Παναγιώτης και Δημήτρης, μέλη θεραπευτικών προγραμμάτων
«Ξεκίνησα στα 13 με κάνναβη, διέκοψα και το σχολείο, ήμασταν πέντε αδέλφια, έπρεπε να δουλέψω. Από τα 5 αδέλφια, οι τρεις κάναμε χρήση. Στη συνέχεια, στα 15, μπήκα και σε άλλες ουσίες. Από κει και πέρα έκανα πράγματα μόνο για να εξασφαλίζω χρήματα και να αγοράζω ναρκωτικά. Αυτό γινόταν και στη στρατιωτική θητεία μου. Οταν απολύθηκα ήμουν χάλια. Δεν μπορούσα να με αντέξω άλλο και μου σύστησαν το ΚΕΘΕΑ. Ξεκίνησα λέγοντας μέσα μου "υπάρχει ένα μέρος να κόψω τα ναρκωτικά".
Πήγα στο πρόγραμμα και μέσα από μένα ενημερώθηκαν και τα αδέλφια μου. Μπήκαμε και οι 3 σε κοινότητες του ΚΕΘΕΑ. Ομως υπήρχαν κρυμμένα πράγματα που με βασάνιζαν. Υποτροπίασα. Τότε βρήκα αμέσως το θάρρος να ξαναχτυπήσω την πόρτα του ΚΕΘΕΑ. Σήμερα είμαι 3,5 χρόνια μακριά απ' όλα τα ναρκωτικά. Το ίδιο και τα αδέλφια μου. Η αδελφή μου είναι 10 χρόνια απεξαρτημένη και ο αδελφός μου 6 χρόνια.
Παλέψαμε πολύ γι' αυτό. Να μην ξανακάνω τα ίδια λάθη, απαλλάχτηκα από τις άδικες ενοχές μου, δεν είμαι πια μόνος, δουλεύω, αθλούμαι, έχω σχέση. Ο,τι κάνω είναι με καθαρή σκέψη. Αυτό που πάει να γίνει στο ΚΕΘΕΑ είναι άτιμο και ύποπτο. Οταν έχεις τόσο σωστό εργαλείο δεν το βλάπτεις, το ενισχύεις. Αν είμαι δύσκολα, έχω ανθρώπους από το προσωπικό που θα τους πάρω οποιαδήποτε ώρα και θα με στηρίξουν. Δεν είναι όπως στις ιδιωτικές κλινικές, που περνούσε ο γιατρός, σου 'λεγε "τι θες;", "θέλω να πιω" και σου 'δινε τα χάπια.
Από τα 13 μέχρι τα 21 προσέγγισα άλλους τρόπους. Πήγα σε ιδιώτες, πήγα στα υποκατάστατα. Τίποτα δεν με βοήθησε να καθαρίσει το μυαλό μου, να εκφραστεί η άποψή μου. Απλά παρέμενα σε καταστολή. Να μη στροφάρει το μυαλό. Οσους γνωστούς είχα, τον ίδιο Γολγοθά είχαν ή είναι ακόμη σ' αυτόν. Στηρίζω ολόψυχα αυτό που εγώ έμαθα, έζησα και αγάπησα ως ΚΕΘΕΑ», λέει ο Παναγιώτης.
Και ο Δημήτρης, που είναι 4,5 χρόνια απεξαρτημένος απ' όλα τα ναρκωτικά, προσθέτει: «Η εξάρτηση από τα ναρκωτικά δεν γιατρεύεται με φάρμακα. Είναι μια μακρά και επίπονη διαδικασία. Στο ΚΕΘΕΑ παίρνουν έναν χρήστη, ακόμη και από το περιθώριο και σκαλίζουν τις ανθρώπινες πλευρές και τις ενδυναμώνουν.
Οσοι είναι ακόμη στη χρήση, δεν θα έχουν πλέον το δικαίωμα να απεξαρτηθούν; Είναι καταστροφικό. Γιατί μόνη λύση είναι τα "στεγνά" προγράμματα και είμαι τυχερός που τα γνώρισα. Γιατί κάποιος που δεν ξέρει τι είναι ΚΕΘΕΑ, τι σημαίνει απεξάρτηση, ή θα πάει στην υποκατάσταση ή θα πεθάνει. Τα "στεγνά" προγράμματα είναι η μόνη ελπίδα για όσους στραβοπάτησαν. Αν σταματήσει αυτό μετά δεν θα υπάρχει επιλογή. Γιατί αυτό επιχειρείται. Γιατί δεν μας ρώτησε κανείς εμάς "Τι γίνεται εκεί; Εχετε πάρει βοήθεια;", αυτό και μόνο δείχνει πολλά».