Ο Ακης Τσοχατζόπουλος - που είχε μπερδέψει πολύ κόσμο με τις δηλώσεις του μέχρι το τελευταίο έκτακτο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, καθώς κυκλοφορούσε με το μανδύα του αρχηγού της «εσωκομματικής αντιπολίτευσης» - φρόντισε προχτές να ξεκαθαρίσει τα πράγματα. Στην ουσία, πέταξε τη μάσκα του «Ρομπέν των Δασών» - δηλαδή του υπερασπιστή των κοινωνικά αδύνατων και ανήμπορων, με την οποία κυκλοφορούσε για ένα μεγάλο διάστημα - και αποκάλυψε τον πραγματικό του εαυτό. Στα πλαίσια αυτά, τον ακούσαμε να δηλώνει από το βήμα επιχειρηματικού συνεδρίου: «Το κράτος είναι σύμμαχος των επιχειρήσεων. Είναι σύμμαχος με ευθύνη να διευκολύνει σε όλα τα επίπεδα την οικονομική δραστηριότητα, βοηθώντας τη δημιουργία του περιβάλλοντος, που θα προσαρμόσει εύκολα, ευνοϊκά, με λιγότερο δυνατό κόστος τις επιχειρήσεις σ' αυτές τις αλλαγές που είπαμε προηγουμένως ότι γίνονται στην Ευρώπη».
Δημόσια λοιπόν, και χωρίς μισόλογα ή προσχήματα, ο Ακης Τσοχατζόπουλος επιβεβαίωσε πως και ο ίδιος - όπως όλα τα ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ανεξαρτήτως αν κυκλοφορούν με τη μάσκα του «εκσυγχρονιστή» ή της εσωκομματικής αντιπολίτευσης - είναι σύμμαχος και υπηρέτης των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου. Είπε κι άλλα πολλά, ο Ακης, με τα οποία ξεκαθάρισε πως έχει επιλέξει να είναι με τους λίγους και ισχυρούς (δηλαδή τους μεγαλοεπιχειρηματίες και κάθε είδους χρυσοκάνθαρους του πλούτου) και όχι με τους πολλούς (τους εργαζόμενους, τους ανθρώπους της δουλιάς και του μόχθου και τους συνταξιούχους ή ανέργους).
Μεταξύ άλλων, τάχθηκε υπέρ της ενίσχυσης του κεφαλαίου και των μεγάλων επιχειρήσεων με:
Πρώτον, το φτηνό χρήμα που του εξασφαλίζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία - όπως είπε - έχει αποστολή να εξασφαλίσει σταθερές τιμές και φτηνό κεφάλαιο.
Δεύτερον, τάχθηκε υπέρ της μεγαλύτερης ασυδοσίας για το μεγάλο κεφάλαιο, δηλώνοντας πως «πρέπει να ξεκινήσουμε μια μάχη στην Ελλάδα να κατεδαφίσουμε τα αντικίνητρα», γιατί, όπως εξήγησε, «δεν είναι δυνατόν σήμερα να πετύχουμε υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης στην Ελλάδα, χωρίς επενδύσεις και μάλιστα επενδύσεις από το εξωτερικό». Και επιχειρώντας να εξωραΐσει την πολιτική ιδιωτικοποιήσεων που εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, βάφτισε το ξεπούλημα δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών αναπτυξιακές επενδύσεις. Δήλωσε, μάλιστα, «ευτυχής, διότι καταφέραμε να εξασφαλίσουμε την επένδυση των γερμανικών ναυπηγείων στο Σκαραμαγκά», εμφανίζοντας το ξεπούλημα σαν μια «παραγωγική επένδυση», ενώ αποτελεί κοινό μυστικό ότι τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, που ξεπουλήθηκαν στη γερμανική εταιρία HDV, ήταν μια επιχείρηση που λειτουργούσε και είχε παραγγελίες που εξασφάλιζαν τη λειτουργία της για πολλά ακόμη χρόνια.
Αποκορύφωμα της διγλωσσίας και της υποκρισίας - βασικό γνώρισμα των ηγετικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ - ήταν και τα όσα είπε ο Ακης Τσοχατζόπουλος για το φορολογικό. Ξεχνώντας ότι ο ίδιος μετείχε ανελλιπώς στις κυβερνήσεις Σημίτη, εμφανίστηκε να δυσφορεί, επειδή «επιβαρύνθηκε τρομακτικά η συμμετοχή του πολίτη στα φορολογικά έσοδα της χώρας τα τελευταία 5 χρόνια». Ετσι, αφού ανακάλυψε ξαφνικά ότι «τα έσοδα του κράτους στη φορολογία αυξήθηκαν από το '95 μέχρι σήμερα κατά 70%» - εννοείται με την ψήφιση νόμων και άλλων ρυθμίσεων που υπερψήφισε και ο ίδιος - έδωσε άφεση αμαρτιών (στην κυβέρνηση και τον εαυτό του), λέγοντας πως αυτές οι θυσίες ήταν αναγκαίες για την επίτευξη της ονομαστικής σύγκλισης. Και ενώ θα περίμενε κανείς να προτείνει αλλαγές στο ισχύον φορολογικό σύστημα, που θα ανακουφίζουν τους εργαζόμενους από τα δυσβάσταχτα φορολογικά βάρη, πρότεινε ένα «νέο φορολογικό σύστημα», που θα κάνει πιο «ανταγωνιστικές τις επιχειρήσεις» με την παραπέρα μείωση της φορολογίας των κερδών...!
Αντί άλλου σχολίου, αξίζει το ρητορικό ερώτημα: Αμα έχεις τέτοιους φίλους, τι τους θέλεις τους εχθρούς;
Λάμπρος ΤΟΚΑΣ
Feeds
Σοβαρές οι πολιτικές ευθύνες ΠΑΣΟΚ και ΝΔ
