μοιρολατρία και τον συμβιβασμό με το λίγο...

Ηρθε η ώρα να φωτίσει τον δρόμο του οργανωμένου αγώνα για μία κοινωνία όπου ο λαός διεκδικεί αυτά που του ανήκουν, δηλαδή τον κόσμο ολόκληρο. Γι' αυτό πάντα θα ηχούν στα αυτιά μας σαν οδηγός οι στίχοι του ποιητή: Η νέα γενιά δεν μπορεί να βολεύεται με λιγότερο ουρανό...

Σε αυτόν τον δρόμο καλεί κάθε νέο και νέα η ΚΝΕ, γιατί έτσι ονειρεύεται τη νεολαία. Μαχητική, πρωταγωνίστρια, τολμηρή, να βάζει τη δική της σφραγίδα στις εξελίξεις, με το ΚΚΕ και την εργατική τάξη, κρατώντας σφιχτά τα ελπιδοφόρα λάβαρα του σοσιαλισμού για την επιβολή του δίκιου της και για την προοπτική μίας κοινωνίας που θα ανασαίνει ελεύθερη από τα καπιταλιστικά δεσμά».