«Η ελπίδα και η προσδοκία μου είναι ότι μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου θα υπάρξει μία νέα συμφωνία που θα βασίζεται και θα διευρύνει την ήδη υπάρχουσα αμυντική μας συνεργασία», σημειώνει σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή της Κυριακής» ο Αμερικανός γερουσιαστής Μπ. Μενέντεζ, προαναγγέλλοντας την υπογραφή τις επόμενες βδομάδες της ανανεωμένης συμφωνίας της κυβέρνησης με τις ΗΠΑ, κι ενώ στις αρχές Οκτώβρη στις ΗΠΑ θα μεταβεί ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Δένδιας.

Σε ό,τι αφορά το περιεχόμενο της κατάπτυστης συμφωνίας, που σύμφωνα με μια σειρά από διαρροές αναμένεται να έχει 5ετή διάρκεια αλλά και να συμπεριλάβει και νέες τοποθεσίες που θα γίνουν ορμητήρια για τους Αμερικανούς και στόχος για τους ανταγωνιστές τους, όπως τη Σκύρο και την Καβάλα, ο γερουσιαστής λέει ότι «θα δημιουργεί (...) μία αρχιτεκτονική ασφαλείας στην οποία η Ελλάδα θα διαδραματίζει κεντρικό ρόλο που θα βασίζεται στη στρατηγική East Med που θεσπίσαμε με νόμο», και αναφέρεται στη Σούδα, στην Αλεξανδρούπολη και τις κοινές ασκήσεις «στο πλαίσιο του 3 + 1 (που) είναι μεγαλύτερες από ποτέ άλλοτε, πιο εκτεταμένες από ποτέ άλλοτε».

Χαρακτηρίζει επίσης στοιχεία της τελικής διαπραγμάτευσης το ενδεχόμενο η Ελλάδα να λάβει «κάποιον επιπλέον μεταχειρισμένο αλλά προηγμένο εξοπλισμό από τις ΗΠΑ», όπως προβλέπεται και στο νομοσχέδιο που κατέθεσε μέσα στο καλοκαίρι, ενώ θυμίζει με νόημα ότι οι ΗΠΑ είναι «υποψήφιες για τις φρεγάτες που παίρνει η Ελλάδα. Νομίζω ότι το πώς θα αντιμετωπίσουμε το ζήτημα της ενδιάμεσης λύσης για το αμερικανικό Ναυτικό θα είναι πολύ σημαντικό και ανυπομονώ να επιστρέψω στην Ουάσιγκτον για να έχω διαβουλεύσεις με το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και το υπουργείο Αμυνας ως προς το θέμα αυτό. Ελπίζω ότι μπορούμε να το επιτύχουμε».

Δεν παραλείπει τα σχέδια αυτά που μεγαλώνουν την εμπλοκή της χώρας στον ευρωατλαντικό σχεδιασμό και κάνουν τον λαό στόχο των ανταγωνισμών να τα βαφτίσει και παράγοντα «ασφαλείας» λέγοντας πως τα κοινά στρατιωτικά σχέδια και οι επιχειρηματικές συμφωνίες «δημιουργούν βαθύτερους δεσμούς και κοινά συμφέροντα».

Ως προς την Τουρκία, σημειώνει ότι «θα θέλαμε μία Τουρκία ως γέφυρα μεταξύ Ανατολής και Δύσης, ως ισχυρό σύμμαχο του ΝΑΤΟ που δεσμεύεται στις ίδιες αρχές της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του κράτους δικαίου. Αλλά αυτή η φιλοδοξία δεν είναι η Τουρκία υπό τον Ερντογάν», σημειώνοντας πως στη Λιβύη, στη Συρία, στο Ναγκόρνο Καραμπάχ «η εμπλοκή τους ήταν αντίθετη με το είδος του συμμάχου που θα περιμέναμε και από πολλές απόψεις αντίθετη με τα εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ». Πρόσθεσε σε άλλο σημείο πως «σίγουρα υπάρχει η ελπίδα ότι με μια νέα ηγεσία η Τουρκία θα εκπληρώσει τις προσδοκίες που όλοι έχουμε».

Σε άλλο σημείο στο μεταξύ ερωτώμενος για την «αβεβαιότητα που υπάρχει στην Ευρώπη σχετικά με τη δέσμευση των ΗΠΑ προς τους συμμάχους τους» με αφορμή τις εξελίξεις στο Αφγανιστάν σημειώνει ανάμεσα σε άλλα πως «τα 20 χρόνια τα δισεκατομμύρια δολάρια, οι χιλιάδες αμερικανικές ζωές είναι αρκετά ικανή δέσμευση για ένα σκοπό αλλά αν δεν είστε πρόθυμοι να πολεμήσετε για την ίδια σας τη χώρα δεν μπορούμε να πολεμούμε για εσάς για πάντα. Και νομίζω ότι ίσως είναι μία πολύ ξεκάθαρη δήλωση προς όλους ανά τον κόσμο».

Την ίδια ώρα καλεί σε «πανστρατιά» για το βασικό διακύβευμα, την υπεράσπιση της πρωτοκαθεδρίας των ΗΠΑ στο ιμπεριαλιστικό σύστημα σημειώνοντας ότι «είμαστε σε έναν απίστευτο ανταγωνισμό με τους Κινέζους. Είναι ένας ανταγωνισμός όχι μεταξύ δύο χωρών αλλά μεταξύ δύο οραμάτων για το είδος του κόσμου στον οποίο θέλουμε να ζήσουμε», και καλεί «σε αυτό το σημείο καμπής στην παγκόσμια ιστορία» «να ενωθούμε όλοι μαζί σε πολλές διαφορετικές εκφάνσεις. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε την Κίνα για την παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου, του Δικαίου της Θάλασσας στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Πρέπει να ανταγωνιστούμε την Κίνα και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ενωθούμε συλλογικά. Οταν ενώσουμε τις οικονομίες των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ευρωπαϊκής Ενωσης, της Ιαπωνίας, της Νότιας Κορέας, της Αυστραλίας και άλλων μπορούμε τελικά να αντισταθμίσουμε την οικονομική δύναμη της Κίνας».