Ο φίλος του ο εκδότης Χατζόπουλος, με τον οποίο ο Τριανταφυλλόπουλος επισκέπτεται τα «πολιτιστικά κέντρα» που άδει ο Σφακιανάκης, εκδίδει βιβλίο με τίτλο «Μάκης Τριανταφυλλόπουλος - Το φαινόμενο»...

Το... «φαινόμενο» και τα ΜΜΕ της διαπλοκής που τον συνεπικουρούν, αναγάγουν τον γκαιμπελισμό σε «πολιτική ορθότητα» και διακονούν τη θεωρία ότι «όλοι ίδιοι είναι».

Μέσα σε όλα αυτά οι μικρορουφιανιές του τύπου «από ποιον αγόρασε σπίτι ο Σπηλιωτόπουλος» και «σε ποιον νοίκιασε σπίτι ο Στεφανόπουλος», ανακηρύσσονται σε «ανιδιοτελή» (!) διαγγέλματα εθνικής σωτηρίας!

Από το «όλοι είναι αθώοι μέχρις αποδείξεως του εναντίου», περνάμε με ιλιγγιώδη ταχύτητα στο φασισμό του «όλοι είναι ένοχοι» εκτός, βέβαια, αν αποδείξουν ότι δεν είναι... ελέφαντες, αλλά και πάλι με λίγες πιθανότητες να αθωωθούν...

***

Το πολιτικό σύστημα της χώρας, βαθιά βουτηγμένο στο βούρκο της παρακμής του, δεμένο με χίλια νήματα με τα κέντρα της «ελεύθερης αγοράς», στέκεται αδύναμο να αντιμετωπίσει τα φαινόμενα των αυτόκλητων εισαγγελέων. Φαινόμενα τα οποία το ίδιο το σύστημα εξέθρεψε. Μηχανισμοί που το ίδιο το σύστημα τους δημιούργησε, τους έστησε και πάνω τους στηρίχτηκε και στηρίζεται για να αναπαράγει την εξουσία του.

Τώρα, αυτό το πολιτικό σύστημα που μοιράζει άδειες για καζίνο σε μεγαλοεργολάβους, σε τραπεζίτες και συναγελάζεται με νόμιμους και παράνομους Νικολετάτους, υποκλίνεται και απολογείται μπροστά στους μηχανισμούς του, αλλά την ίδια ώρα τους χρησιμοποιεί και σαν ασπίδα. Πώς; Μα καταγγέλλοντάς τους, όπως χτες, αλλά αφού πρώτα τους έχει βάλει να κάνουν τη βρώμικη δουλιά για δικό του λογαριασμό. Είναι η «ισχυρή τους δημοκρατία»...

***

***

Το στημένο ύφος του κ. Πρωτόπαππα, χτες, όταν προσπάθησε να εμφανίσει την κυβέρνηση σαν υπερασπιστή της «δημοκρατίας τους» από τα «εξωθεσμικά κέντρα», είναι το υποκριτικό ύφος εκείνης της κυβέρνησης, της οποίας ο υπουργός Δημόσιας Τάξης νομιμοποίησε τις μεθόδους και τις μεθοδεύσεις του «τριανταφυλλοπουλισμού». Είναι το ύφος μιας κυβέρνησης που μοιράζει στα «κέντρα» από εργολαβίες μέχρι ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες.

Το στημένο ύφος του κ. Ρουσόπουλου, χτες, όταν ξεσπάθωσε υπέρ της «δημοκρατικής ομαλότητας», είναι το ύφος μιας αξιωματικής αντιπολίτευσης που ξεκινούσε τις προεκλογικές της περιοδείες από το Χρηματιστήριο και που εξαντλεί τη «μαχητικότητά της» ενάντια στα «κέντρα» που ενισχύουν - όπως λέει - το ΠΑΣΟΚ, αφού τα υπόλοιπα είναι «τύπος και υπογραμμός».

Το πολιτικό σύστημα της παρακμής και της σαπίλας μιλάει τώρα για «όρια». «Επιτέλους χρειάζεται μέτρο», έλεγε χτες μέχρι και ο Λαλιώτης! Μόνο που οι κύριοι του συστήματος μετρήθηκαν, ζυγίστηκαν και αποδείχτηκαν ότι είναι αυτοί οι ίδιοι που υποθάλπουν και την πολιτική και την πολιτιστική παρεκτροπή σε αυτό τον τόπο.